รถไฟใต้ดินบอลทิมอร์
| รถไฟใต้ดินบอลทิมอร์ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| ข้อมูลทั่วไป | |||
| สถานะ | เปิดให้บริการ | ||
| เจ้าของ | Maryland Transit Administration | ||
| ที่ตั้ง | บอลทิมอร์ | ||
| ปลายทาง |
| ||
| จำนวนสถานี | 14 | ||
| การดำเนินงาน | |||
| รูปแบบ | รถไฟใต้ดิน | ||
| ผู้ดำเนินงาน | Maryland Transit Administration | ||
| ศูนย์ซ่อมบำรุง | 5801 Wabash Avenue[1] | ||
| ขบวนรถ | 100 คัน[2] | ||
| ผู้โดยสารต่อวัน | 48,499 (ต่อสัปดาห์)[3] | ||
| ประวัติ | |||
| เปิดเมื่อ | 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1983 | ||
| ข้อมูลทางเทคนิค | |||
| ระยะทาง | 15.4 mi (24.8 km)[4] | ||
| ความยาวทางวิ่ง | 55 km (34 mi)[1] | ||
| จำนวนทางวิ่ง | 2 | ||
| ลักษณะทางวิ่ง | ใต้ดิน, เสมอดิน, ยกระดับ | ||
| รางกว้าง | 4 ft 8 1⁄2 in (1,435 mm) สแตนดาร์ดเกจ | ||
| ระบบจ่ายไฟ | รางที่สาม (700 VDC)[4] | ||
| ความเร็ว | 70 mph (110 km/h)[2] | ||
| Highest elevation | 28 ft (8.5 m)[2] | ||
| |||
รถไฟใต้ดินบอลทิมอร์ หรือ เมโทรซับเวย์[5] เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าที่ให้บริการในเมืองบอลทิมอร์ สหรัฐอเมริกา ดำเนินการโดย Maryland Transit Administration โดยน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเส้นทางเป็นทางใต้ดิน[2]
เส้นทางในปัจจุบันมีระยะทางรวม 15.4 mi (24.8 km) เป็นทางใต้ดิน 6.2 mi (10 km) ทางยกระดับ 2.2 mi (3.5 km) และทางระดับดิน 7.0 mi (11.3 km) จำนวน 14 สถานี
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "MTA Media Guide 2010-2011" (PDF). MTA Maryland. August 2010. pp. 4, 9, 10. สืบค้นเมื่อ June 30, 2011.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Scott M. Kozel (October 13, 2002). "Baltimore Metro Subway". Roads to the Future. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2002-08-08. สืบค้นเมื่อ June 28, 2002.
- ↑ "2011 Annual Report" (PDF). MTA Maryland. p. 23. สืบค้นเมื่อ October 2, 2012.
- ↑ 4.0 4.1 Robert Schwandl (2011). "Baltimore Metro Subway". UrbanRail.Net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-04. สืบค้นเมื่อ June 29, 2011.
- ↑ "Metro Subway". MTA Maryland. สืบค้นเมื่อ June 30, 2011.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Baltimore Metro Map เก็บถาวร 2012-04-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Maryland State Archives.
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถไฟใต้ดินบอลทิมอร์