รัฐสุลต่านรีเยา-ลิงกา
รัฐสุลต่านรีเยา-ลิงกา Kesultanan Riau-Lingga (มลายู) کسلطانن رياوليڠݢ (ยาวี) Sultanaat van Riau en Lingga (ดัตช์) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1824–1911 | |||||||||
.svg) ธงชาติ
 ตราแผ่นดิน
| |||||||||
 | |||||||||
| สถานะ | รัฐในอารักขาของดัตช์ | ||||||||
| เมืองหลวง | เปินเยองัต อินเดอราซักตี (บริหาร, ค.ศ. 1824–1900) (ราชสำนักและบริหาร, ค.ศ. 1900–1911) ดายิก (ราชสำนัก, ค.ศ. 1824–1900) | ||||||||
| ภาษาทั่วไป | มลายู | ||||||||
| ศาสนา | อิสลาม | ||||||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||
| สุลต่าน | |||||||||
• 1819–1832 | อับดุล ระฮ์มัน | ||||||||
• 1832–1835 | มูฮัมมัดที่ 2 | ||||||||
• 1835–1857 | มะฮ์มุดที่ 4 | ||||||||
• 1857–1883 | ซูไลมันที่ 2 | ||||||||
• 1885–1911 | อับดุล ระฮ์มันที่ 2 | ||||||||
| ยังดีเปอร์ตวนมูดา | |||||||||
• 1805–1831 | จาฟาร์ | ||||||||
• 1831–1844 | อับดุล | ||||||||
• 1844–1857 | อาลีที่ 2 | ||||||||
• 1857–1858 | อับดุลละฮ์ | ||||||||
• 1858–1899 | มูฮัมมัด ยูซุฟ | ||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | จักรวรรดิดัตช์ | ||||||||
| 1824 | |||||||||
• ถูกยกเลิกโดยดัตช์ | 1911 | ||||||||
| |||||||||
| ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ |  อินโดนีเซีย | ||||||||
รัฐสุลต่านรีเยา-ลิงกา (มลายู: Kesultanan Riau-Lingga, کسلطانن رياوليڠݢ) เอกสารไทยเรียก เมืองลิงงา หรือ เมืองสิงคา เป็นรัฐสุลต่านของชาวมลายูที่เกิดขึ้นจากการแบ่งพื้นที่ของจักรวรรดิยะโฮร์-รีเยา ที่แยกคาบสมุทรยะโฮร์และสิงคโปร์ออกจากหมู่เกาะรีเยา โดยมีสาเหตุจากการที่อับดุล ระฮ์มัน สถาปนาตนเองเป็นสุลต่านแห่งรีเยา-ลิงกา หลังการสวรรคตของสุลต่านมะฮ์มุดที่ 3 แห่งยะโฮร์ และได้รับการยอมรับว่ามีอำนาจอธิปไตยจากฝ่ายอังกฤษและเนเธอร์แลนด์จากสนธิสัญญาอังกฤษ-ดัตช์ ค.ศ. 1824
รัฐสุลต่านรีเยา-ลิงกาดำรงอธิปไตยของตนเองจนถึง ค.ศ. 1911 ก็ถูกรัฐบาลเนเธอร์แลนด์ยกเลิก และถูกผนวกรวมเข้ากับอาณานิคมอินเดียตะวันออกของดัตช์แทน
 | บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |