ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กะเพราควาย"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 28: บรรทัด 28:
|-
|-
|'''[[นครนายก]]'''
|'''[[นครนายก]]'''
|อำเภอเมืองนครนายก
|เมืองนครนายก
|1
|1
|900
|900
บรรทัด 35: บรรทัด 35:
|-
|-
|'''[[สุรินทร์]]'''
|'''[[สุรินทร์]]'''
|อำเภอปราสาท
|ปราสาท
|2
|2
|400
|400
บรรทัด 42: บรรทัด 42:
|-
|-
|
|
|อำเภอสนม
|สนม
|1
|1
|400
|400
บรรทัด 49: บรรทัด 49:
|-
|-
|'''[[อุดรธานี]]'''
|'''[[อุดรธานี]]'''
|อำเภอกุมภวาปี
|กุมภวาปี
|1
|1
|60
|60
บรรทัด 56: บรรทัด 56:
|-
|-
|'''[[มหาสารคาม]]'''
|'''[[มหาสารคาม]]'''
|อำเภอนาเชือก
|นาเชือก
|0.5
|0.5
|430
|430
บรรทัด 63: บรรทัด 63:
|-
|-
|'''[[อุบลราชธานี]]'''
|'''[[อุบลราชธานี]]'''
|อำเภอเหล่าเสือโก้ก
|เหล่าเสือโก้ก
|1
|1
|100
|100
บรรทัด 70: บรรทัด 70:
|-
|-
|'''[[บุรีรัมย์]]'''
|'''[[บุรีรัมย์]]'''
|อำเภอเฉลิมพระเกียรติ
|เฉลิมพระเกียรติ
|6
|6
|2,700
|2,700
บรรทัด 77: บรรทัด 77:
|-
|-
|
|
|อำเภอโนนสุวรรณ
|โนนสุวรรณ
|0.5
|0.5
|200
|200
บรรทัด 84: บรรทัด 84:
|-
|-
|'''[[สุราษฎร์ธานี]]'''
|'''[[สุราษฎร์ธานี]]'''
|อำเภอพนม
|พนม
|0.25
|0.25
|15
|15
บรรทัด 91: บรรทัด 91:
|-
|-
|'''[[ปัตตานี]]'''
|'''[[ปัตตานี]]'''
|อำเภอโคกโพธิ์
|โคกโพธิ์
|1
|1
|1,800
|1,800
บรรทัด 98: บรรทัด 98:
|-
|-
|
|
|อำเภอมายอ
|มายอ
|2
|2
|1,200
|1,200
บรรทัด 105: บรรทัด 105:
|-
|-
|'''[[แม่ฮ่องสอน]]'''
|'''[[แม่ฮ่องสอน]]'''
|อำเภอขุนยวม
|ขุนยวม
|2
|2
|700
|700
บรรทัด 121: บรรทัด 121:
!กิโลกรัม/ปี
!กิโลกรัม/ปี
|}
|}





== อ้างอิง ==
== อ้างอิง ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:18, 16 สิงหาคม 2562

สำหรับยี่หร่า ที่เป็นเครื่องเทศไทยอีสาน ดูที่ผักชีล้อม

กะเพราควาย
ไฟล์:Yeera2.jpg
ยี่หร่า (Ocimum gratissimum)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
หมวด: Magnoliophyta
ชั้น: Magnoliopsida
อันดับ: Lamiales
วงศ์: Lamiaceae
สกุล: Ocimum
สปีชีส์: O.  gratissimum
ชื่อทวินาม
Ocimum gratissimum

กะเพราควาย, โหระพาช้าง หรือ ใบยี่หร่า (ชื่อวิทยาศาสตร์: Ocimum gratissimum) เป็นพืชในวงศ์กะเพรา มีแหล่งกำเนิดในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เรียกตามถิ่นว่า Indian Tree Basil สำหรับสายพันธุ์อินเดีย และ South-East Asian Tree Basil สำหรับสายพันธุ์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กลิ่นหอมฉุนจัด นิยมใช้มากในอาหารไทยปักษ์ใต้[1] ทางภาคใต้เรียกใบราใส่ในแกง เช่น แกงพริกปลาดุก[2]

แหล่งเพาะปลูกเชิงการค้า

ใบยี่หร่าเป็นพืชที่หลายคนไม่ค่อยให้ความสนใจมากนัก จึงมีแหล่งปลูกทั่วประเทศเพียง 18 ไร่เท่านั้น แต่ยังให้ผลผลิตสูงถึงราว 24 ตันต่อปี

จังหวัด อำเภอ พื้นที่ปลูก
(ไร่)
ผลผลิตสูงสุด
(กิโลกรัม/ไร่)
ฤดูการเก็บเกี่ยว ราคาเฉลี่ย
(บาท/กิโลกรัม)
นครนายก เมืองนครนายก 1 900 ตลอดทั้งปี 10
สุรินทร์ ปราสาท 2 400 ตลอดทั้งปี 10
สนม 1 400 ตลอดทั้งปี 10
อุดรธานี กุมภวาปี 1 60 ตลอดทั้งปี 10
มหาสารคาม นาเชือก 0.5 430 ตลอดทั้งปี 10
อุบลราชธานี เหล่าเสือโก้ก 1 100 ตลอดทั้งปี 10
บุรีรัมย์ เฉลิมพระเกียรติ 6 2,700 ตลอดทั้งปี 5
โนนสุวรรณ 0.5 200 ตลอดทั้งปี 15
สุราษฎร์ธานี พนม 0.25 15 ตลอดทั้งปี 15
ปัตตานี โคกโพธิ์ 1 1,800 ตลอดทั้งปี 30
มายอ 2 1,200 ตลอดทั้งปี 15
แม่ฮ่องสอน ขุนยวม 2 700 ตลอดทั้งปี 15
รวมพื้นที่ปลูก 18.25 ไร่
ผลผลิต 24378.75 กิโลกรัม/ปี

อ้างอิง

  • วีระศักดิ์ พักตรานวลหง. พืชผักตระกูลกะเพรา . กรุงเทพมหานคร . คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต. ตุลาคม 2549
  • บัญชีแนบท้ายประกาศกรมวิชาการเกษตร เรื่อง ทะเบียนพันธุ์พืชในประเทศไทย
  • แหล่งผลิตผักพื้นบ้านเชิงการค้า พ.ศ. 2545 กรมวิชาการเกษตร
  • สำนักงานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล www.medplant.mahidol.ac.th
  • โครงการสำนึกรักบ้านเกิด www.rakbankerd.com
  • กรมส่งเสริมการส่งออก www.depthai.go.th
  • กรมส่งเสริมการเกษตร www.doae.go.th
  • Gernot Katzer’s Spice Pages www.uni-graz.at/%7Ekatzer/engl/index.html
  1. ญดา ศรีเงินยวง. ใบยี่หร่า vs เมล็ดยี่หร่า. ครัว ปีที่ 21 ฉบับที่ 244 ตุลาคม 2557 หน้า 10
  2. เมฆานี จงบุญเจือ และสมพิศ คลี่ขยาย. อาหารปักษ์ใต้ บ้าบ๋า ย่าหยาในอันดามัน. กทม. เศรษฐศิลป์ 2556

แหล่งข้อมูลอื่น