ตลาดเกิดใหม่

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ตลาดเกิดใหม่ (อังกฤษ: emerging market) หรือ ประเทศเกิดใหม่ (emerging country) หรือ เศรษฐกิจเกิดใหม่ (emerging economy) คือตลาดที่มีลักษณะบางอย่างของตลาดพัฒนาแล้ว แต่ไม่เป็นไปตามมาตรฐานอย่างสมบูรณ์[1] รวมถึงตลาดที่อาจกลายเป็นตลาดที่พัฒนาแล้วในอนาคตหรือเคยเป็นในอดีต[2] คำว่า "ตลาดชายขอบ" (frontier market) ใช้สำหรับประเทศกำลังพัฒนาที่มีตลาดทุนขนาดเล็ก มีความเสี่ยง หรือมีสภาพคล่องมากกว่า "ตลาดเกิดใหม่"[3] ในปี ค.ศ. 2006 เศรษฐกิจของจีนและอินเดียถือเป็นตลาดเกิดใหม่ที่ใหญ่ที่สุด[4] จากข้อมูลของ The Economist ระบุว่าหลายคนคิดว่าคำนี้ล้าสมัย แต่ไม่มีคำใหม่ใดที่ใช้แทนได้[5] เงินทุนกองทุนเฮดจ์ฟันด์ในตลาดเกิดใหม่สร้างสถิติใหม่ในไตรมาสแรกของปี 2011 ที่ 121 พันล้านดอลลาร์[6] ส่วนแบ่งของ GDP ทั่วโลกตามอำนาจการซื้อของประเทศตลาดเกิดใหม่ได้เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 27 ในปี ค.ศ. 1960 เป็นประมาณร้อยละ 53 ภายในปี ค.ศ. 2013[7] ประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่และกำลังพัฒนาที่ใหญ่ที่สุด 10 ประเทศตามราคาตลาด หรือ GDP ตามอำนาจการซื้อ คือ 4 จาก 5 ประเทศในกลุ่มบริกส์ (บราซิล รัสเซีย อินเดีย และจีน) พร้อมด้วยอียิปต์ อินโดนีเซีย เม็กซิโก เกาหลีใต้ ซาอุดีอาระเบีย ไต้หวัน และตุรกี

อ้างอิง[แก้]

  1. "MSCI Market Classification Framework" (PDF).
  2. "Greece First Developed Market Cut to Emerging at MSCI – Bloomberg". Bloomberg.com. 12 June 2013.
  3. MSCI will downgrade Argentina to frontier market – MarketWatch MarketWatch
  4. "Emerging Economies and the Transformation of International Business" By Subhash Chandra Jain. Edward Elgar Publishing, 2006 p. 384.
  5. "Acronyms BRIC out all over". The Economist. September 18, 2008. สืบค้นเมื่อ April 14, 2011.
  6. "BRICS is passe, time now for '3G': Citi". Business Standard India. Press Trust of India. 23 February 2011. สืบค้นเมื่อ 24 August 2018 – โดยทาง Business Standard.
  7. "Emerging Market Heterogeneity: Insights from Cluster and Taxonomy Analysis". IMF (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-01-08.