ยูเอสเอส จอห์น ซี. สเตนนิส (CVN-74)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ยูเอสเอส จอห์น ซี. สเตนนิส ขณะเดินเรือในมหาสมุทรแปซิฟิกเมื่อวันที่ 5 กันยายน 2017
ประวัติ
สหรัฐอเมริกา
ชื่อ
ตั้งชื่อตามจอห์น ซี. สเตนนิส
รางวัล30 มิถุนายน 1988[1]
อู่เรือนิวพอร์ตนิวส์ชิปบิลดิง[1]
มูลค่าสร้างUS$4,500 ล้าน
ปล่อยเรือ13 มีนาคม 1991[1]
เดินเรือแรก13 พฤศจิกายน 1993[1]
สนับสนุนโดยมาร์กาเรต เจน สเตนนิส วอมเบิล
เข้าประจำการ9 ธันวาคม 1995 (28 ปี)[1]
ท่าจอดฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก
รหัสระบุ
คำขวัญ
  • Look Ahead
  • (มองไกล)
สถานะอนู่ในประจำการ
หมายเหตุอยู่ระหว่างการเติมเชื้อเพลิงและยกเครื่อง
สัญลักษณ์
ลักษณะเฉพาะ
ชั้น: นิมิตซ์
ขนาด (ระวางขับน้ำ): 103,300 ตัน[2][3]
ความยาว:
  • ตลอดลำ: 1,092 ฟุต (332.8 เมตร)
  • แนวน้ำ: 1,040 ฟุต (317.0 เมตร)
ความกว้าง:
  • กว้างสุด: 252 ฟุต (76.8 เมตร)
  • แนวน้ำ: 134 ฟุต (40.8 เมตร)
  • กินน้ำลึก:
  • สูงสุดสำหรับเดินเรือ: 37 ฟุต (11.3 เมตร)
  • ขีดจำกัด: 41 ฟุต (12.5 เมตร)
  • ระบบขับเคลื่อน:
  • 2 × เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ Westinghouse A4W (ยูเรเนียมเสริมสมรรถนะสูง 93.5%)
  • 4 × กังหันไอน้ำ
  • 4 × เพลาใบจักร
  • กำลัง 260,000 แรงม้า (194 เมกะวัตต์)
  • ความเร็ว: มากกว่า 30 นอต (56 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 35 ไมล์ต่อชั่วโมง)
    พิสัยเชื้อเพลิง: ไม่จำกัดระยะทาง 20–25 ปี
    ความจุ: 6,500 นาย (รวมฝูงบิน)[1]
    อัตราเต็มที่:
    • ประจำเรือ: 3,532 นาย
    • ฝูงบินประจำเรือ: 2,480 นาย
    ระบบตรวจการและปฏิบัติการ:
  • เรดาร์ค้นหาทางอากาศ 3 มิติ AN/SPS-48E
  • เรดาร์ค้นหาทางอากาศ 2 มิติ AN/SPS-49(V)5
  • เรดาร์จับเป้าหมาย AN/SPQ-9B
  • เรดาร์ควบคุมการจราจรทางอากาศ AN/SPN-46
  • เรดาร์ควบคุมการจราจรทางอากาศ AN/SPN-43C
  • เรดาร์ช่วยลงจอด AN/SPN-41
  • 4 × ระบบนำวิถีขีปนาวุธ Mark 91 NSSM
  • 4 × เรดาร์นำวิถีขีปนาวุธ Mark 95
  • สงครามอิเล็กทรอนิกส์และเป้าลวง:
  • ระบบต่อต้านการสงครามอิเล็กทรอนิกส์ AN/SLQ-32A(V)4
  • ระบบต่อต้านตอร์ปิโด SLQ-25A Nixie
  • ยุทโธปกรณ์:
  • 2 × แท่นปล่อย Mark 57 Mod 3 สำหรับอาวุธปล่อยผิวพื้นสู่อากาศ อาร์ไอเอ็ม-7 ซีสแปโรว์
  • 2 × แท่นปล่อยสำหรับอาวุธปล่อยผิวพื้นสู่อากาศ อาร์ไอเอ็ม-116 Rolling Airframe Missile
  • 3 × ปืนแก็ตลิง Phalanx CIWS
  • เกราะ: เป็นความลับ
    อากาศยาน: อากาศยานปีกนิ่งและเฮลิคอปเตอร์ 90 ลำ
    อุปกรณ์สนับสนุนการบิน:
    • 4 × เครื่องยิงอากาศยาน
    • 4 × ลิฟต์สำหรับอากาศยาน

    ยูเอสเอส จอห์น ซี. สเตนนิส (CVN-74) (อังกฤษ: USS John C. Stennis) เป็นเรือบรรทุกเครื่องบินขับเคลื่อนด้วยพลังงานนิวเคลียร์ลำดับที่ 7 จากทั้งหมด 10 ลำในกลุ่มเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ของกองทัพเรือสหรัฐ ได้รับการตั้งชื่อตาม จอห์น ซี. สเตนนิส อดีตสมาชิกวุฒิสภาสหรัฐจากรัฐมิสซิสซิปปี ผู้ซึ่งมีบทบาทสำคัญในกิจการกองทัพเรือสหรัฐ เป็นผู้สนับสนุนการพัฒนากองทัพเรือให้มีความทันสมัยและเข้มแข็ง และผลักดันให้มีการสร้างเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ จนได้รับการยกย่องว่าเป็น "บิดาแห่งกองทัพเรือสหรัฐสมัยใหม่"

    ยูเอสเอส จอห์น ซี. สเตนนิส เข้าประจำการเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 1995 ปัจจุบันประจำการชั่วคราวอยู่ที่นอร์ฟอล์ก รัฐเวอร์จิเนีย เนื่องจากกำลังอยู่ในช่วงการเติมเชื้อเพลิงและปรับปรุงซ่อมแซมครั้งใหญ่ (Refueling and Complex Overhaul - RCOH) ซึ่งเริ่มต้นขึ้นในปี 2019 เมื่อการปรับปรุงซ่อมแซมเสร็จสิ้นในช่วงใดช่วงหนึ่งของทศวรรษที่ 2020 เรือจะกลับไปประจำการที่เบรเมอร์ตัน รัฐวอชิงตัน

    อ้างอิง[แก้]

    1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 [[[:แม่แบบ:Naval Vessel Register URL]] "USS John C. Stennis"]. Naval Vessel Register. สืบค้นเมื่อ 18 December 2010. {{cite web}}: ตรวจสอบค่า |url= (help)
    2. Polmar, Norman (2004). The Naval Institute guide to the ships and aircraft of the U.S. fleet. Annapolis: Naval Institute Press. p. 112. ISBN 978-1-59114-685-8.
    3. "CVN-68: NIMITZ CLASS" (PDF).