ศาลเจ้าปุดจ้อ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ศาลเจ้าปุดจ้อ (จีน: 水碓平陽山觀音廟)
ชื่อสามัญศาลเจ้าปุดจ้อ อ๊ามปุดจ้อ
ที่ตั้งซอยภูธร ตำบลตลาดเหนือ อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต ไทย ประเทศไทย 83000
นิกายศาสนาเต๋า พุทธมหายาน
จุดสนใจสถาปัตยกรรมฮกเกี้ยนแบบดั้งเดิม
กิจกรรมเทศกาลตรุษจีน เทศกาลกินเจ
พระพุทธศาสนา ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

ศาลเจ้าปุดจ้อ หรือที่คนภูเก็ตนิยมเรียกว่า อ๊ามปุดจ้อ หรือ ปุดจ้ออ๊าม (จีน: 佛祖庵; เป่อ่วยยี: pu̍t-tsóo-am) มีชื่อ ในภาษาฮกเกี้ยนว่า กินอิมเบี้ยว (จีน: 水碓平陽山觀音廟; เป่อ่วยยี: tsuí-tuì-pîng-iông-san-kuan-im-biō;) เป็นศาลเจ้าจีนที่เก่าแก่ของจังหวัดภูเก็ต สร้างเมื่อปลายสมัยราชวงศ์ชิง สำหรับบูชากวนอิมปุดจ้อ (จีน: 觀音佛祖; เป่อ่วยยี: kuan-im-pu̍t-tsóo) หรือคนไทยรู้จักในนาม เจ้าแม่กวนอิม เป็นศาลเจ้าที่ผูกพันคู่กับชาวไทยเชื้อสายจีนในจังหวัดภูเก็ตมาอย่างยาวนาน คนภูเก็ตเชื้อสายจีนนิยมมาไหว้ขอบุตรและไหว้ขอพรในวันแต่งงาน

ประวัติ[แก้]

เจ้าแม่กวนอิม คนภูเก็ตนิยมเรียกว่า ปุดจ้อ หรือ กวนอิมปุดจ้อ (จีน: 觀音佛祖; เป่อ่วยยี: kuan-im-pu̍t-tsóo)

ศาลเจ้าปุดจ้อ หรือที่คนภูเก็ตนิยมเรียกว่าอ๊ามปุดจ้อ สร้างเมื่อใดไม่ปรากฎแน่ชัด ตามคำบอกเล่าคนเก่า ศาลเจ้าหลังนี้เดิมเคยเป็นศาลเจ้าของเทพเจ้ากวนอูมาก่อน แล้วเปลี่ยนเป็นศาลเจ้าแม่กวนอิมในภายหลัง

จากบันทึกป้ายหินเกี่ยวกับการบูรณะศาลเจ้าหลังปัจจุบัน เขียนว่าศาลเจ้ากวนอิมหลังนี้เกิดจากความศรัทธาของชาวจีนในจังหวัดภูเก็ตรวมกันบริจาคเมื่อปีนักกษัตรอู้เซิน (จีน: 戊申年) ตรงกับปีรัชศกที่ 34 ของจักรพรรดิกวังซฺวี่ (จีน: 光緒皇帝) แห่งราชวงศ์ชิง ซึ่งตรงกับ พ.ศ.2451 สร้างศาลขึ้นปีนักกษัตรจีโย่ว(จีน: 己酉年) ตรงกับปีรัชศกที่ 1 ของจักรพรรดิผู่อี๋ หรือ สมเด็จพระจักรพรรดิเซวียนถ่ง (จีน: 宣統皇帝) แห่งราชวงศ์ชิงตรงกับ พ.ศ.2452