ข้ามไปเนื้อหา

มิเชล แมคคูล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Michelle McCool
ชื่อเกิดMichelle Leigh McCool
เกิด (1980-01-25) มกราคม 25, 1980 (44 ปี)[1]
Palatka, Florida, United States[1]
ที่พักAustin, Texas, United States[2]
การศึกษาFlorida State University
คู่สมรสJeremy Alexander (สมรส 2001; หย่า 2006)
Mark Calaway (สมรส 2010)[2]
บุตร1
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนMichelle McCool
ส่วนสูง5 ฟุต 10 นิ้ว (178 เซนติเมตร)[3][1]
น้ำหนัก127 ปอนด์ (58 กิโลกรัม)[1]
มาจากPalatka, Florida[3][2]
ฝึกหัดโดยDeep South Wrestling[1]
Ohio Valley Wrestling[1][2]
เปิดตัวNovember 18, 2004[2]
รีไทร์May 1, 2011[4]

มิเชล เลจ คาลาเวย์ (Michelle Leigh Calaway)[5] เกิดวันที่ 25 มกราคม ค.ศ. 1980 เป็นนักมวยปล้ำอาชีพสาวชาวอเมริกัน อดีตสังกัดWWEภายใต้ชื่อบนสังเวียน มิเชล แมคคูล (Michelle McCool)[3] ปัจจุบันได้แต่งงานกับดิอันเดอร์เทเกอร์

ประวัติในวงการมวยปล้ำ

[แก้]

แมคคูลเริ่มเข้าสู่วงการมวยปล้ำจากการเข้าประกวด WWE Diva Search เมื่อปี 2004 แม้ว่าแมคคูลจะไม่ได้รางวัลชนะเลิศ แต่ก็ได้เซ็นสัญญากับ WWE ซึ่งได้ส่งแมคคูลไปฝึกที่ค่ายพัฒนานักมวยปล้ำ ดีพ เซาท์ เรสต์ลิง และ โอไฮโอ แวลลีย์ เรสต์ลิง เพื่อฝึกทักษะในการปล้ำ

วันที่ 20 กรกฎาคม 2008 แมคคูลเอาชนะ นาตาเลีย (Natalya) ในเดอะเกรทอเมริกันแบช ทำให้แมคคูลได้ครองตำแหน่ง WWE Diva Champion คนแรก และเสียตำแหน่งไป ในวันที่ 26 ธันวาคม ค.ศ. 2008 ให้กับ มารีสและทำร้าย มาเรีย ที่ทำให้เธอต้องเสียแชมป์ไป

วันที่ 26 มิถุนายน 2009 แมคคูลได้เอาชนะเมลินา คว้าแชมป์ WWE Women's Championship อีกหนึ่งแชมป์ ในเดอะแบช (2009) ทำให้แมคคูลได้กลายเป็นนักมวยปล้ำหญิงประวัติศาสตร์ WWE คนแรกที่เคยได้ครองแชมป์ทั้ง 2 เข็มขัดมาแล้ว

วันที่ 31 มกราคม 2010 แมคคูลเสียแชมป์ให้กับมิกกี เจมส์ ในรอยัลรัมเบิล (2010) ในแมตช์ที่ใช้เวลาเพียง 20 วินาที แต่ก็ชิงคืนมาได้ 3 อาทิตย์หลังจากนั้นด้วยความร่วมมือของ วิคกี เกอร์เรโร

ในวันศุกร์ที่ 29 เมษายนในตอนของสแมคดาวน์ แมคคูลเผชิญหน้ากับเลย์ลาในการปล้ำเดี่ยวซึ่งจบลงด้วยการตัดสิทธิ์หลังจากที่ทั้งสองเริ่มทะเลาะกันนอกเวที หลังการปล้ำ เลย์ลาท้าให้แมคคูลปล้ำแบบ No Disqualification and No Countout Match ในศึกเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2011) แมคคูลยอมรับภายใต้เงื่อนไขเดียว ซึ่งก็คือผู้แพ้จะต้องออกจาก WWE[6] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ แมคคูลถูกเลย์ลาจับกดในการปล้ำแบบเต็มเวลาครั้งสุดท้ายให้กับ WWE ของเธอ[7]

ในบทความปี 2019 ที่เผยแพร่โดย The Sportster แมคคูลเปิดเผยการออกจาก WWE ของเธอว่าเธอต้องเผชิญกับอาการบาดเจ็บมากมายและการให้กำเนิดลูกสาวในปีต่อมา[8] สิ่งนี้อธิบายไว้ในพอดคาสต์ Chasing Glory ของลิเลียน การ์เซีย ซึ่งเป็นอดีตผู้ประกาศบนเวทีของ WWF/WWE ซึ่งเธอให้สัมภาษณ์ในปี 2016[8]

ปรากฏตัวเป็นระยะ (2018–ปัจจุบัน)

[แก้]

ท่าไม้ตาย

[แก้]

M.A.D."T" (Heel hook), Wings of Love (Lifting sitout double underhook facebuster) และ Faith Breaker (Belly to back inverted mat slam

ผลงานแชมป์ความสำเร็จ

[แก้]
แชมป์หญิง WWE

เชิงอรรถ

[แก้]

1 McCool originally injured her back during a WWE European tour. Because of pain in her back, she was unaware of the sternum injury until she went to the hospital for treatment. Tests also revealed that she had an enlarged kidney.[12]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Kamchen, Richard (June 21, 2009). "Michelle McCool". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ March 12, 2019.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Michelle McCool". Online World Of Wrestling. สืบค้นเมื่อ April 14, 2008.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "Michelle McCool's alumni profile". WWE. สืบค้นเมื่อ May 3, 2011.
  4. ↑ Morrow, Brendan (January 9, 2017). "Michelle McCool, The Undertaker's Wife: 5 Fast Facts You Need to Know". Heavy.com. สืบค้นเมื่อ May 1, 2018.
  5. ↑ "Dan Severn, Crime Time, Brooke Adams, Steve Keirn and More Added to Massive Wrestlecon Guest List in Orlando, Fl". pwinsider.com. สืบค้นเมื่อ 13 March 2017.
  6. ↑ "Smackdown results: Double Disqualification". WWE. April 29, 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 30, 2011. สืบค้นเมื่อ September 9, 2011.
  7. ↑ Hillhouse, Dave (May 1, 2011). "Extreme Rules: Championship make-over edition". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 20, 2012. สืบค้นเมื่อ May 2, 2011.
  8. ↑ 8.0 8.1 "Michelle McCool Reveals What Led to Her WWE Departure". The Sportster. June 3, 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 17, 2021. สืบค้นเมื่อ February 23, 2021.
  9. ↑ "PWI's Dan Murphy on why Styles & McCool were rated no. 1". Wrestling Observer Newsletter. September 18, 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-20. สืบค้นเมื่อ September 18, 2010.
  10. ↑ "Achievement Awards: Woman". Pro Wrestling Illustrated. January 7, 2011. สืบค้นเมื่อ January 8, 2011.
  11. ↑ 11.0 11.1 "RAW Results December 13, 2010". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ December 13, 2010.
  12. ↑ Zeigler, Zack (December 2, 2006). "Michelle McCool update". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ October 26, 2009.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ มิเชล แมคคูล
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มิเชล_แมคคูล&oldid=11365934"