ชัมมาห์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ชัมมาห์ (อังกฤษ: Shammah) เป็นชื่อที่ปรากฏในคัมภีร์ฮีบรูหลายแห่ง

ในหนังสือซามูเอล ชัมมาห์ (ฮีบรู: שַׁמָּה) เป็นบุตรอากี ชาวฮาราร์ (2 ซามูเอล 23:11) หรือฮาโรด (23:25) และเป็นหนึ่งในสาม"ยอดนักรบ"ของพระเจ้าดาวิด ผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการเอาชนะกองทัพฟีลิสเตีย หลังฝ่ายอิสราเอลหนีจากกองทัพฟีลิสเตีย ชัมมาห์ยืนอยู่คนเดียวและเอาชนะฝ่ายนั้นด้วยตนเอง เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นบุคคลเดียวที่เอาชนะกองทัพฟิลิสเตียที่ทุ่งถั่ว[1]

มีความเป็นไปได้ที่มีการกล่าวถึงชัมมาห์ในหนังสือผู้วินิจฉัยภายใต้ชื่อชัมการ์ ผู้สังหารชาวฟีลิสเตีย 600 คนด้วยประตักโค เหตุการณ์นี้อาจเป็นสงครามเดียวกันกับสงครามที่ทุ่งถั่วในหนังสือซามูเอล แม้ว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหลายรุ่นก่อนหน้าเหตุการณ์ในหนังสือซามูเอล

ข้างล่างนี้คือบุคคลที่มีชื่อว่าชัมกาห์ในพระคัมภีร์ที่กล่าวแบบผ่าน ๆ

อ้างอิง[แก้]

  1. 2 ซามูเอล 23:11-12.
  2. 1 พงศาวดาร 1:37
  3. ปฐมกาล 36:13-17
  4. ใน 1 ซามูเอล 16:9, 1 ซามูเอล 17:13 เรียกชัมมาห์ แต่ใน 2 ซามูเอล 13:3, 32 เรียกชิเมอาห์