ข้ามไปเนื้อหา

ล็อกฮีด ยู-2

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ล็อกฮีด ยู-2
ข้อมูลทั่วไป
บทบาทเครื่องบินตรวจการระดับเพดานบินสูงพิเศษ
ชาติกำเนิด สหรัฐอเมริกา
บริษัทผู้ผลิตล็อกฮีด
ผู้ออกแบบ
คลาเรนซ์ เคลลี่ จอห์นสัน
สถานะประจำการอยู่ 35 ลำ
ผู้ใช้งานหลักกองทัพอากาศสหรัฐ
จำนวนที่ผลิตประมาณ 86 ลำ
ประวัติ
เริ่มใช้งานพ.ศ. 2500
เที่ยวบินแรก1 สิงหาคม พ.ศ. 2498

ล็อกฮีด ยู-2 (อังกฤษ: Lockheed U-2) ยู-2 เป็นเครื่องบินที่ออกแบบมาให้บินในระดับสูงกว่า 21,000 เมตร ขึ้นไป มีลักษณะเหมือนเครื่องร่อนติดเครื่องยนต์ ปีกยาวลำตัวเล็กบางเพื่อลดน้ำหนัก และ เครื่องยนต์สามารถทำงานในทีมีอากาศเบาบางได้

ยู-2 เป็นเครื่องบินจรกรรมที่ออกแบบมาเพื่อบินสูงเป็นพิเศษ และ เป็นเครื่องบินที่เป็นความลับสุดยอดแบบหนึ่งของสหรัฐอเมริกา ยู-2 ถูกเปิดเผยต่อชาวโลกเป็นครั้งแรกเมื่อถูกยิงตกในสหภาพโซเวียต ในวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1960 ซึ่งกองทัพอากาศสหรัฐและซีไอเอใช้ ยู-2 บินเข้าไปในอีกหลายประเทศ เช่น สาธารณรัฐประชาชนจีน คิวบา เวียดนาม และ ประเทศคอมมิวนิสต์อื่นๆ ด้วยเพดานบินที่สูงเป็นพิเศษซึ่งสูงกว่าเครื่องบินขับไล่ทั่วไปในช่วงสมัยสงครามเย็น[1]

รายละเอียด ยู-2

[แก้]
  • ผู้สร้าง บริษัท ล็อกฮีด แอร์คารฟท์ เซอร์วิส (สหรัฐอเมริกา)
  • ประเภท เจ๊ตตรวจการณ์ทางยุทธศาสตร์ เพดานบินสูง ที่นั่งเดียว
  • เครื่องยนต์ เทอร์โบเจ๊ต แพรทท์ แอนด์วิทนีย์ เจ 57-ซี ให้แรงขับ 4,990 กิโลกรัม
  • กางปีก 24.38 เมตร
  • ยาว 15.11 เมตร
  • สูง 3.96 เมตร
  • น้ำหนักเปล่า 6,800 กิโลกรัม
  • อัตราเร็วขั้นสูง 795 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • อัตราเร็วเดินทาง 740 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • เพดานบินใช้งาน กว่า 21,350 เมตร
  • พิสัยบิน 3,540 กิโลเมตร
    • 4,185 กิโลเมตร เมื่อติดตั้งเชื้อเพลิงอะไหล่
  • อาวุธ ไม่ติดอาวุธ

[1]


อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522