สกานเดร์เบก
| สกานเดร์เบก | |
|---|---|
| ขุนนางแห่งแอลเบเนีย ละติน: Dominus Albaniae[1] | |
 ภาพเขียนบุคคลของจเยร์จย์ คาสตริโอติ สกานเดร์เบก ผลงานโดยคริสโตฟาโน เดลลัลติสซิโม ปัจจุบันเก็บรักษาอยู่ที่พิพิธภัณฑ์อุฟฟิซี ประเทศอิตาลี | |
| ครองราชย์ | 28 พฤศจิกายน 1443 – 17 มกราคม 1468 |
| ก่อนหน้า | จโยน คาสตริโอติ |
| ถัดไป | จโยน คาสตริโอติที่สอง |
| คู่อภิเษก | ดอนิกา อาริอานิติ |
| พระราชบุตร | จโยน คาสตริโอติที่สอง |
| ราชสกุล | คาสตริโอติ |
| พระราชบิดา | จโยน คาสตริโอติ |
| พระราชมารดา | วอยซาวา คาสตริโอติ |
| ประสูติ | 1405 แคว้นคาสตริโอติ จเยร์จย์ |
| สวรรคต | 17 มกราคม 1468 (อายุ 62) อาเลสซิโอ สาธารณรัฐเวนิส |
| ฝังพระศพ | โบสถ์นักบุญนิโกลัส เลซเฮอ |
| ศาสนา | อิสลาม (1423–1443) คาทอลิก (1443–1468) |
| อาชีพ | ขุนนางแห่งแคว้นคาสตริโอติ, นายพลแห่ง ลีกแห่งเลซเฮอ |
| ลายพระอภิไธย |  |
จเยร์จย์ คาสตริโอติ (แอลเบเนีย: Gjergj Kastrioti; ละติน: Georgius Castriota; อิตาลี: Giorgio Castriota; 1405 – 17 มกราคม 1468) หรือรู้จักทั่วไปในนาม สกานเดร์เบก (แอลเบเนีย: Skënderbeu ทับศัพท์เป็น Skanderbeg หรือ Skënderbej จาก ตุรกีออตโตมัน: اسکندر بگ, อักษรโรมัน: İskender Bey; อิตาลี: Scanderbeg) เป็นขุนนางแอลเบเนียยุคฟิวดัลและนายพลผู้นำการกบฏต่อจักรวรรดิออตโตมันในพื้นที่ที่ปัจจุบันคือแอลเบเนีย, มาซิโดเนียเหนือ, กรีซ, คอซอวอ,[a] มอนเตเนโกร และ เซอร์เบีย
สกานเดร์เบกเป็นขุนนางในตระกูลคาสตริโอติ เมื่อยังเยาว์ได้ถูกส่งตัวเป็นตัวประกันไปยังราชสำนักออตโตมัน เขาได้รับการศึกษาที่นั่นและรับใช้สุลต่านแห่งออตโตมันเป็นเวลายี่สิบปี เขาไต่เต้ายศขึ้นมาจนได้เป็น sanjakbey (เจ้าครองนคร) แห่ง Sanjak of Dibra ในผี 1440 ต่อมาในปี 1443 ระหว่างยุทธการนีช เขาหลบหนีออกจากออตโตมันและแปรมาปกครองครูเยอและพื้นที่ใกล้เคียงที่กินพื้นที่จากแอลเบเนียกลางไปถึงซเฟติกราด และมอดริช ในปี 1444 ด้วยความสนับสนุนจากขุนนางในพื้นที่และคริสตจักรคาทอลิกในแอลเบเนีย คณะเจเนรัล (general council; generalis concilium) ของขุนนางแอลเบเนียได้จัดขึ้นในนครเลซเฮอใต้ปกครองเวนิส คณะเจเนรัลได้ประกาศตั้งสหพันธ์เลซเฮอซึ่งรวบรวมแคว้นเล็ก ๆ ในแอลเบเนียเข้าด้วยกันภายใต้การนำของสกานเดร์เบกเพียงผู้เดียว นี่ถือเป็นครั้งแรกที่แอลเบเนียส่วนใหญ่มีผู้นำร่วมคนเดียวกัน[2]
ถึงแม้ว่าเขาจะมีความกล้าหาญในทางการรบ แต่เขาก็ยึดครองพื้นที่ให้ตนเองได้เป็นพื้นที่ขนาดเล็ก ๆ ในที่ปัจจุบันคือแอลเบเนียเหนือ ที่ซึ่งเขารบชนะเหนือออตโตมันแทบทุกครั้ง[3] ทักษะทางการทหารของสกานเดนเบร์กเป็นอุปสรรคใหญ่ต่อการขยายอาณาเขตของออตโตมัน และคนจำนวนมากในยุโรปตะวันตกมองสกานเดนเบร์กว่าเป็นแบบอย่างของการต่อต้านมุสลิมโดยคริสต์ชน[4] เป็นเวลา 25 ปี ในปี 1443 ถึง 1468 กองทัพขนาด 10,000 คน ของสกานเดนเบร์กได้กรีฑาทัพเข้าในอาณาเขตของออตโตมัน และชนะกองทัพที่มียุทโธปกรณ์เหนือกว่าอย่างมากของออตโตมัน[5] ชัยชนะของสกานเดนเบร์กนี้เป็นที่ชื่นชมสืบมา[6]
สกานเดนเบร์กลงชื่อตนเองทุกครั้งด้วยชื่อ ละติน: Dominus Albaniae ("ขุนนางแห่งแอลเบเนีย") และไม่ปรากฏหลักฐานว่าเชาอ้างยศอื่นอีกในเอกสารที่พบในปัจจุบัน[1] ในปี 1451 เขารับรองสถานะเอกราชทางนิตินัยของราชอาณาจักรเนเปิลส์เหนือแอลเบเนียผ่านทางสนธิสัญญากาเอตา ซึ่งทั้งสองรัฐลงนามว่าจถร่วมมือกันปกป้องกันและกัน กระนั้นในทางพฤตินัย สกานเดนเบร์กก็นังคงสถานะผู้นำคนเดียว[7] ในปี 1460–61 เขาช่วยสนับสนุนการสงครามของเฟอร์ดินันด์ที่หนึ่งแห่งเนเปิลส์และนำการกรีฑาทัพต้านกองทัพของจอห์นที่สองแห่งลอร์เรนและบารอนคนอื่นที่สนับสนุนการทวงคืนราชบัลลังก์เนเปิลส์ให้กับจอห์น
ในปี 1463 เขาได้รับมอบตำแหน่งให้เป็นผู้นำทัพครูเสดของพระสันตะปาปาปิอุสที่สอง แต่ก็ไม่ได้เกิดการรบเนื่องจากพระสันตะปาปาสิ้นพระชนม์ไปก่อนที่จะรวบรวมกองทัพสำเร็จ สกานเดนเบร์กและกองทัพของชาวเวนิสสู้รบต้านออตโตมันในสงครามออตโตมัน-เวนิส (1463-1479) กระทั้งเขาเสียชีวิตในเดือนมกราคม 1468 ในช่วงสูงสุดของเขา เขาเป็นนักรบต้านออตโตมันที่แข็งแกร่งและแน่วแน่ที่สุดคนหนึ่ง[8] ในศตวรรษที่ 19 สกานเดนเบร์กกลายมาเป็นบุคคลสำคัญในการตื่นตัวของชาติแอลเบเนีย และได้รับการเชิดชูอย่างมากในแอลเบเนียยุคใหม่
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ คอซอวอเป็นดินแดนข้อพิพาทระหว่างสาธารณรัฐคอซอวอกับสาธารณรัฐเซอร์เบีย สาธารณรัฐคอซอวอประกาศเอกราชเมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 แต่เซอร์เบียยังคงอ้างว่าคอซอวอเป็นดินแดนอธิปไตยของตน ใน พ.ศ. 2556 ทั้งสองรัฐบาลเริ่มกระชับความสัมพันธ์ให้เป็นปกติในฐานะส่วนหนึ่งของข้อตกลงบรัสเซลส์ ปัจจุบันคอซอวอได้รับการยอมรับว่าเป็นรัฐเอกราชจากประเทศสมาชิกสหประชาชาติ 98 ชาติจาก 193 ชาติ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Anamali 2002, p. 379.
- ↑ Fine 1994, p. 557.
- ↑ Donald Edgar Pitcher (1972). An Historical Geography of the Ottoman Empire: From Earliest Times to the End of the Sixteenth Century. Brill Archive. p. 88.
Yet in spite of this brilliance in the field, Castriota could do no more than hold his own; reference to the map will show that apart from the Uskiip campaign all these victories took place within the very narrow area of North Albania. ... Nor did the constant victories rob the Ottomans of the territory they held in southern Albania.
- ↑ Sedlar 1994, p. 393.
- ↑ Housley 1992, p. 90.
- ↑ Frazee 2006, p. 33.
- ↑ Fine 1994, pp. 558–559.
- ↑ Donald Edgar Pitcher (1968). An Historical Geography of the Ottoman Empire: From Earliest Times to the End of the Sixteenth Century. Brill. p. 88.
บรรณานุกรม[แก้]
- Ajeti, Idriz (1969). Simpoziumi per Skenderbeun. Instituti Albanologjik.
- Anamali, Skënder (2002), Historia e popullit shqiptar në katër vëllime (ภาษาแอลเบเนีย), vol. I, Botimet Toena, OCLC 52411919
- Babinger, Franz (1992), Mehmed the Conqueror and His Time, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-01078-6
- Božić, Ivan (1979), Nemirno pomorje XV veka (ภาษาเซอร์เบีย), Beograd: Srpska književna zadruga, OCLC 5845972
- Cohen, Richard (2003), By the Sword: A History of Gladiators, Musketeers, Samurai, Swashbucklers, and Olympic Champions, Random House, Inc., ISBN 978-0-8129-6966-5
- Demiraj, Bardhyl, บ.ก. (2008). Fjalor latinisht-epirotisht, 1635 (Botim kritik nga Bardhyl Demiraj, 2008). Botime Françeskane.
- Drizari, Nelo (1968), Scanderbeg; his life, correspondence, orations, victories, and philosophy, National Press, OCLC 729093
- Elsie, Robert (2000). A dictionary of Albanian religion, mythology, and folk culture. New York University Press. ISBN 0-8147-2214-8.
- Elsie, Robert (2010b). Historical Dictionary of Kosovo. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-8108-7483-1.
- Elsie, Robert (2010a) [2004], Historical Dictionary Of Albania (PDF), Maryland: Rowman & Littlefield Publishing Group, ISBN 978-1-282-52192-6, OCLC 816372706, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 6 October 2014
- Endresen, Cecilie (2015). "The Nation and the Nun: Mother Teresa, Albania's Muslim Majority and the Secular State". Islam and Christian Muslim Relations. 26 (1): 53–74. doi:10.1080/09596410.2014.961765. S2CID 143946229.
- Fine, John Van Antwerp (1994), The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest, University of Michigan Press, ISBN 978-0-472-08260-5
- Francione, Gennaro (2003), Skenderbeu: Një hero modern (ภาษาแอลเบเนีย), Shtëpia botuese "Naim Frashëri", ISBN 978-99927-38-75-7
- Franco, Demetrio (1480). Comentario de le cose de' Turchi, et del S. Georgio Scanderbeg, principe d' Epyr. Venice: Altobello Salkato. ISBN 99943-1-042-9.แม่แบบ:Verification failed
- Frashëri, Kristo (1964), The history of Albania: a brief survey, s.n., OCLC 1738885
- Frashëri, Kristo (2002), Gjergj Kastrioti Skënderbeu: jeta dhe vepra, 1405–1468 (ภาษาแอลเบเนีย), Botimet Toena, ISBN 99927-1-627-4
- Frazee, Charles A. (22 June 2006). Catholics and Sultans: The Church and the Ottoman Empire 1453–1923. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-02700-7. สืบค้นเมื่อ 20 April 2012.
- Gegaj, Athanase (1937), L'Albanie et l'Invasion turque au XVe siècle (ภาษาฝรั่งเศส), Universite de Louvain, ISBN 9780598935991, OCLC 652265147
- Genesin, Monica; Matzinger, Joachim; Vallone, Giancarlo, บ.ก. (2010), The Living Skanderbeg: The Albanian Hero between Myth and History, Hamburg: Verlag Dr. Kovač.
- Glassé, Cyril (2008), The new encyclopedia of Islam, Rowman & Littlefield, ISBN 978-0-7425-6296-7
- Hasluck, Margaret (2015). The Unwritten Law in Albania. Cambridge University Press. ISBN 9781107586932.
- Hodgkinson, Harry (1999), Scanderbeg, Centre for Albanian Studies, ISBN 978-1-873928-13-4
- Hodgkinson, Harry (2005), Scanderbeg: From Ottoman Captive to Albanian Hero, I. B. Tauris, ISBN 1-85043-941-9
- Housley, Norman (1992), The later Crusades, 1274–1580: from Lyons to Alcazar, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-822136-4
- İnalcık, Halil (1995), From empire to republic: essays on Ottoman and Turkish social history, Istanbul: Isis Press, ISBN 978-975-428-080-7
- Marković, Savo (2004). "Benediktinska opatija svete Marije Ratačke kod Bara, Acta diplomatica et iuridica". Croatica Christiana Periodica. 28 (53).
- Masson, Margaret (1954), The unwritten law in Albania, University Press, ISBN 9780598494740
- Myhill, John (2006). Language, religion and national identity in Europe and the Middle East: A historical study. Amsterdam: John Benjamins Publishing. ISBN 9789027227119.
- Myrdal, Jan (1976), Albania defiant, Monthly Review Press, ISBN 978-0-85345-356-7
- Nasse, George Nicholas (1964), The Italo-Albanian villages of southern Italy, National Academies, ISBN 9780598204004, OCLC 476226177
- Ndreca, Arben (2019). "A handful of documents about Gjon and Gjergj Castriot in Old Slavic (Part two) [Disa dokumente rreth Gjon dhe Gjergj Kastriotit në sllavishten e vjetër (Pjesa II)]". Shejzat - Pleiades. 1–2.
- Nicol, Donald MacGillivray (1993), The last centuries of Byzantium, 1261–1453, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-43991-6
- Noli, Fan S. (1947), George Castrioti Scanderbeg (1405–1468), New York: International Universities Press, OCLC 732882
- Noli, Fan S. (2009), George Castrioti Scanderbeg, General Books, ISBN 978-1-150-74548-5
- Paganel, Camille (1855), Histoire de Scanderbeg, ou Turks et chrétiens au xve siècle (ภาษาฝรั่งเศส), Paris: Didier, OCLC 562582673
- Ramet, Sabrina (1998). Nihil obstat: religion, politics, and social change in East-Central Europe and Russia. Durham: Duke University Press. ISBN 9780822320708.
- Rosser, John Hutchins (2001), Historical dictionary of Byzantium, Scarecrow Press, ISBN 978-0-8108-3979-3
- Runciman, Steven (1990), The fall of Constantinople, 1453, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-39832-9
- Schmitt, Oliver Jens (2001), Das venezianische Albanien (1392–1479) (ภาษาเยอรมัน), München: R. Oldenbourg Verlag GmbH München, ISBN 3-486-56569-9
- Schmitt, Oliver Jens. "Die venezianischen Jahrbücher des Stefano Magno (ÖNB Codd 6215–6217) als Quelle zur albanischen und epirotischen Geschichte im späten Mittelalter (1433–1477)". In Schmitt & Clewing (2005).
- Schmitt, Oliver Jens; Clewing, Konrad, บ.ก. (2005). Südosteuropa :von vormoderner Vielfalt und nationalstaatlicher Vereinheitlichung: Festschrift für Edgar Hösch (ภาษาเยอรมัน). Oldenbourg Verlag. ISBN 978-3-486-57888-1. OCLC 62309552.
- Schmitt, Oliver Jens (2009), Skanderbeg: Der neue Alexander auf dem Balkan, Regensburg: Friedrich Pustet
- Schmitt, Oliver Jens (2012), Die Albaner: eine Geschichte zwischen Orient und Okzident (ภาษาเยอรมัน), C. H. Beck, ISBN 978-3-406-63031-6
- Sedlar, Jean W. (1994), East Central Europe in the Middle Ages, 1000–1500, University of Washington Press, ISBN 978-0-295-97290-9
- Setton, Kenneth Meyer (1975), A History of the Crusades: The fourteenth and fifteenth centuries, edited by H. W. Hazard, vol. III, Univ of Wisconsin Press, ISBN 978-0-299-06670-3
- Setton, Kenneth M. (1976), The papacy and the Levant, 1204–1571: The thirteenth and fourteenth centuries, American Philosophical Society, ISBN 978-0-87169-127-9
- Setton, Kenneth M. (1978), The Papacy and the Levant, 1204–1571: The fifteenth century, vol. II, American Philosophical Society, ISBN 978-0-87169-127-9
- Stavrianos, Leften Stavros (1958), The Balkans since 1453, Rinehart, ISBN 9780030096853, OCLC 485496689
- Stavrides, Theoharis (2001), The Sultan of vezirs : the life and times of the Ottoman Grand Vezir Mahmud Pasha Angelovic (1453–1474), Leiden: Brill, ISBN 978-90-04-12106-5, OCLC 46640850
- Zilfi, Madeline (2010), Women and Slavery in the Late Ottoman Empire: The Design of Difference, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-51583-2
- Malaj, Edmond (2013). "Familje fisnike të Drishtit mesjetar (Noble Families of Medieval Drivasto". Studime Historike. 3–4.
- Muhaj, Ardian (2015). "Hulumtimi i origjinës së Skënderbeut përmes historisë së jetës dhe veprës së tij". 610-vjetori i lindjes së Heroit Kombëtar Gjergj Kastrioti Skënderbeu. Academy of Sciences of Albania.
- Omari, Jeton (2014). Scanderbeg tra storia e storiografia [Skanderbeg between history and historiography] (PDF) (Thesis). University of Padua.