ฝ่ายตะวันตก

ฝ่ายตะวันตก Westerners
ซงซียอลหัวหน้าขุนนางฝ่ายตะวันตกที่ทรงอำนาจมากที่สุดซึ่งในเวลาต่อมาเขาทะเลาะกับ ยุนจึง ลูกศิษย์ของเขาเองจนฝ่ายตะวันตกแยกออกมาเป็น กลุ่มโนรน และ กลุ่มโซรน
ผู้ก่อตั้ง	ชิม อึย-กย็อม
ก่อตั้ง	2118
ยุบ	2226
แยกจาก	ซาริม
ก่อนหน้า	ซาริม
ถัดไป	ฝ่ายเหนือ ฝ่ายใต้
อุดมการณ์	แนวความคิดของ อี อี และ คิมจางแซง
ศาสนา	ขงจื๊อใหม่

ฝ่ายตะวันตก (เกาหลี: 서인, อักษรโรมัน: MC2000, แปลตรงตัว: 'Westerners') เป็นฝ่ายการเมืองที่ครอบงำเกาหลีในศตวรรษที่ 17 ในปี ค.ศ. 1567 กลุ่มซาริม แบ่งออกเป็น ฝ่ายตะวันออก และฝ่ายตะวันตก ฝ่ายตะวันตกยังคงเป็นคู่แข่งสำคัญของฝ่ายตะวันออกในยุค พระเจ้าซ็อนโจ โดยมี อี อี เป็นหนึ่งในฝ่ายตะวันตกที่มีอิทธิพลมากที่สุด

ฝ่ายตะวันตกสูญเสียอำนาจในยุคพระเจ้าซ็อนโจ และฝ่ายตะวันออกและฝ่ายที่แยกออกจากฝ่ายตะวันออกมีอำนาจตลอดทศวรรษสุดท้ายของยุคพระเจ้าซ็อนโจและยุค เจ้าชายควังแฮ ทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ฝ่ายตะวันตกขับเจ้าชายควังแฮออกจากอำนาจในปี ค.ศ. 1623 พร้อมกับตั้งเจ้าชายนึงยางเป็น พระเจ้าอินโจ และทำให้ฝ่ายตะวันตกฟื้นคืนอำนาจ ซึ่งพวกเขาได้สูญเสียไปเป็นเวลานาน

ฝ่ายตะวันตกมีอำนาจมาครึ่งศตวรรษ จากปี ค.ศ. 1623 ถึงปี ค.ศ. 1674 ซึ่งพวกเขาร่วมกันค่อนข้างเป็นปึกแผ่น ยุคนี้ยังนำไปสู่การปรากฏตัวของขุนนางฝ่ายตะวันตกที่มีอำนาจเช่น ซง ชี-ย็อล ซง จุน-กิล และ คิม ซู-ฮัง