รถไฟใต้ดินปูซาน
| ปูซาน เมโทร | |||
|---|---|---|---|
 | |||
 ขบวนรถไฟใต้ดินปูซาน สาย 2 | |||
| ข้อมูลทั่วไป | |||
| ชื่อพื้นเมือง | 부산 도시철도 釜山都市鐵道 Busan dosicheoldo | ||
| เจ้าของ | นครปูซาน | ||
| ที่ตั้ง | ปูซาน, ประเทศเกาหลีใต้ | ||
| ประเภท | ระบบขนส่งมวลชนเร็ว, รถไฟชานเมือง | ||
| จำนวนสาย | 6 | ||
| จำนวนสถานี | 114 (รถไฟใต้ดิน) 158 (รวม BGL, สายทงแฮ) | ||
| ผู้โดยสารต่อวัน | 938,000 (2019, รถไฟใต้ดิน)[1] | ||
| ผู้โดยสารต่อปี | 343,000,000 (2019, รถไฟใต้ดิน)[1] | ||
| การให้บริการ | |||
| เริ่มดำเนินงาน | 19 July 1985 | ||
| ผู้ดำเนินงาน | ปูซาน ทรานสปอร์เตชัน คอร์ปอเรชัน บีแอนจี เมโทร Korail | ||
| ข้อมูลทางเทคนิค | |||
| ระยะทาง | 116.5 km (72.4 mi) (รถไฟใต้ดิน) 205.6 km (127.8 mi) (รวม BGL, สายทงแฮ) | ||
| รางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ[2] | ||
| |||
| รถไฟใต้ดินปูซาน | |
| ฮันกึล | |
|---|---|
| ฮันจา | |
| อาร์อาร์ | Busan dosicheoldo |
| เอ็มอาร์ | Pusan tosich'ŏlto |
ปูซาน เมโทร (เกาหลี: 부산 도시철도; ฮันจา: 釜山都市鐵道; อาร์อาร์: Busan dosicheoldo) ดำเนินการโดยบริษัทปูซาน ทรานสปอร์เตชัน คอร์ปอเรชัน เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในเมืองปูซาน ประเทศเกาหลีใต้ เปิดให้บริการครั้งแรกในปี พ.ศ. 2528 พร้อมกับ 17 สถานีเริ่มแรก รถไฟใต้ดินประกอบด้วย 4 สาย ครอบคลุมเส้นทาง 116.5 กิโลเมตร (72.4 ไมล์) ใน 114 สถานี ถ้านับรวมรถไฟรางเบาปูซาน–คิมแฮ และสายทงแฮ เครือข่ายครอบคลุมเส้นทาง 205.6 กิโลเมตร (127.8 ไมล์) รวม 158 สถานี
เส้นทาง[แก้]
| ผู้ให้บริการ | ชื่อสาย ไทย |
ชื่อสาย เกาหลี |
ต้นทาง | ปลายทาง | ปีเริ่มให้บริการ | ส่วนต่อขยายล่าสุด | จำนวนสถานี[3] | ระยะทาง[4] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ปูซาน ทรานสปอร์เตชัน คอร์ปอเรชัน | 1호선 | ชายหาดทาแดโพ | โนโพ | 1985 | 2017 | 40 | 40.5 km | |
| 2호선 | ชังซัน | ยังซัน | 1999 | 2008 | 43 | 45.2 km | ||
| 3호선 | ซูย็อง | แทจอ | 2005 | - | 17 | 18.1 km | ||
| 4호선 | มีนัม | อันพย็อง | 2011 | - | 14 | 12.7 km | ||
| รวมย่อย | 114 | 116.5 km | ||||||
| บีแอนจี เมโทร | 부산-김해 경전철 |
ซาซัง | มหาวิทยาลัยคายา | 2011 | - | 21 | 23.4 km | |
|
동해선 | Bujeon | Taehwagang | 2016 | 2021 | 23 | 65.7 km | |
| รวมทั้งหมด | 158 | 205.6 km | ||||||
จำนวนผู้โดยสาร[แก้]
จำนวนผู้โดยสารที่มาใช้บริการที่รถไฟใต้ดินปูซานในหนึ่งปีมีประมาณ 263,574,000 คน ในปี พ.ศ. 2552 เท่ากับว่าใน 1 วัน จะมีผู้โดยสารประมาณ 722,000 คนมาใช้บริการที่รถไฟใต้ดินปูซาน โดยผู้โดยสาร 401,000 คนจะใช้สาย 1, 250,000 คนใช้สาย 2 และ 71,000 คนใช้สาย 3 ตามลำดับ
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- 부산교통공사 지하철 건설계획 เก็บถาวร 2012-02-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Busan Transportation Corporation: Subway Construction Project (เกาหลี)
- ↑ 1.0 1.1 "2019년 12월 도시철도 수송실적입니다". Busan Transportation Corporation. January 16, 2020. สืบค้นเมื่อ May 20, 2020.
- ↑ "B&G Metro - Introduction - Light Rail Vehicles". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-08. สืบค้นเมื่อ 2014-08-11.
- ↑ "Route Map > Integrated Route Map". Busan Transportation Corporation. สืบค้นเมื่อ 2014-08-11.
- ↑ "Introduction > History". Busan Transportation Corporation. 2011. สืบค้นเมื่อ 2014-08-11.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถไฟใต้ดินปูซาน
- Busan Transportation Corporation เก็บถาวร 2008-04-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน homepage
- M&G Metro Corporation เก็บถาวร 2012-03-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน homepage
- City of Busan
- homepage (เกาหลี)
- Busan Subway Transit Search เก็บถาวร 2016-03-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน(อังกฤษ)