ราชอาณาจักรตาโวลารา
อาณาจักรตาโวลารา Regno di Tavolara | |
|---|---|
| 1836 – 1934 | |
 ธงชาติ
 ตราแผ่นดิน
| |
 ที่ตั้งของเกาะตาโวลารากับเกาะซาร์ดิเนีย | |
| เมืองหลวง | ลาปุนตาเดลกาโนเน (La Punta del Canone)[1] |
| ภาษาทั่วไป | ซาร์ดิเนีย และอิตาลี |
| การปกครอง | ประเทศจำลอง |
| กษัตริย์ | |
• 1836-1845 | จูเซปเป |
• 1929-1962 | เปาโลที่ 2 |
| ประวัติศาสตร์ | |
• ก่อตั้ง | 1836 |
• ยกให้อิตาลี | 1934 |
• สิ้นสุด | 1934 |
| พื้นที่ | |
| 1900 | 5 ตารางกิโลเมตร (1.9 ตารางไมล์) |
| ประชากร | |
• 1900 | 55 |
• 1962 | 57 |
อาณาจักรตาโวลารา (อิตาลี: Regno di Tavolara; ซาร์ดิเนีย: Taulara) เป็นประเทศจำลองที่อ้างเอกราชช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19-20 บนเกาะตาโวลารา ซึ่งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะซาร์ดิเนีย ปกครองโดยตระกูลแบร์โตเลโอนี (Bertoleoni) ที่ครั้งหนึ่งเคยอ้างว่าเป็นอาณาจักรที่เล็กที่สุดในโลก
ประวัติ[แก้]
อาณาจักรตาโวลารา เริ่มต้นขึ้นในปี ค.ศ. 1836 เมื่อจูเซปเป แบร์โตเลโอนี (Giuseppe Bertoleoni) ได้ตั้งตนเป็นปฐมกษัตริย์แห่งตาโวลารา ครั้นเสด็จสวรรคตในช่วงปี ค.ศ. 1840 พระเจ้าเปาโลพระราชโอรสจึงตั้งตนเป็นกษัตริย์สืบราชสันตติวงศ์ต่อมา ในปี ค.ศ. 1861 รัฐบาลอิตาลีจ่ายเงินจำนวน 12,000 ลีร์ เพื่อสร้างประภาคารบริเวณตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะ เริ่มดำเนินงานเมื่อปี ค.ศ. 1868[3][4]
หลังการสวรรคตของพระเจ้าเปาโลในปี ค.ศ. 1886 มีหนังสือพิมพ์หลายฉบับรายงานถึงพระราชประสงค์ของพระเจ้าเปาโลที่จะให้ตาโวลาราเป็นสาธารณรัฐ ซึ่งนิวยอร์กไทม์ส รายงานว่า รัฐบาล, ประธานาธิบดี และสภาจะมีวาระหกปี และมาจากการลงคะแนนของประชาชนทั้งชายหญิง[5] มีการรายงานว่ามีการเลือกตั้งประธานาธิบดีครั้งที่ 3 ในปี ค.ศ. 1896[6][7] กระนั้นนี่ยังมิใช่จุดสิ้นสุดของอาณาจักรตระกูลแบร์โตเลโอนี[8]
กษัตริย์แห่งตาโวลาราลำดับที่ 3 คือพระเจ้าการ์โลที่ 1 สวรรคตในปี ค.ศ. 1928 พระเจ้าเปาโลที่ 2 พระราชโอรสจึงเป็นกษัตริย์ลำดับถัดมา[9] ต่อมาพระองค์ได้เสด็จออกนอกประเทศ โดยให้มารีอังเกลา (Mariangela) พระปิตุจฉา สำเร็จราชการแผ่นดินแทน กระทั่งนางตายในปี ค.ศ. 1934 โดยปล่อยให้ตาโวลารารวมเข้ากับอิตาลีโดยปริยาย[10]
ปัจจุบันผู้นำของตระกูลแบร์โตเลโอนีคือ โตนีโน แบร์โตเลโอนี (Tonino Bertoleoni) เปิดร้านอาหารชื่อ "ดาโตนีโน" (Da Tonino) และมีแอร์เนสโต เกเรมีอา ดี ตาโวลารา (Ernesto Geremia di Tavolara) เขียนประวัติศาสตร์ของเกาะเพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองของประเทศจำลองเพื่อติดต่อกับภายนอก[11]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Meissner, Hans Otto (1963). Unknown Europe. trans. Florence and Isabel McHugh. London and Glasgow: Blackie & Sons. p. 27.
- ↑ "Semana". Semana. 60 (1154–1166). 1962.
- ↑ "La République de Tavolara". A travers le monde aux pays inconnus. Paris: Librairie Hachette. 1896. p. 176.
- ↑ "Notice to Mariners," London Gazette, Aug 28, 1868, p 4734
- ↑ "Smallest State in the World" (PDF). New York Times. June 19, 1896. p. 6.
- ↑ "Tiny Nation to Vote: Smallest Republic in the World to Hold a Presidential Election," Lowell Daily Sun, Sep 17, 1896
- ↑ "Nation of 55 People: Republic of Tavolara in Its Third Presidential Campaign" Boston Globe, Jan 10, 1897, p 34
- ↑ Meissner, Hans Otto (1963). Unknown Europe. trans. Florence and Isabel McHugh. London and Glasgow: Blackie & Sons. p. 23.
- ↑ "Tavolara's King Dies; Ruled Tiniest Realm; Charles Bartoleoni Was Monarch of Small Island Off Sardinia's Coast". New York Times. February 1, 1928. p. 27. สืบค้นเมื่อ 7 September 2009.
- ↑ "Italy Gets Queen's Island of Tavolara," Hartford Courant, July 9, 1934, p 15
- ↑ Geremia, Ernesto Carlo, and Gino Ragnetti (2005), Tavolara - l'Isola dei Re, ISBN 88-425-3441-2