รถไฟใต้ดินวอชิงตัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน
Black and white Washington Metro logo with a big white M above smaller white letters spelling Metro
ข้อมูลทั่วไป
ที่ตั้งกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.  สหรัฐ
ประเภทรถไฟฟ้าใต้ดิน
จำนวนสาย5:

รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง สายสีแดง
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีน้ำเงิน สายสีน้ำเงิน
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีส้ม สายสีส้ม
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเขียว สายสีเขียว

รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเงิน สายสีเงิน (กำลังก่อสร้าง)
จำนวนสถานี86
ผู้โดยสารต่อวัน758,489 คน (มิถุนายน พ.ศ. 2556)[1]
ผู้อำนวยการRichard M. Sarles
สำนักงานใหญ่600 5th St NW
Washington, DC 20001
เว็บไซต์www.wmata.com
การให้บริการ
เริ่มดำเนินงาน27 มีนาคม พ.ศ. 2519
ผู้ดำเนินงานองค์การขนส่งมวลชนมหานครวอชิงตัน (WMATA)
จำนวนขบวน1,126 คัน
ความยาวขบวน6, 8 คันต่อขบวน
ระยะห่าง3-5, 10 นาที
ข้อมูลทางเทคนิค
รางกว้าง4 ft 8 1⁄4 in (1,429 mm) เล็กกว่ารางมาตรฐานเล็กน้อย
การจ่ายไฟฟ้ารางที่สาม 750 โวลต์
ผังเส้นทาง

Washington Metro diagram sb.svg

รถไฟใต้ดินวอชิงตัน, เมโทร หรือ เมโทรเรล[2] เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าขนาดใหญ่ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เมืองหลวงของสหรัฐอเมริกา ดำเนินการโดยการขนส่งเขตนครหลวงวอชิงตัน (Washington Metropolitan Area Transit Authority, WMATA)[3] ในปัจจุบันมีจำนวนห้าเส้นทาง 86 สถานี ระยะทาง 106.3 ไมล์ (171.1 กิโลเมตร)[4] รถไฟใต้ดินวอชิงตัน เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าที่มีผู้โดยสารหนาแน่นเป็นอันดับที่สองของประเทศรองจากรถไฟใต้ดินนครนิวยอร์ก มีจำนวนเที่ยว 215.3 ล้านเที่ยวต่อปี (พ.ศ. 2551)[5] ในเดือนมิถุนายน 2551 มีจำนวนผู้โดยสาร 19,729,641 เที่ยวต่อวัน[5]

ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2561 รถไฟใต้ดินวอชิงตันประกาศปรับปรุงชานชาลายี่สิบสถานีครอบคลุมทุกสายทางยกเว้นสายสีเงิน[6] เส้นทางสายสีฟ้าและสีเหลืองทางทิศใต้ของท่าอากาศยานแห่งชาติวอชิงตัน โรนัลด์ เรแกน จะปิดให้บริการตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงกันยายน พ.ศ. 2562 ซึ่งจะเป็นการปิดเส้นทางที่นานที่สุดในประวัติศาสตร์ของเมโทร[7] สถานีอื่นเพิ่มเติมจะได้รับการซ่อมแซมระหว่างปี พ.ศ. 2562 ถึง 2564 แต่สายทางที่ผ่านสถานีจะไม่ถูกปิดอย่างสมบูรณ์ โครงการมีงบประมาณค่าใช้จ่าย 300 ถึง 400 ล้านเหรียญและเป็นโครงการขนาดใหญ่ครั้งแรกของรถไฟไต้ดินวอชิงตันนับตั้งแต่เริ่มการก่อสร้าง

โครงข่าย[แก้]

ดูเพิ่มที่: รายชื่อสถานีรถไฟใต้ดินวอชิงตัน
An actual map with correct distances and geographic placement illustrates how all lines intersect and have many stations in the downtown area, and extend with more widely spaced stations far out into the neighboring areas.
แผนที่เส้นทางตามภูมิศาสตร์
เส้นทางรถไฟใต้ดินวอชิงตัน
เส้นทาง เปิดให้บริการ จำนวนสถานี ระยะทาง สถานีปลายทาง ภาพ
ไมล์ กิโลเมตร
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง สายสีแดง พ.ศ. 2519 27 31.9 51.3 เชดดีโกรฟ - เกลนมอนต์ Red line train.jpg
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีน้ำเงิน สายสีน้ำเงิน พ.ศ. 2520 27 30.3 48.8 แฟรงโคเนีย–สปริงฟีลด์ - ลาร์โกทาวน์เซนเตอร์ WMATA Breda 3000-Series car on D Route Bridge.jpg
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีส้ม สายสีส้ม พ.ศ. 2521 26 26.4 42.5 เวียนนา - นิวแคร์รอลล์ตัน West Falls Church-VT-UVA Station.jpg
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเหลือง สายสีเหลือง พ.ศ. 2526 17 15.07 24.25 ฮันติงตัน - ฟอร์ตทอตเทน / เมานต์เวอร์นอนสแกวร์ Huntington Station 2.jpg
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเขียว สายสีเขียว พ.ศ. 2534 21 23.04 37.08 แบรช์แอเวนู - กรีนเบลต์ CAF 5026 at Fort Totten Lower Level Track 1.jpg
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีเงิน สายสีเงิน
กำลังก่อสร้าง 		พ.ศ. 2556
โครงการ 		29
โครงการ 		23 37 รูต 772 - ลาร์โกทาวน์เซนเตอร์ No image.png

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Q2 2013 vital signs" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-01-21. สืบค้นเมื่อ 2014-02-14.
  2. ↑ Schrag, Zachary (2006). "Introduction". The Great Society Subway: A History of the Washington Metro. Baltimore, Maryland: The Johns Hopkins University Press. p. 9. ISBN 0-8018-8246-X.Google Books search/preview
  3. ↑ [[Washington Metropolitan Area Transit Authority, Frequently Asked Questions เก็บถาวร 2016-11-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, accessed July 2009: "What do I need to know to build near Metro property? Metro reviews designs and monitors construction of projects adjacent to Metrorail and Metrobus property..."
  4. ↑ "WMATA Facts" (PDF). WMATA. July 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-12-26. สืบค้นเมื่อ March 18, 2010.
  5. ↑ 5.0 5.1 "215 million people rode Metro in fiscal year 2008". WMATA. July 8, 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ January 27, 2009.
  6. ↑ "Metro wants to rebuild 20 station platforms over three years, creating SafeTrack-like disruptions". Washington Post. May 7, 2018. สืบค้นเมื่อ February 19, 2019.
  7. ↑ "Metro plans 'summer shutdown' on Blue, Yellow lines next year". WTOP. May 7, 2018. สืบค้นเมื่อ February 19, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

  1. ↑ Wheaton and Forest Glen stations are shown with a single island platform when they actually have two separate inside platforms connected by a passageway. The flying junction at Rosslyn is shown with the incorrect track on top. (Although the platforms are shown correctly.) It fails to show the tail tracks at Huntington station.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รถไฟใต้ดินวอชิงตัน&oldid=10720117"