ผู้ใช้:PK2562/ทดลองเขียน
พระเทวนัมปริยะ[แก้]
 | นี่คือหน้าทดลองเขียนของ PK2562 หน้าทดลองเขียนเป็นหน้าย่อยของหน้าผู้ใช้ ซึ่งผู้ใช้มีไว้ทดลองเขียนหรือไว้พัฒนาหน้าต่าง ๆ แต่นี่ไม่ใช่หน้าบทความสารานุกรม ทดลองเขียนได้ที่นี่ หน้าทดลองเขียนอื่น ๆ: หน้าทดลองเขียนหลัก |
เทวานัมปริยะ หรือ เทวานัมปิยะ (อักษรพราหมี: 𑀤𑁂𑀯𑀸𑀦𑀁𑀧𑀺𑀬, Devānaṃpiya) เป็นพระนามภาษาบาลี ซึ่งถูกใช้โดยกษัตริย์ในประเทศอินเดียและศรีลังกา แต่ส่วนใหญ่แล้วมักใช้อ้างอิงถึงพระเจ้าอโศกมหาราช (พ.ศ. 274-310) มักปรากฏบนจารึก (พระราชโองการแห่งพระเจ้าอโศก) คำว่า "เทวานัมปริยะ" มีความหมายว่า "ผู้เป็นที่รักของทวยเทพ" มักใช้ควบคู่กับส่วนหนึ่งของพระนามของพระเจ้าอโศกว่า "ปิยทัสสี" ด้วย ซึ่งมีความหมายว่า "ผู้มองผู้อื่นด้วยความเมตตา" หรือ "ผู้มีมนุษยธรรม"[1]
กษัตริย์ผู้ใช้พระนาม "เทวานัมปริยะ"[แก้]
พระนามของกษัตริย์ที่ใช้คำว่า "เทวานัมปิยะ ได้แก่
- เทวานัมปิยะ ติสสะ แห่งอนุราธปุระ ศรีลังกา
- พระเจ้าอโศกมหาราช กษัตริย์แห่งราชวงศ์โมริยะ
- พระเจ้าทศรถเมารยะ หลานของพระเจ้าอโศก จากจารึกที่ค้นพบในถ้ำ Barabar ปรากฎคำว่า "เทวานัมปิยะ ทศรถเมารยะ"
แหล่งอ้างอิง[แก้]
- ↑ The Cambridge Shorter History of India. CUP Archive. p. 42.