ผู้ใช้:Kelos omos1/รัฐบัญญัติ CAN-SPAM ค.ศ. 2003

รัฐบัญญัติควบคุมการคุกคามของสื่อลามกและการตลาดที่ไม่ได้ร้องขอ ค.ศ. 2003 (Controlling the Assault of Non-Solicited Pornography And Marketing Act of 2003) หรือรัฐบัญญัติ แคน-สแปม (CAN-SPAM) เป็นกฎหมายในประเทศสหรัฐอเมริกาฉบับหนึ่งที่ผ่านการรับรองจากรัฐสภาในปี 2003 กฎหมายนี้เป็นกฎหมายฉบับแรกที่มีการกำหนดมาตรฐานในการส่งอีเมลเพื่อการพาณิชย์เป็นครั้งแรกในสหรัฐฯ โดยให้คณะกรรมาธิการว่าด้วยการค้าแห่งสหพันธรัฐ (FTC) เป็นผู้บังคับใช้ให้เป็นไปตามบทบัญญัติของกฎหมาย กฎหมายนี้ถูกเสนอเข้าสภาโดยวุฒิสมาชิกคอนราด เบิร์นส์จากพรรครีพับลิกัน และผ่านการรับรองร่างกฎหมายทั้งในสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภาในรัฐสภาสหรัฐฯ สมัยที่ 108 และลงนามรับรองให้เป็นกฎหมายโดยประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู. บุช ในเดือนธันวาคม ปี 2003

รายละเอียดของกฎหมาย[แก้]

ขอบข่าย[แก้]

กฎหมาย CAN-SPAM เป็นกฎหมายที่บังคับใช้กับ "ข้อความจดหมายอิเล็กทรอนิกส์เชิงพาณิชย์" โดยนิยามไว้ว่าเป็น "ข้อความจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ใด ๆ ที่มีวัตถุประสงค์หลักในการโฆษณาหรือสนับสนุนสินค้าหรือบริการเชิงพาณิชย์ รวมไปถึงเนื้อหาบนเว็บไซต์ในอินเทอร์เน็ตที่มีขึ้นเพื่อประโยชน์ในทางพาณิชย์" แต่ยกเว้น "ข้อความแจ้งธุรกรรมหรือลูกค้าสัมพันธ์" ต่อมาในวันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 2004 หน่วยงาน FTC ได้มีการกำหนดกฎเกณฑ์เพิ่มเติมโดยขยายความคำว่า "วัตถุประสงค์หลัก" ในนิยามข้างต้นในกรณีที่หนึ่งข้อความประกอบไปด้วยทั้งข้อความโฆษณาและข้อความแจ้งธุรกรรมหรือลูกค้าสัมพันธ์ เช่นข้อความแจ้งธุรกรรมต้องอยู่ในย่อหน้าแรกของส่วนเนื้อความ หัวข้อเรื่องจะต้องไม่เป็นข้อความโฆษณา เป็นต้น ถึงจะจัดให้อยู่ในข้อยกเว้น

เพื่อป้องการไม่ให้มีการใช้กลวิธีหลอกล่อทางการตลาด เพื่อทำการตลาดผ่านอีเมล กฎหมาย CAN-SPAM จึงกำหนดให้นักการตลาดทางอีเมลต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขในด้านต่าง ๆ ของการส่งอีเมล 3 ด้านดังต่อไปนี้

การเลิกรับอีเมล[แก้]

ในทุก ๆ อีเมล์จะต้องมีกลไกให้สามารถแจ้งเลิกรับอีเมล (unsubscribe) ที่เห็นได้ชัดเจนและใช้งานได้จริง
คำขอเลิกรับข้อความ (opt-out) จะต้องถูกดำเนินการให้สำเร็จภายใน 10 วันทำการ
รายชื่อของผู้แจ้งเลิกรับข้อความ (suppression list) สามารถใช้เพื่อการปฏิบัติตามกฎหมายเท่านั้น

เนื้อหาของอีเมล[แก้]

ส่วนของการระบุผู้ส่ง (From) จะต้องเที่ยงตรง
หัวข้อเรื่อง (subject line) จะต้องเกี่ยวข้องกับเนื้อความ
ต้องระบุที่อยู่จริงของผู้ส่งอีเมลหรือผู้ทำโฆษณาในอีเมล โดยสามารถใช้ที่อยู่เป็นตู้ไปรษณีย์เช่าได้ ถ้าผู้ส่งเป็นบุคคลที่สาม ให้ระบุเป็นที่อยู่จริงของบริษัทที่เป็นเจ้าของสินค้าหรือบริการในอีเมล
ต้องระบุว่ามีเนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ หากอีเมลมีเนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่

พฤติกรรมการส่งอีเมล[แก้]

ห้ามไม่ให้ส่งอีเมลที่ไม่มีตัวเลือกให้แจ้งเลิกรับข้อความ
ห้ามไม่ให้มีหัวข้อเรื่องที่ไม่ตรงกับเนื้อหา
ข้อความที่จะส่งจะต้องประกอบด้วยอย่างน้อย 1 ประโยค
ห้ามส่งข้อความว่าง (null)
ตัวเลือกให้แจ้งเลิกรับข้อความควรอยู่ใต้เนื้อความ

กฎหมายนี้ไม่ได้จำกัดการส่งอีเมลหาลูกค้าปัจจุบัน หรือบุคคลอื่น ๆ ที่สอบถามเกี่ยวกับสินค้าหรือบริการ แม้บุคคลนั้นจะยังไม่ได้ให้อนุญาตก็ตาม โดยจะถือว่าข้อความเหล่านั้นเป็นข้อความลูกค้าสัมพันธ์ภายใต้กฎหมาย CAN-SPAM แต่ถ้าเป็นการส่งโดยที่ผู้รับไม่ได้ร้องขอ จะต้องมีการระบุว่าอีเมลเป็นการโฆษณาหรือการทำการตลาด เว้นแต่ว่าผู้รับได้ทำการสมัครเพื่อรับข้อความเชิงพาณิชย์จากผู้ส่งอยู่แล้ว

หากผู้รับแจ้งเลิกรับอีเมล ผู้ส่งมีเวลา 10 วันทำการในการเลิกส่งและสามารถใช้ที่อยู่อีเมลเพื่อปฏิบัติตามกฎหมายเท่านั้น กฎหมายยังห้ามไม่ให้ขายและโอนถ่ายที่อยู่อีเมลหลังจากที่ผู้รับแจ้งเลิกรับมาแล้ว และบังคับให้กลไกในการแจ้งเลิกรับอีเมลต้องสามารถดำเนินการตามคำขอเลิกรีบอีเมลอย่างน้อย 30 วันหลังจากที่ส่งข้อความออกไปหาผู้รับ

การใช้วิธีการอัตโนมัติในการสมัครบัญชีอีเมลหลาย ๆ บัญชีเพื่อส่งอีเมลขยะถือว่ามีความผิดตามกฎหมาย

ในกรณีที่ส่งอีเมลที่เกี่ยวกับสื่อลามก จะต้องมีการระบุอย่างชัดเจนว่าเป็นอีเมลที่ "โจ่งแจ้งทางเพศ" (sexually explicit) ตามนิยามของ FTC

การส่งอีเมลที่มีหัวข้อเรื่องที่ปลอมแปลงเป็นความผิดลหุโทษ ส่วนการกระทำที่เป็นความผิดฉกรรจ์ได้แก่ การเก็บรวบรวมอีเมล การสุ่มเดารหัสผ่าน การปลอมแปลงไอพี การโจมตีคอมพิวเตอร์ผ่านม้าโทรจัน หนอนคอมพิวเตอร์ หรือการใช้เมลเซิฟเวอร์แบบเปิดเพื่อส่งข้อความสแปม

ความผิดทางอาญา[แก้]

การกระทำดังต่อไปนี้ ถือว่าเป็นความผิดทางอาญาตามกฎหมาย

การส่งอีเมลสแปมหลายฉบับจากคอมพิวเตอร์ที่ถูกโจมตี
การส่งอีเมลหลายฉบับผ่านเลขที่อยู่ไอพีที่ผู้ส่งหลอกลวงว่าเป็นของตนเอง
พยายามปกปิดที่มาของอีเมลเพื่อหลอกลวงผู้รับ โดยการส่งอีเมลผ่านคอมพิวเตอร์เครื่องอื่น
การส่งอีเมลสแปมหลายฉบับ ผ่านบัญชีอีเมลหลายบัญชี โดยปลอมแปลงข้อมูลในหัวข้อเรื่อง
การใช้บัญชีอีเมลหลายบัญชีจากการปลอมแปลงข้อมูลการลงทะเบียนบัญชี เพื่อส่งอีเมลสแปมหลายฉบับ

ประวัติ[แก้]

กฎหมาย CAN-SPAM เป็นอักษรย่อย้อนกลับ (backronym) ที่ตั้งใจตั้งชื่อกฎหมาย ให้ย้อนกลับเป็นคำว่า "CAN" ที่เป็นคำสแลงที่แปลว่า "กำจัดให้หมดไป" และคำว่า "SPAM" ที่หมายถึงอีเมลขยะ

หลังจากที่กฎหมายบังคับใช้ในปี 2003 ได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมดังต่อไปนี้

เพิ่มคำนิยามของ "บุคคล"
เปลี่ยนคำนิยามของ "ผู้ส่ง"
ขยายความว่าผู้ส่งสามารถทำตามกฎหมายด้วยการเพิ่มตู้ไปรษณีย์เช่าหรือตู้จดหมายส่วนบุคคล
ขยายความในเรื่องการส่งคำขอเพื่อยกเลิกรับอีเมลที่ถูกต้องตามกฎหมาย จะต้องไม่ให้ผู้รับเป็นผู้เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ หรือให้ข้อมูลอื่นใดนอกจากที่อยู่อีเมลและความประสงค์ที่จะเลิกรับอีเมล หรือบังคับให้ดำเนินการเพิ่มเติมใด ๆ นอกจากการส่งอีเมลตอบกลับ หรือเข้าไปในหน้าเว็บไซต์ในอินเทอร์เน็ตเพียงหน้าเดียว