วัดบางยาง
วัดบางยาง | |
---|---|
ที่ตั้ง | เลขที่ 1 หมู่ที่ 1 ทางหลวงชนบท สค.5029 ตำบลบางยาง อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร 74110 |
ประเภท | วัดราษฎร์ |
นิกาย | มหานิกาย |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา |
วัดบางยาง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ริมคลองดำเนินสะดวก ในหมู่ที่ 1 บ้านปากคลองบางยาง ตำบลบางยาง อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 71 ไร่ 3 งาน 68 ตารางวา
วัดบางยางสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2364 ในสมัยพระเยิ้มเป็นเจ้าอาวาส ราว พ.ศ. 2402 ท่านได้ดำเนินการก่อสร้างและพัฒนาวัดจนมีเสนาสนะต่าง ๆ เช่น อุโบสถ กุฏิ วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2557[1] ด้านการศึกษา วัดมีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกธรรมซึ่งเปิดสอนเมื่อ พ.ศ. 2424
อาคารเสนาสนะได้แก่ อุโบสถ กว้าง 8 เมตร ยาว 14 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2440 ภายในประดิษฐานพระประธาน เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ศาลาการเปรียญ กว้าง 10 เมตร ยาว 24 เมตร เป็นอาคารไม้ หอสวดมนต์ กว้าง 7 เมตร ยาว 12 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2501 เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก 2 ชั้น กุฏิสงฆ์ จำนวน 3 หลัง เป็นอาคารไม้ 2 หลัง และตึก 1 หลัง วิหาร กว้าง 5 เมตร ยาว 5 เมตร เป็นอาคารจัตุรมุข สร้างเมื่อ พ.ศ. 2534 ศาลาอเนกประสงค์ กว้าง 12 เมตร ยาว 36 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2513 ศาลาบำเพ็ญกุศล จำนวน 3 หลัง สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก นอกจากนี้มีอาคารเสนาสนะคือ ศาลาพักร้อน 9 หลัง[2]
วัดบางยางมีการสร้างพระผงปางประจำวันเมื่อ พ.ศ. 2483 ในสมัยที่พระอธิการผ่อง สุขปญฺโญ เป็นเจ้าอาวาส โดยมีหลวงพ่อกุศล (เตี๊ยม กุสโล) รองเจ้าอาวาส เป็นผู้ดำเนินการจัดหามวลสารต่าง ๆ มาผสมและกดพิมพ์เองในอุโบสถ พระชุดนี้ทำขึ้นเพื่อแจกให้แก่ผู้ที่มีจิตศรัทธาสละทรัพย์สร้างโรงเรียนประชาบาลวัดบางยางหรือวัดบางยางพิทยาคารในปัจจุบัน[3]
รายนามเจ้าอาวาส[แก้]
- พระเยิ้ม
- พระพ่วง
- พระวัด
- พระชื้น
- พระช้าง
- พระแหยม
- พระหวาย
- พระอธิการผ่อง สุขปุญโญ
- พระอธิการกุศล กุสีโล
- พระครูสาครธรรมประสาท
- พระครูศรีธวัช
- พระอธิการคุณ เมตติโก
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "รายงานทะเบียนวัด" (PDF). สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-12-22. สืบค้นเมื่อ 2021-02-01.
- ↑ "วัดบางยาง". ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม.
- ↑ ""ของดีที่ซ่อนเร้น" วัดบางยางพระผงปางประจำวัน ปี ๘๓". คมชัดลึก. 10 สิงหาคม 2562.