พ.ศ. 1113
หน้าตา
ศตวรรษ: | |
---|---|
ปี: |
ปฏิทินสุริยคติไทย | 1112–1113 |
ปฏิทินเกรกอรี | 570 DLXX |
Ab urbe condita | 1323 |
ปฏิทินอาร์มีเนีย | 19 ԹՎ ԺԹ |
ปฏิทินอัสซีเรีย | 5320 |
ปฏิทินศกบาหลี | 491–492 |
ปฏิทินเบงกอล | −24 – −23 |
ปฏิทินเบอร์เบอร์ | 1520 |
พุทธศักราช | 1114 |
ปฏิทินพม่า | −68 |
ปฏิทินไบแซนไทน์ | 6078–6079 |
ปฏิทินจีน | 己丑年 (ฉลูธาตุดิน) 3267 หรือ 3060 — ถึง — 庚寅年 (ขาลธาตุโลหะ) 3268 หรือ 3061 |
ปฏิทินคอปติก | 286–287 |
ปฏิทินดิสคอร์เดีย | 1736 |
ปฏิทินเอธิโอเปีย | 562–563 |
ปฏิทินฮีบรู | 4330–4331 |
ปฏิทินฮินดู | |
- วิกรมสมวัต | 626–627 |
- ศกสมวัต | 491–492 |
- กลียุค | 3671–3672 |
ปฏิทินโฮโลซีน | 10570 |
ปฏิทินอิหร่าน | 52 BP – 51 BP |
ปฏิทินอิสลาม | 54 BH – 53 BH |
ปฏิทินชวา | 458–459 |
ปฏิทินจูเลียส | 570 DLXX |
ปฏิทินเกาหลี | 2903 |
ปฏิทินหมินกั๋ว | 1342 ก่อน ROC 民前1342年 |
ปฏิทินนานักชาฮี | −898 |
ซิลูซิดศักราช | 881/882 AG |
ปฏิทินทิเบต | 阴土牛年 (ธาตุดินเพศเมีย-ฉลู) 696 หรือ 315 หรือ −457 — ถึง — 阳金虎年 (ธาตุโลหะเพศผู้-ขาล) 697 หรือ 316 หรือ −456 |
พุทธศักราช 1113 ใกล้เคียงกับ
- เมษายน ค.ศ. 570 - มีนาคม ค.ศ. 571
- มหาศักราช 492
เหตุการณ์
[แก้]ตามสถานที่
[แก้]ยุโรป
[แก้]![]() | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
เปอร์เซีย
[แก้]- เทซีฟอน เมืองหลวงจักรวรรดิซาเซเนียน กลายเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก แซงหน้าคอนสแตนติโนเปิล เมืองหลวงจักรวรรดิไบแซนไทน์
อาระเบีย
[แก้]- มุฮัมมัด ศาสดาในศาสนาอิสลาม ถือกำเนิดที่มักกะฮ์ (ปัจจุบันอยู่ในซาอุดีอาระเบีย) อับดุลลอฮ์ อิบน์ อับดุลมุฏฏอลิบ บิดาของท่าน เสียชีวิตก่อนเกิดไม่กี่เดือน ดังนั้น ท่านและอามินะฮ์ บินต์ วะฮบ์ ผู้เป็นมารดา ได้รับความคุ้มครองจากอับดุลมุฏฏอลิบ ปู่ของมุฮัมมัดผู้ได้รับการรับรองเป็นผู้นำเผ่ากุร็อยช์[1]
- อับเราะฮะฮ์ ผู้นำคริสเตียนในพื้นที่ชายฝั่งเยเมนที่นำหน้าที่ขุนพลอาณาจักรคริสเตียนในอะบิสซีเนีย เริ่มการทัพในคาบสมุทรอาหรับต่อชาวกุร็อยช์มักกะฮ์ที่ส่วนใหญ่นับถือลัทธินอกศาสนา[2] ซึ่งรู้จักกันในชื่อ ปีช้าง
ตามหัวข้อ
[แก้]ศาสนา
[แก้]- มีการสลักองค์พระโพธิสัตว์ขึ้นจากหินปูนที่มณฑลเหอหนาน (ปีโดยประมาณ)
- การกล่าวถึงหอกแห่งโชคชะตาครั้งแรก (ปีโดยประมาณ)
- ชาวยิวในแกลร์มง-แฟร็องถูกบังคับให้เข้ารีตเป็นคริสต์
- ปีช้างตามธรรมเนียมอิสลาม
- ผู้แสวงบุญไร้นามแห่งปิอาเชนซาเดินทางไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาคริสต์ในซีเรีย ปาเลสไตน์ และไซนาย ภายหลังเขาเขียนถึงประสบการณ์เป็นรายงานการเดินทาง (ปีโดยประมาณ)[3]
วันเกิด
[แก้]- อัมมาร อิบน์ ยาซิร ผู้ติดตามของมุฮัมมัด
- เฉิน เยฺวียน มกุฎราชกุมารแห่งราชวงศ์เฉิน (ปีโดยประมาณ)
- เกา เหิง จักรพรรดิราชวงศ์ฉีเหนือ (สวรรคต ค.ศ. 577)
- โฆสโรว์ที่ 2 กษัตริย์ซาเซเนียนผู้ยิ่งใหญ่องค์สุดท้ายแห่งอิหร่าน (สวรรคต ค.ศ. 628)
- หลี่ ต้าชือ ขุนนางและนักประวัติศาสตร์ชาวจีน (เสียชีวิต ค.ศ. 628)
- มุฮัมมัด ศาสดาคนสุดท้ายในศาสนาอิสลาม (เสียชีวิต ค.ศ. 632) (ปีโดยประมาณ)
วันถึงแก่กรรม
[แก้]- อับดุลลอฮ์ อิบน์ อับดุลมุฏฏอลิบ บิดาของมุฮัมมัด (เกิด ค.ศ. 545)
- อับเราะฮะฮ์ ขุนพลอักซุม ธรรมเนียมอิสลามนะบุวันเสียชีวิตทันทีหลังการทัพสู่ฮิญาซ
- อันโตนินา ภรรยาของเบลิซาริอุส (ปีโดยประมาณ)
- เฟ่ย์ ตี้ จักรพรรดิราชวงศ์เฉิน
- กิลดัส พระชาวบริติช (ปีโดยประมาณ)
- โซงะ โนะ อินาเมะ ผู้นำตระกูลโซงะ
- จาง เย่าเออร์ สมเด็จพระจักรพรรดินีแห่งราชวงศ์เฉิน (ประสูติ ค.ศ. 506)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ David Nicolle, Essential Histories: "The Great Islamic Conquests AD 632–750". The birth of Islam and the unifying of Arabia (2009), page 19.
- ↑ Walter W Müller, "Outline of the History of Ancient Southern Arabia"in Werner Daum (education) Yemen: "3000 Years of Art and Civilization in Arabia Felix" (1987)
- ↑ Meyers, Eric M. (1999). Galilee Through the Centuries Confluence of Cultures. Pennsylvania State University Press. p. 353. ISBN 9781575060408. สืบค้นเมื่อ 6 January 2024.