ลงกา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ที่ประทับทองคำของราชาราวณะ

ลงกา หรือ ลังกา (สันสกฤต: लंका; /ˈlæŋkə/, เสียงอ่านภาษาฮินดูสถาน: [ˈləŋkaː]) เป็นเมืองปราการบนเกาะที่ปกครองโดยราวณะ (ทศกัณฐ์) ราชาแห่งอสูรในมหากาพย์รามายณะและมหาภารตะ เมืองตั้งอยู่ในที่ราบสูงระหว่างยอดเขาสามยอดที่มีชื่อเรียกว่าเขาตรีกูฏ กล่าวกันว่าเมืองลงกาโบราณถูกเผาทำลายโดยหนุมาน หลังราวณะถูกพระรามสังหารด้วยความช่วยเหลือของวิภีษณะ (พิเภก) น้องชายของราวณะ วิภีษณะจึงได้เถลิงราชย์เป็นราชาของลงกา กล่าวกันว่าทายาทของวิภิษณะยังคงปกครองอาณาจักรลงกาในยุคของปาณฑพ ในมหาภารตะระบุว่าสหเทพแห่งพี่น้องปาณฑพได้มาเยือนอาณาจักรลงการะหว่างการทัพในภาคใต้เพื่อพิธีราชสูยะของยุธิษฐิระ กล่าวกันว่าวังของราวณะได้รับการอารักขาโดยช้างสี่งา[1]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Valmiki Ramayan, Sundar Kanda [4.27. 12]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

  • Mahabharata of Krishna Dwaipayana Vyasa, translated from Sanskrit into English by Kisari Mohan Ganguli