ถั่วผีทะเล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ถั่วผีทะเล
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ: Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ: Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ: Rosids
อันดับ: Fabales
วงศ์: Fabaceae
สกุล: Vigna
สปีชีส์: V.  marina
ชื่อทวินาม
Vigna marina
(Burm. f.) Merr.[1]
ชื่อพ้อง

ดูเนื้อหา

ถั่วผีทะเล ชื่อวิทยาศาสตร์: Vigna marina เป็นพืชล้มลุกในวงศ์ถั่ว ลำต้นทอดเลื้อยไปตามพื้นดิน หรือเกี่ยวพันกับต้นไม้อื่น ลำต้นเหนียว สีเขียวหรือเขียวอมขาว ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อย 3 ใบ สีเขียวเข้ม หลังใบสีอ่อนกว่าเล็กน้อย ดอกช่อ กลีบเลี้ยงติดกันเป็นหลอดสเขียว กลีบดอกสีเหลือง ผลเดี่ยว เป็นฝัก เมื่ออ่อนสีเขียว แก่แล้วเป็นสีน้ำตาลแห้ง แตกตามตะเข็บของผล ภายในมีเมล็ดกลมรี สีน้ำตาลอ่อน

พืชชนิดนี้เป็นพืชทนเค็มพบทั่วไปตามชายหาดของเขตร้อน เช่นที่ฮาวาย [1] และเกาะอีกหลายเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก [2] Puerto Rico[1] และหมู่เกาะในทะเลแคริบเบียน[2] ชายฝั่งที่บราซิล[2] ชายฝั่งทางมหาสมุทรแอตแลนติกและมหาสมุทรอินเดียวของแอฟริกา [2] มาดากัสการ์[2] เซเชลส์[2] อินเดียและศรีลังกา [2] คาบสมุทรอินโดจีน และเกาะไหหลำ [2] มาเลเซีย,[2] และชายฝั่งของออสเตรเลียในควีนส์แลนด์และนอร์ทเทิร์น เทอร์ริทอร์รี[3]

ชื่อพ้อง[แก้]

ชื่อพ้องของสปีชีส์นี้ได้แก่:[4]

  • Dolichos luteus Sw.
  • Phaseolus marinus
  • Scytalis anomala
  • Scytalis retusa E. Mey.
  • Vigna anomala Walp.
  • Vigna lutea (Sw.) A. Gray
  • Vigna repens var. lutea (Sw.) Kuntze
  • Vigna retusa (E. Mey.) Walp.

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 "PLANTS Profile for Vigna marina (notched cowpea) | USDA PLANTS". Plants.usda.gov. สืบค้นเมื่อ 2011-12-19.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 "GRIN Taxonomy for Plants: Vigna marina (Burm.) Merr". Germplasm Resources Information Network, USDA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2000-05-27. สืบค้นเมื่อ 2011-12-29.
  3. Descriptions of Major Dune Plants เก็บถาวร 2011-03-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน publication by the Beach Protection Authority of Queensland, Australia
  4. "Native Plants Hawaii - Viewing Plant : Vigna marina". Nativeplants.hawaii.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-24. สืบค้นเมื่อ 2011-12-19.
  • มัณฑนา นวลเจริญ. พรรณไม้ป่าชายหาด. ปทุมธานี. สำนักพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ 2552 หน้า 74