ลฺหวี่ชื่อชุนชิว
 ลฺหวี่ชื่อชุนชิวฉบับยุคเอโดะ (ค.ศ. 1603–1868) | |
| ผู้ประพันธ์ | ลฺหวี่ ปู้เหวย์ |
|---|---|
| ชื่อเรื่องต้นฉบับ | 呂氏春秋 |
| ประเทศ | จีน |
| ภาษา | จีน |
| ประเภท | ตำราจีนโบราณ |
| ลฺหวี่ชื่อชุนชิว | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 呂氏春秋 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 吕氏春秋 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ความหมายตามตัวอักษร | [จดหมายเหตุ]วสันตสารทตระกูลลฺหวี่ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ลฺหวี่ชื่อชุนชิว (จีนตัวย่อ: 吕氏春秋; จีนตัวเต็ม: 呂氏春秋; แปลตรงตัว: "วสันตสารทตระกูลลฺหวี่") เป็นตำราจีนโบราณประเภทสารานุกรมที่รวบรวมเมื่อราว 239 ปีก่อนคริสตกาลภายใต้การอุปถัมภ์ของลฺหวี่ ปู้เหวย์ อัครมหาเสนาบดีของรัฐฉินในยุครณรัฐของจีน นักจีนวิทยาไมเคิล คาร์สัน (Michael Carson) และไมเคิล โลว์ (Michael Loewe) ประเมินลฺหวี่ชื่อชุนชิวว่า "ลฺหวี่ชื่อชุนชิวมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในหมู่ผลงานยุคต้นตรงที่มีการรวบรวมอย่างเป็นระบบและครอบคลุม ประกอบด้วยข้อเขียนที่มีเนื้อหากว้างขวางเช่นในเรื่องดนตรีและการเกษตรซึ่งไม่ปรากฏในผลงานอื่นใด ๆ ทั้งยังเป็นหนึ่งในตำรายุคต้นที่ยาวที่สุดซึ่งประกอบด้วยเนื้อหามากกว่า 100,000 คำ"[1]
ภูมิหลัง
[แก้]ชีวประวัติลฺหวี่ ปู้เหวย์ในฉื่อจี้ (บทที่ 85 หน้าที่ 2,510) มีข้อมูลที่เก่าแก่ที่สุดเกี่ยวกับลฺหวี่ชื่อชุนชิว ลฺหวี่ ปู้เหวย์เป็นพ่อค้าผู้มั่งคั่งจากนครหานตานแห่งรัฐจ้าวผู้ผูกมิตรกับฉินเจาเซียงหวางแห่งรัฐฉิน อิ๋ง เจิ้งผู้เป็นโอรสของฉินเจาเซียงหวาง (ซึ่งฉื่อจี้ให้ความเห็นว่าแท้จริงแล้วเป็นบุตรเป็นลฺหวี่ ปู้เหวย์) ภายหลังได้ขึ้นเป็นจิ๋นซีฮ่องเต้จักรพรรดิองค์แรกของจีนเมื่อ 221 ปีก่อนคริสตกาล เมื่อฉินเจาเซียงหวางสวรรคตเมื่อ 247 ปีก่อนคริสตกาล ลฺหวี่ ปู้เหวย์ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของอิ๋ง เจิ้งซึ่งขณะนั้นมีพระชนมายุ 13 พรรรษา ลฺหวี่ ปู้เหวย์ "สรรหาบัณฑิต ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างใจกว้างจนมีผู้ติดตามจำนวนสามพันคน" เพื่อจะตั้งให้รัฐฉินเป็นศูนย์กลางทางภูมิปัญญาของจีน[2] ฉื่อจี้กล่าวถึงเหตุการณ์เมื่อ 239 ปีก่อนคริสตกาลเกี่ยวกับลฺหวี่ ปู้เหวย์ไว้ว่า:[3]
... มอบหมายให้ผู้ติดตามเขียนทุกสิ่งอันที่ได้เรียนมาและรวบรวมข้อเขียนเหล่านั้นเป็นหนึ่งผลงานที่ประกอบด้วยแปด "การสอบ" หก "วจนิพนธ์" และสิบสอง "กาลานุกรม" รวมแล้วมีมากกว่า 200,000 คำ
ฉื่อจี้ระบุว่าลฺหวี่ ปู้เหวย์ให้นำตำราลฺหวี่ชื่อชุนชิวที่จัดทำเสร็จสมบูรณ์ออกจัดแสดงที่ประตูนครเสียนหยางเมืองหลวงของรัฐฉิน และยังออกประกาศที่บอกว่าจะมอบทองคำพันตำลึงให้กับใครก็ตามที่สามารถเพิ่มเติมหรือแก้ไขเนื้อหาในตำราแม้เพียงหนึ่งคำ
![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
เนื้อหา
[แก้] | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การตอบรับ
[แก้] | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
รางวัลในการแก้ไข
[แก้] | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ประเด็นสำคัญ
[แก้] | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง
[แก้]- รายการอ้างอิง
- บรรณานุกรม
- Carson, Michael; Loewe, Michael (1993). "Lü shih ch'un ch'iu 呂氏春秋". ใน Loewe, Michael (บ.ก.). Early Chinese Texts: A Bibliographical Guide. Berkeley: Society for the Study of Early China; Institute of East Asian Studies, University of California Berkeley. pp. 324–30. ISBN 1-55729-043-1.
- Knoblock, John and Riegel, Jeffrey. 2000. The Annals of Lü Buwei: A Complete Translation and Study. Stanford: Stanford University Press. ISBN 0-8047-3354-6.
- Sellmann, James D. 2002. Timing and Rulership in Master Lü's Spring and Autumn Annals (Lüshi chunqiu). Albany: State University of New York Press.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- 呂氏春秋 ตำราฉบับเต็มในภาษาจีน
- Lüshi chunqiu 呂氏春秋, ChinaKnowledge entry