ซุคฮอย ซู-35

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซุคฮอย ซู-35
บทบาทครองความได้เปรียบทางอากาศ , หลากหลายบทบาท
ชาติกำเนิด รัสเซีย
บริษัทผู้ผลิตซุคฮอย
บินครั้งแรกซู-27เอ็ม ː 28 มิถุนายน ค.ศ.1988 ซู-35เอส ː 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008
เริ่มใช้ค.ศ. 2014
สถานะอยู่ในประจำการ
ผู้ใช้งานหลักกองทัพอากาศรัสเซีย กองทัพอากาศจีน
จำนวนที่ผลิตซู-27เอ็ม : 14 ลำ ซู-35เอส : 82 ลำ (68 ลำ สำหรับรัสเซีย 14 ลำ สำหรับส่งออก)
มูลค่า40-65$ ล้านเหรียญสหรัฐ
แบบอื่นซู-30
ซู-33
ซู-34
ซู-35
ซู-37
เช็งยาง เจ-11
ซุคฮอย ซู-27

ซุคฮอย ซู-35 (อังกฤษ : Sukhoi Su-35) (นาโต้ใช้ชื่อรหัสว่าแฟลงเกอร์-อี) เป็นเครื่องบินขับไล่ที่พัฒนามากจาก ซู-27 แฟลงเกอร์เป็นเครื่องบินขับไล่ที่นั่งเดี่ยว , สองเครื่องยนต์ , ความคล่องตัวสูง และ หลากหลายบทบาท. มันถูกออกแบบโดนบริษัทซุคฮอยและสร้างโดย บริษัท KnAAPO

เครื่องบินลำแรกถูกออกแบบช่วงปี ค.ศ.1980s, เมื่อบริษัทซุคฮอยพยายามที่จะพัฒนาเครื่องบินประสิทธิภาพสูง ซู-27 แฟลงเกอร์ , และในช่วงแรกรู้จักกันในชื่อ ซู-27เอ็ม. ในภายหลังมีการออกแบบใหม่เป็น ซู-35 , การออกแบบใหม่นี้ได้รับ การปรับแต่ง อากาศพลศาสตร์ และความคล่องตัวที่เพิ่มมากขึ้น , การปรับปรุงระบบการบิน , พิสัยการบินที่ไกลกว่าเดิม , และเครื่องยนต์ที่แรงมากขึ้น. เครื่องทดสอบของ ซู-35 ลำแรก ดัดแปลมาจาก ซู-27 , และขึ้นบินครั้งแรกวันที่ 28 มิถุนายน ค.ศ.1988. หลังจากนั้นมันถูกสร้างขึ้นอีกมากกว่า 12 ลำ, มีบางลำถูกใช้โดยฝูงบินผาดแผลง รัสเซียน ไนท์. ซู-35ลำแรกถูกดัดแปลงกลายเป็น ซู-37 เทอร์มิเนเตอร์ ด้วยครอบครองเครื่องยนต์แบบปรับทิศทาง ซู-37 ถูกใช้ในฐานะตัวทดสอบเทคโนโลยีของ ซู-35. ช่วงสิ้นปี ค.ศ.1990s ซู-35ยูบี เป็นเครื่องบินฝึกสองที่นั่งได้ถูกสร้างขึ้นจำนวนหนึ่งลำ ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับ ซู-30 อย่างมาก

ในปี ค.ศ.2003 บริษัทซุคฮอยลงมือปรับแต่งความทันสมัย ซู-27 ครั้งที่ 2 เพื่อผลิตเครื่องบินขับไล่ยุค 4++ เพื่อเป็นรอยต่อระหว่าง เครื่องบินขับไล่ที่เป็นมรดกตกทอดและเครื่องบินยุค 5 ซุคฮอย พีเอเค เอฟเอ ที่กำลังจะเข้ามา. การปรับแต่งนี้จะละทิ้ง ปีกคาร์นาด และ เบรกอากาศ , และยังนำ การปรับปรุงระบบการบิน , เรดาร์, เครื่องยนต์แบบปรับทิศ และ หน้าตัดเรดาห์ที่น้อยลง. ในปี 2008 มีการปรับปรุงอีกครั้ง, มีการตั้งชื่อ ซู-35บีเอ็ม อย่างผิดพลาดในสื่อ , ตั้งแต่มันเริ่มโครงการบินทดสอบที่เกี่ยวข้องกับเครื่องทดสอบทั้งสี่ลำ , หนึ่งในพวกมันได้หายไปในปี ค.ศ. 2009.

กองทัพอากาศรัสเซียได้สั่งซื้อซู-35จำนวน 98 ลำ, โดยกำหนดซู-35เอส, เป็นรุ่นที่ปรับปรุงใหม่ล่าสุดของซู-35 [1] ซู-35 ทั้งสองแบบถูกนำไปเสนอขายให้กับหลายประเทศ, เช่น บราซิล, จีน, อินเดีย, อินโดนีเซีย, และเกาหลีใต้; มีเพียงแค่จีนเท่านั้นที่ได้สั่งซื้อจำนวนมาก โดยกำหนดการสั่งซื้อจำนวน 24 ลำ ในปลายปี ค.ศ.2015. อินโดนีเซียแสดงเจตนาที่จะซื้อ ซู-35เอส ประมาณ 8-10 ลำในปี ค.ศ.2015, แต่ยังไม่ได้ลงนามสัญญาซื้อขั้นสุดท้าย. ส่วนประเทศอื่นนั้นได้จัดซื้อเครื่องบินลำอื่นหรือไม่ก็หมดความสนใจกับ ซู-35. แต่เดิมบริษัทซุคฮอยมีแผนที่จะส่งออกซู-35จำนวน 160 ลำ ไปทั่วโลก, แต่ว่าการขายซู-35ถูกตัดเพราะว่ารุ่นใหม่ของ ซู-30,และการพัฒนาเครื่องบินล่องหนยุค 5,รวมไปถึงซุคฮอย พีเอเค เอฟเอ ของบริษัทซุคฮอยเอง

ประเทศผู้ใช้งาน[แก้]

ประเทศผู้ใช้งานซู-35
ธงของประเทศรัสเซีย รัสเซีย
 สาธารณรัฐประชาชนจีน
ธงของประเทศอินโดนีเซีย อินโดนีเซีย
ธงของประเทศอียิปต์ อียิปต์

ข้อมูลเครื่องบิน[แก้]

  • ลูกเรือ 1 หรือ 2 นาย
  • ความยาว 21.9 เมตร
  • ระยะระหว่างปลายปีทั้งสอง 15.3 เมตร
  • ความสูง 5.90 เมตร
  • พื้นที่ปีก 62 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า 18,400 kg กิโลกรัม
  • น้ำหนักพร้อมอาวุธ 25,300 กิโลเมตร
  • น้ำหนักสิ่งขึ้นสูงสุด 34,500 กิโลกรัม
  • ขุมกำลัง เครื่องยนต์แซทเทิร์น 117s(เอแอล-41เอฟ1เอส)สองเครื่องยนต์ กับการปรับทิศทางแบบ 3D
    • กำลังสูงสุดเครื่องละ 19,400 ปอนด์
    • เมื่อใช้สันดาปท้ายให้กำลังเครื่องละ 31,900 ปอนด์
  • ความเร็วสูงสุด 2.25 มัค (2,4

00 กิโลเมตรต่อชั่วโมง) บนระดับสูง

  • พิสัย 3,600 กิโมตรบนระดับสูง (1,580 กิโลเมตรในระดับทะเล)
  • เพดานบินทำการ 18,000 เมตร (59,100 ฟุต)
  • อัตราการไต่ระดับ 280 เมตร/วินาที (55,000 ฟุตต่อนาที)
  • น้ำหนักที่ปีกรับได้ 408 กิโลกรัมต่อตารางเมตร
  • อัตราแรงจับต่อน้ำหนัก 1.13 (0.92 กับน้ำมันเต็มถัง)
  • อาวุธ
    • ปืนใหญ่อากาศจีเอสเอช-30-1 ขนาด 30 ม.ม. หนึ่งกระบอก พร้อมกระะสุน 150 นัด
    • ติดตั้งอาวุธได้ 12 ตำแหน่ง (8,000 กิโลกรัม)
    • จรวด ː เอส-25แอล , เอส-25 , บี-8 , บี-13
    • ขีปณาวุธ ː อาร์-73อี/เอ็ม , อาร์-27อาร์/อีอาร์/ที/อีที , อาร์-77(อาร์-77เอ็ม,อาร์-77ที,เค-77เอ็ม ในอนาคต) , อาร์-37เอ็ม แบบอากาศสู่อากาศ เคเอช-29 , เคเอช-31 , เคเอช-59 แบบอากาศสู่พื้น
    • ระเบิด ː เคเอบี-500 เคเอบี-1500 เอฟเอบี-250 เอฟเอบี-500
    • อื่นๆ ː เรดาร์ไอร์บิส-อี , โอแอลเอส-35(เครื่องตรวจจับความร้อน) , แอล-265 คิบินี่-เอ็ม(กระเปาะสงครามอิเล็กทรอนิกส์)

ดูเพิ่ม[แก้]

การพัฒนาที่เกี่ยวข้อง

อากาศยานที่เทียบเท่า

อ้างอิง[แก้]