ข้ามไปเนื้อหา

รัช (วงดนตรี)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รัช
Rush
รัชในคอนเสิร์ตที่มิลาน อิตาลี (ซ้าย-ขวา) : อเล็กซ์ ไลฟ์สัน, เกดดี ลี และนีล เพิร์ท
ข้อมูลพื้นฐาน
ที่เกิดแคนาดา วิลโลว์เดล, โทรอนโต รัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา
แนวเพลง
ช่วงปีค.ศ. 1968 – 2018[2]
ค่ายเพลง
อดีตสมาชิก
  • อเล็กซ์ ไลฟ์สัน
  • เกดดี ลี
  • นีล เพิร์ท
  • จอห์น รัตซีย์
  • เจฟฟ์ โจนส์
เว็บไซต์rush.com

รัช (อังกฤษ: Rush) เป็นวงดนตรีร็อกจากแคนาดา ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1968 ที่เมืองวิลโลว์เดล, โทรอนโต รัฐออนแทรีโอ ประเทศแคนาดา วงประกอบด้วยเกดดี ลี ที่เป็นทั้งมือเบส มือคีย์บอร์ด และร้องนำ อเล็กซ์ ไลฟ์สัน มือกีตาร์หลักและร้องประสาน และนีล เพิร์ท ผู้แต่งเพลงหลักและมือกลอง ในช่วงแรก ๆ ระหว่างปี ค.ศ. 1968 ถึง 1974 มีการเปลี่ยนสมาชิกหลายคน จนเมื่อจอห์น รัตซีย์ มือกลองได้ออกจากวงแล้วถูกแทนที่ด้วย นีล เพิร์ท ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1974 สองสัปดาห์ก่อนทัวร์สหรัฐอเมริกาครั้งแรก สมาชิกวงก็อยู่ในสถานะคงที่จวบจนปัจจุบัน

รัช เป็นที่รู้จักในฐานะสมาชิกวงที่มีความสามารถทางดนตรี ซึ่งแสดงออกมาทางผลงานดนตรีต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น การแต่งโครงสร้างเพลงที่ซับซ้อน มีเนื้อหาเพลงที่เกี่ยวข้องกับแนวไซไฟ เรื่องแฟนตาซี และปรัชญา วงมีการเปลี่ยนแนวทางดนตรีหลายครั้งในหลายปี เริ่มต้นจากแรงบันดาลใจแนวเพลงบลูส์ สู่จุดเริ่มต้นในแนวฮาร์ดร็อก จนกระทั่งเปลี่ยนไปเล่นแนวโพรเกรสซีฟร็อก และใช้เครื่องสังเคราะห์เสียงหนัก ๆ ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 รัช ได้หันกลับไปเล่นแนวฮาร์ดร็อก ซึ่งเป็นแนวทางที่วงเล่นมาจนถึงทุกวันนี้

อ้างอิงจากสมาคมผู้ประกอบกิจการเพลงของสหรัฐอเมริกา (RIAA) รัช ได้จัดอยู่ในอันดับที่ 80 ด้วยยอดจำหน่ายกว่า 25 ล้านชุด[3] แม้ว่ายอดขายทั่วโลกอย่างเป็นทางการจะไม่มีตัวเลขชัดเจน แต่ก็ได้มีการประมาณการไว้ราว 40 ล้านชุดจากทั่วโลก ในปี ค.ศ. 2004 วงได้รับการยืนยันยอดจำหน่ายระดับทองคำขาว 14 ครั้ง ระดับทองคำ 24 ครั้ง และทองคำขาว x3 3 ครั้งด้วยกัน[4]

รัช เคยได้รับการเสนอชื่อเข้ารับรางวัลแกรมมีถึง 7 ครั้ง[5][6] และได้รับรางวัลจูโนหลายครั้ง ได้รับรางวัลระดับสากลจากองค์กรผู้ประพันธ์เพลงแคนาดา (SOCAN) ในปี ค.ศ. 2009 วงได้รับการบรรจุเข้าสู่หอเกียรติของแคนาดาในปี ค.ศ. 1994 และหอเกียรติยศร็อกแอนด์โรล ในปี ค.ศ. 2013[7] ตลอดเส้นทางดนตรีของรัช สมาชิกวงทั้งสามคน ได้รับการยกย่องให้เป็นนักดนตรีที่มีพรสวรรค์อย่างสูง อ้างอิงจากการชนะรางวัลและผลโพลหลายสำนักของแต่ละสมาชิก

อัลบั้ม

[แก้]

อัลบั้มสตูดิโอ

  • Rush (1974)
  • Fly by Night (1975)
  • Caress of Steel (1975)
  • 2112 (1976)
  • A Farewell to Kings (1977)
  • Hemispheres (1978)
  • Permanent Waves (1980)
  • Moving Pictures (1981)
  • Signals (1982)
  • Grace Under Pressure (1984)
  • Power Windows (1985)
  • Hold Your Fire (1987)
  • Presto (1989)
  • Roll the Bones (1991)
  • Counterparts (1993)
  • Test for Echo (1996)
  • Vapor Trails (2002)
  • Feedback (2004)
  • Snakes & Arrows (2007)
  • Clockwork Angels (2012)

อ้างอิง

[แก้]
  1. Bowman, Durrell (2014). Experiencing Rush: A Listener's Companion. Rowman & Littlefield Publishers. p. 165. ISBN 978-1-4422-3131-3.
  2. "RUSH Guitarist ALEX LIFESON: "We Have No Plans To Tour Or Record Anymore. We're Basically Done"". Blabbermouth. January 19, 2018. สืบค้นเมื่อ January 19, 2018.
  3. "RIAA - Top Selling Artists". RIAA. สืบค้นเมื่อ April 23, 2014.
  4. "RIAA - Artiest Tallies". RIAA. สืบค้นเมื่อ June 11, 2013.
  5. Nick Krewen (September 5, 2012). "The Spirit Of Rush". GRAMMY.com.
  6. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-10. สืบค้นเมื่อ 2017-01-20.
  7. "Rush joins Rock and Roll Hall of Fame". CBC News. April 18, 2013. สืบค้นเมื่อ April 19, 2013.