ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สี่สิบเจ็ดโรนิน"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
ZeroSixTwo (คุย | ส่วนร่วม)
แทนที่ "โยะชินะกะ" → "โยชินากะ" +แทนที่ "เซนงะกุจิ" → "เซ็งงากูจิ" +แทนที่ "เก็นโระกุ" → "เก็นโรกุ" +แทนที่ "อะซะโนะ" → "อาซาโนะ" +แทนที่ "นะงะโนะริ" → "นางาโนริ" +แทนที่ "โทะกุงะวะ" → "โทกูงาวะ" +แทนที่ "สึนะโยะชิ" → "สึนาโยชิ" +แทนที่ "เซปปุกุ" → "เซ็ปปูกุ" +แทนที่ "โยะชิโอะ" → "โยชิโอะ" +แทนที่ "คฤหาสถ์" → "คฤหาสน์" +แทนที่ "เอะโดะ" → "เอโดะ" ด้วยสจห.
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
[[ไฟล์:HokusaiChushingura.jpg|thumb|ภาพพิมพ์แสดงการเข้าโจมตีคฤหาสถ์ของคิระ โยะชินะกะ]]
[[ไฟล์:HokusaiChushingura.jpg|thumb|ภาพพิมพ์แสดงการเข้าโจมตีคฤหาสน์ของคิระ โยชินากะ]]
[[ไฟล์:Sengakuji 47 ronin graves.jpg|thumb|หลุมศพของ 47 โรนิงที่วัดเซนงะกุจิ โตเกียว]]
[[ไฟล์:Sengakuji 47 ronin graves.jpg|thumb|หลุมศพของ 47 โรนิงที่วัดเซ็งงากูจิ โตเกียว]]
การแก้แค้นของ'''สี่สิบเจ็ด[[โรนิง]]''' ({{ญี่ปุ่น|四十七士| Shi-jū-shichi-shi}}) บางครั้งอาจเรียกว่า การแก้แค้นของ'''สี่สิบเจ็ด[[ซามูไร]]''' หรือ เหตุการณ์เก็นโระกุ อะโก ({{ญี่ปุ่น|元禄赤穂事件 |Genroku akō jiken}}) เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน[[เอโดะ]]ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักประวัติศาสตร์ชาวดัตช์ชื่อ ไอแซก ทิทซิงก์ กล่าวว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญในวิถี[[บูชิโด]] <ref name="s91">Screech, T. (2006). ''Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan,'' p. 91.</ref>
การแก้แค้นของ'''สี่สิบเจ็ด[[โรนิง]]''' ({{ญี่ปุ่น|四十七士|Shi-jū-shichi-shi}}) บางครั้งอาจเรียกว่า การแก้แค้นของ'''สี่สิบเจ็ด[[ซามูไร]]''' หรือ เหตุการณ์เก็นโรกุอาโก ({{ญี่ปุ่น|元禄赤穂事件|Genroku akō jiken}}) เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน[[เอโดะ]]ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักประวัติศาสตร์ชาวดัตช์ชื่อ ไอแซก ทิทซิงก์ กล่าวว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญในวิถี[[บูชิโด]] <ref name="s91">Screech, T. (2006). ''Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan,'' p. 91.</ref>


เรื่องราวกล่าวถึงกลุ่มนักรบ[[ซามูไร]]จำนวน 47 คนในสังกัดของ[[ไดเมียว]][[อะซะโนะ นะงะโนะริ]] ซึ่งถูกบังคับให้กระทำ[[เซปปุกุ]] เมื่อปี [[ค.ศ. 1701]] หลังจากบันดาลโทสะ ใช้ดาบทำร้าย[[คิระ โยะชินะกะ]] [[ข้าหลวง]]ผู้มีอิทธิพลของ[[โชกุน]][[โทะกุงะวะ สึนะโยะชิ]] ที่[[ปราสาท]][[มัตซึโอะโอโรกะ]] เนื่องจากผิดกฎหมายโดยชักอาวุธออกมาภายในปราสาทของโชกุน ตามกฎแล้วอะซะโนะ นะงะโนะริจะต้องทำเซปปุกุ ถูกยึดทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก และประหารสมาชิกตระกูลอะซะโนะทุกคน
เรื่องราวกล่าวถึงกลุ่มนักรบ[[ซามูไร]]จำนวน 47 คนในสังกัดของ[[ไดเมียว]][[อาซาโนะ นางาโนริ]] ซึ่งถูกบังคับให้กระทำ[[เซ็ปปูกุ]] เมื่อปี [[ค.ศ. 1701]] หลังจากบันดาลโทสะ ใช้ดาบทำร้าย[[คิระ โยชินากะ]] [[ข้าหลวง]]ผู้มีอิทธิพลของ[[โชกุน]][[โทกูงาวะ สึนาโยชิ]] ที่[[ปราสาท]][[มัตสึโอะโอโรกะ]] เนื่องจากผิดกฎหมายโดยชักอาวุธออกมาภายในปราสาทของโชกุน ตามกฎแล้วอาซาโนะ นางาโนริจะต้องทำเซ็ปปูกุ ถูกยึดทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก และประหารสมาชิกตระกูลอาซาโนะทุกคน


เมื่อสูญเสียเจ้านายไป ซามูไรทั้งหมดสามร้อยกว่าคนในตระกูลจึงกลายเป็น[[โรนิง]] ในจำนวนนี้ 47 คนได้ซุ่มวางแผนการแก้แค้นเป็นเวลากว่าสองปี นำโดยหัวหน้าชื่อ [[โออิชิ โยะชิโอะ]] จากนั้นจึงบุกเข้าโจมตีคฤหาสถ์ของคิระในเอะโดะ สังหารข้าหลวงคิระโดยการตัดศีรษะ เมื่อวันที่ [[30 มกราคม]] [[ค.ศ. 1703]] และนำศีรษะไปไว้ที่หลุมศพของเจ้านายที่[[วัดเซนงะกุจิ]] เพื่อเป็นการกอบกู้ศักดิ์ศรี ภายหลังเหตุการณ์เจ้าหน้าที่บ้านเมืองได้เข้าจับกุมและตัดสินให้โรนิงทั้ง 47 กระทำผิดข้อหา[[ฆาตกรรม]] แต่อนุญาตให้กระทำเซปปุกุ แทนการลงโทษโดย[[ประหารชีวิต]]
เมื่อสูญเสียเจ้านายไป ซามูไรทั้งหมดสามร้อยกว่าคนในตระกูลจึงกลายเป็น[[โรนิง]] ในจำนวนนี้ 47 คนได้ซุ่มวางแผนการแก้แค้นเป็นเวลากว่าสองปี นำโดยหัวหน้าชื่อ [[โออิชิ โยชิโอะ]] จากนั้นจึงบุกเข้าโจมตีคฤหาสน์ของคิระในเอโดะ สังหารข้าหลวงคิระโดยการตัดศีรษะ เมื่อวันที่ [[30 มกราคม]] [[ค.ศ. 1703]] และนำศีรษะไปไว้ที่หลุมศพของเจ้านายที่[[วัดเซ็งงากูจิ]] เพื่อเป็นการกอบกู้ศักดิ์ศรี ภายหลังเหตุการณ์เจ้าหน้าที่บ้านเมืองได้เข้าจับกุมและตัดสินให้โรนิงทั้ง 47 กระทำผิดข้อหา[[ฆาตกรรม]] แต่อนุญาตให้กระทำเซ็ปปูกุ แทนการลงโทษโดย[[ประหารชีวิต]]


เรื่องราวของโรนิงสี่สิบเจ็ดคนได้รับการเผยแพร่ผ่านการแสดงละคร[[คาบูกิ]]และละครหุ่นชัก <ref>{{cite web | url = http://www.columbia.edu/~hds2/chushinguranew/kanadehon/Index.htm | title = Kanadehon | publisher = Columbia University}}</ref> โดยเปลี่ยนชื่อตัวละคร ในชื่อเรื่อง "ชูชินงุระ" ({{ญี่ปุ่น|忠臣蔵Chūshingura}}) เนื่องจากใน[[ยุคเก็นโระกุ]] มีกฎหมายห้ามการวิพากษ์เหตุการณ์การเมืองในขณะนั้น
เรื่องราวของโรนิงสี่สิบเจ็ดคนได้รับการเผยแพร่ผ่านการแสดงละคร[[คาบูกิ]]และละครหุ่นชัก <ref>{{cite web | url = http://www.columbia.edu/~hds2/chushinguranew/kanadehon/Index.htm | title = Kanadehon | publisher = Columbia University}}</ref> โดยเปลี่ยนชื่อตัวละคร ในชื่อเรื่อง "ชูชิงงูระ" ({{ญี่ปุ่น|忠臣蔵Chūshingura}}) เนื่องจากใน[[ยุคเก็นโรกุ]] มีกฎหมายห้ามการวิพากษ์เหตุการณ์การเมืองในขณะนั้น


==อ้างอิง==
==อ้างอิง==
บรรทัด 15: บรรทัด 15:
*[http://202.231.40.34/jpub/pdf/jr/IJ1601.pdf The Trouble with Terasaka: The Forty-Seventh Ronin and the Chushingura Imagination] by Henry D. Smith II, ''Japan Review'', 2004, 16:3-65
*[http://202.231.40.34/jpub/pdf/jr/IJ1601.pdf The Trouble with Terasaka: The Forty-Seventh Ronin and the Chushingura Imagination] by Henry D. Smith II, ''Japan Review'', 2004, 16:3-65


[[หมวดหมู่:ซะมุไร]]
[[หมวดหมู่:ซามูไร]]
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น]]
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น]]
[[หมวดหมู่:คริสต์ทศวรรษ 1700]]
[[หมวดหมู่:คริสต์ทศวรรษ 1700]]
[[หมวดหมู่:ยุคเอะโดะ]]
[[หมวดหมู่:ยุคเอโดะ]]
[[หมวดหมู่:เซ็ปปุกุ]]
[[หมวดหมู่:เซ็ปปูกุ]]
{{โครงประวัติศาสตร์}}
{{โครงประวัติศาสตร์}}

รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:35, 16 พฤศจิกายน 2561

ภาพพิมพ์แสดงการเข้าโจมตีคฤหาสน์ของคิระ โยชินากะ
หลุมศพของ 47 โรนิงที่วัดเซ็งงากูจิ โตเกียว

การแก้แค้นของสี่สิบเจ็ดโรนิง (ญี่ปุ่น: 四十七士โรมาจิShi-jū-shichi-shi) บางครั้งอาจเรียกว่า การแก้แค้นของสี่สิบเจ็ดซามูไร หรือ เหตุการณ์เก็นโรกุอาโก (ญี่ปุ่น: 元禄赤穂事件โรมาจิGenroku akō jiken) เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเอโดะในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักประวัติศาสตร์ชาวดัตช์ชื่อ ไอแซก ทิทซิงก์ กล่าวว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญในวิถีบูชิโด [1]

เรื่องราวกล่าวถึงกลุ่มนักรบซามูไรจำนวน 47 คนในสังกัดของไดเมียวอาซาโนะ นางาโนริ ซึ่งถูกบังคับให้กระทำเซ็ปปูกุ เมื่อปี ค.ศ. 1701 หลังจากบันดาลโทสะ ใช้ดาบทำร้ายคิระ โยชินากะ ข้าหลวงผู้มีอิทธิพลของโชกุนโทกูงาวะ สึนาโยชิ ที่ปราสาทมัตสึโอะโอโรกะ เนื่องจากผิดกฎหมายโดยชักอาวุธออกมาภายในปราสาทของโชกุน ตามกฎแล้วอาซาโนะ นางาโนริจะต้องทำเซ็ปปูกุ ถูกยึดทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก และประหารสมาชิกตระกูลอาซาโนะทุกคน

เมื่อสูญเสียเจ้านายไป ซามูไรทั้งหมดสามร้อยกว่าคนในตระกูลจึงกลายเป็นโรนิง ในจำนวนนี้ 47 คนได้ซุ่มวางแผนการแก้แค้นเป็นเวลากว่าสองปี นำโดยหัวหน้าชื่อ โออิชิ โยชิโอะ จากนั้นจึงบุกเข้าโจมตีคฤหาสน์ของคิระในเอโดะ สังหารข้าหลวงคิระโดยการตัดศีรษะ เมื่อวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 1703 และนำศีรษะไปไว้ที่หลุมศพของเจ้านายที่วัดเซ็งงากูจิ เพื่อเป็นการกอบกู้ศักดิ์ศรี ภายหลังเหตุการณ์เจ้าหน้าที่บ้านเมืองได้เข้าจับกุมและตัดสินให้โรนิงทั้ง 47 กระทำผิดข้อหาฆาตกรรม แต่อนุญาตให้กระทำเซ็ปปูกุ แทนการลงโทษโดยประหารชีวิต

เรื่องราวของโรนิงสี่สิบเจ็ดคนได้รับการเผยแพร่ผ่านการแสดงละครคาบูกิและละครหุ่นชัก [2] โดยเปลี่ยนชื่อตัวละคร ในชื่อเรื่อง "ชูชิงงูระ" (ญี่ปุ่น: 忠臣蔵Chūshingura) เนื่องจากในยุคเก็นโรกุ มีกฎหมายห้ามการวิพากษ์เหตุการณ์การเมืองในขณะนั้น

อ้างอิง

  1. Screech, T. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, p. 91.
  2. "Kanadehon". Columbia University.

แหล่งข้อมูลอื่น