ธรรมราชิกสถูป (ตักศิลา)
 ธรรมราชิกสถูป ตักศิลา | |
  ธรรมราชิกสถูป แสดงที่ตั้งภายในประเทศปากีสถาน  ธรรมราชิกสถูป ธรรมราชิกสถูป (คันธาระ) | |
| ที่ตั้ง | Taxila Cantonment แคว้นปัญจาบ ประเทศปากีสถาน |
|---|---|
| พิกัด | 33°44′N 72°47′E / 33.73°N 72.78°E |
| ประเภท | อาราม |
| ส่วนหนึ่งของ | ซากตักศิลา |
| ความเป็นมา | |
| ผู้สร้าง | จักรวรรดิกุษาณะ |
| สร้าง | คริสต์ศตวรรษที่ 2 |
| ละทิ้ง | คริสต์ศตวรรษที่ 5 |
| วัฒนธรรม | กุษาณะ, Kidarite |
| หมายเหตุเกี่ยวกับสถานที่ | |
| ผู้ขุดค้น | เซอร์ จอห์น มาร์แชลล์ |
| ชื่อที่ขึ้นทะเบียน | ตักศิลา |
| เกณฑ์ | iii, iv |
| ขึ้นเมื่อ | 1980 |
| เลขอ้างอิง | 139 |
ธรรมราชิกสถูป (อูรดู: دھرم راجک اسٹوپا) มีอีกชื่อว่า มหาสถูปแห่งตักศิลา เป็นสถูปของศาสนาพุทธใกล้ตักศิลา ประเทศปากีสถาน ที่สร้างขึ้นโดยกุษาณะในคริสต์ศตวรรษที่ 2[1] เพื่อบรรจุชิ้นส่วนพระอัฐิขนาดเล็กของพระพุทธเจ้า[2][3] สถูปนี้กับอารามขนาดใหญ่ที่ถูกพัฒนาในภายหลัง อยู่ในกลุ่มซากตักศิลา - ซึ่งถูกบรรจุลงในแหล่งมรดกโลกของยูเนสโกใน ค.ศ. 1980[4]
ประวัติ
[แก้]มีความเชื่อว่าสถูปนี้ถูกสร้างขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 2 โดยกุษาณะเพื่อบรรจุพระธาตุของพระพุทธเจ้า[1] ซึ่งอาจมาจากอนุสรณ์ก่อนหน้า[2] และถูกฝังในบริเวณนี้ช่วง ค.ศ. 78[2] คัมภีร์ศาสนาพุทธระบุถึงการใช้กำยานในพิธีทางศาสนาที่ธรรมราชิก ในขณะที่บริเวณรอบ ๆ ถูกปูด้วยกระเบื้องแก้วสีสันสดใส[5] มีการอ้างว่าธรรมราชิกสถูปสร้างขึ้นบนซากสถูปที่มีอายุเก่าแก่กว่า ซึ่งสร้างโดยพระเจ้าอโศกมหาราชในศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช[1] แม้ว่านักโบราณคดีบางส่วนกล่าวแนะว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้[6] มีผู้พบเหรียญอินโด-กรีกที่สืบถึงศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราชในพื้นที่นี้ กล่าวแนะถึงการสร้างอนุสรณ์ทางศาสนาช่วงแรกสุดในบริเวณนี้[6]
การทำลาย
[แก้]
พื้นที่นี้ถูกทำลายโดยชาวฮันขาวในคริสต์ศตวรรษที่ 5 และถูกทอดทิ้งไป[3] Mihirakula กษัตริย์ฮัน กดขี่ชาวพุทธในภูมิภาคนี้[6] ในรัชสมัยนี้ มีอารามศาสนาพุทธถูกทำลายมากกว่าพันแห่งทั่วแคว้นคันธาระ[6]
การขุดค้น
[แก้]เซอร์ จอห์น มาร์แชลล์ขุดค้นบริเวณนี้ใน ค.ศ. 1913 ตัวสถูปถูกปล้นสดมภ์ก่อนหน้าการค้นพบของมาร์แชลล์ และอยู่ในสภาพย่ำแย่มาก[7] มาร์แชลล์กล่าวว่ามีการสร้างคูขนาดใหญ่เพื่อนำของมีค่าจากสถูปออกมา[2] มีผู้พบโครงกระดูกมนุษย์ในพื้นที่เปิดทางใต้ของสถูป และส่วนเหลือของพระสงฆ์ที่ถูกฆ่าในช่วงการรุกรานของชาวฮันขาว
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Dharmarajika: The Great Stupa of Taxila". GoUNESCO. UNESCO. 1 September 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-20. สืบค้นเมื่อ 22 June 2017.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Scarre, Geoffrey; Coningham, Robin (2013). Appropriating the Past: Philosophical Perspectives on the Practice of Archaeology. Cambridge University Press. ISBN 9780521196062. สืบค้นเมื่อ 22 June 2017.
- ↑ 3.0 3.1 Higham, Charles (2014). Encyclopedia of Ancient Asian Civilizations. Infobase Publishing. ISBN 9781438109961.
- ↑ "Taxila". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 23 June 2017.
- ↑ The Silk Road in World History. Oxford University Press. 2010. ISBN 9780195338102. สืบค้นเมื่อ 23 June 2017.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 Behrendt, Kurt A. (2004). Handbuch der Orientalistik. BRILL. ISBN 9789004135956.
- ↑ Le, Huu Phuoc (2010). Buddhist Architecture. Grafikol.
บรรณานุกรม
[แก้]- "Taxila" Sir John Marshall