มอเตอร์เวย์เอ็ม 6
 | ||||
|---|---|---|---|---|
 เอ็ม 6 แสดงด้วยเส้นสีน้ำเงิน_map.svg) แสดงในโครงข่ายมอเตอร์เวย์สหราชอาณาจักร | ||||
 ทางแยกต่างระดับแกรฟเวิลลี หรือที่รู้จักในชื่อ ทางแยกต่างระดับสปาเกตตี | ||||
| ข้อมูลของเส้นทาง | ||||
ส่วนหนึ่งของ  E 05,  E 18,  E 22 และ  E 24 | ||||
| บำรุงรักษาโดย บริษัทแนเชินเนิลไฮเวส์ | ||||
| ความยาว | 232.2 ไมล์ (373.7 กิโลเมตร) | |||
| มีขึ้นเมื่อ | 1958–ปัจจุบัน | |||
| ประวัติ | เปิด: 1958 ต่อขยายล่าสุด: 2008 | |||
| ทางแยกที่สำคัญ | ||||
| ปลายทางทิศใต้ | แคททอร์ป 52°24′01″N 1°10′31″W / 52.4004°N 1.1752°W | |||
| ปลายทางทิศเหนือ | เกรตนา 54°59′35″N 3°02′54″W / 54.9930°N 3.0482°W | |||
| ตำแหน่งที่ตั้ง | ||||
| ประเทศ | สหราชอาณาจักร | |||
| เทศมณฑล | ||||
| จุดหมาย ปลายทางหลัก | ||||
| โครงข่ายถนน | ||||
| ||||
มอเตอร์เวย์เอ็ม 6 (อังกฤษ: M6 motorway) เป็นมอเตอร์เวย์ที่ยาวที่สุดในสหราชอาณาจักร มีเส้นทางอยู่ภายในประเทศอังกฤษตลอดทั้งสาย มีระยะทางราว 230 ไมล์ (370 กิโลเมตร) จากมิดแลนด์หรือภาคกลางของประเทศอังกฤษไปจนถึงพรมแดนกับประเทศสกอตแลนด์ เส้นทางเริ่มต้นที่ทางแยกต่างระดับแคททอร์ป (Catthorpe Interchange) ซึ่งเป็นจุดตัดระหว่างมอเตอร์เวย์เอ็ม 6, มอเตอร์เวย์เอ็ม 1 และปลายด้านตะวันตกของถนนเอ 14 ตั้งอยู่ใกล้กับเมืองรักบี เทศมณฑลวอริกเชอร์ จากนั้นเส้นทางจะมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ผ่านเมืองคอเวนทรี, เบอร์มิงแฮม, วุลเวอร์แฮมป์ตัน, สโตก-ออน-เทรนต์, เพรสตัน, แลงคาสเตอร์ และคาร์ไลล์[1][2] ก่อนจะสิ้นสุดที่บริเวณใกล้กับเมืองเกรตนา ประเทศสกอตแลนด์[3] ก่อนข้ามพรมแดนประเทศสกอตแลนด์ในระยะทางไม่กี่ร้อยเมตร มอเตอร์เอ็ม 6 จะกลายเป็นถนนเอ 74 (เอ็ม) และมอเตอร์เวย์เอ็ม 74[4][5] และวิ่งต่อไปยังเมืองกลาสโกว์
มอเตอร์เวย์เอ็ม 6 ได้รวมเอาทางเลี่ยงเมืองเพรสตัน (Preston By-pass) ซึ่งเป็นถนนในรูปแบบมอเตอร์เวย์สายแรกของสหราชอาณาจักร เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งด้วย มอเตอร์เอ็ม 6 นับว่าเป็นส่วนหนึ่งของมอเตอร์เวย์สาย "กระดูกสันหลังของบริเตน" ที่วิ่งในแนวเหนือ-ใต้ระหว่างลอนดอนกับกลาสโกว์ โดยผ่านพื้นที่อุตสาหกรรมทางตอนเหนือของอังกฤษ นอกจากนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางแนวตะวันตก-ตะวันออก ระหว่างมิดแลนด์กับท่าเรือชายฝั่งตะวันออก และยังเป็นส่วนหนึ่งของโครงข่ายถนนยุโรประหว่างประเทศ (International E-road network) โดยช่วงจากมอเตอร์เวย์เอ็ม 1 ถึงเบอร์มิงแฮม เป็นส่วนหนึ่งของถนนยุโรปสาย 24 และช่วงจากเบอร์มิงแฮมไปจนสุดพรมแดนกับประเทศสกอตแลนด์เป็นส่วนหนึ่งของถนนยุโรปสาย 05
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Frommer's Short (22 December 2011). "4". The Borders and Galloway Regions, Scotland: Frommer's ShortCuts. 1. Vol. I (I ed.). London: John Wiley & Sons. pp. 56–. ISBN 978-1-118-27111-7.
- ↑ Lesley Anne Rose; Michael Macaroon; Vivienne Crow (6 January 2012). "36". Frommer's Scotland. I. Vol. I (I ed.). London: John Wiley & Sons. pp. 424–. ISBN 978-1-119-99276-9.
- ↑ Baldwin, Peter; Porter (M.S.), John; Baldwin, Robert (2004). "72". ใน Thomas Telford (บ.ก.). The Motorway Achievement. I. Vol. I (One ed.). London: Thomas Telford. pp. 836–. ISBN 978-0-7277-3196-8. สืบค้นเมื่อ 9 July 2012.
- ↑ Highways Agency, บ.ก. (2004). "1". M6 Route Management Strategy: Warrington to the Scottish Borders : Final Strategy Summary Brochure, January 2004. 1. Vol. 1 (I ed.). Scotland: Highways Agency. p. 73.
- ↑ Frommer's Short (22 December 2011). "3". The Borders and Galloway Regions, Scotland: Frommer's ShortCuts. I. Vol. I (I ed.). Scotland: John Wiley & Sons. pp. 56–. ISBN 978-1-118-27111-7. สืบค้นเมื่อ 9 July 2012.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- Jackson, Mike (2004). The M6 Sights Guide. Severnpix. ISBN 978-0954540210.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- CBRD
- Lancashire Historic Highways – หน้าที่จัดทำโดยสภาเทศมณฑลแลงคาเชอร์ ซึ่งมีรายละเอียดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของมอเตอร์เวย์เอ็ม 6 ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของอังกฤษ และการก่อสร้างทางเลี่ยงเมืองเพรสตัน ซึ่งเป็นมอเตอร์เวย์สายแรกของสหราชอาณาจักร
- Route 6