ชัก เยเกอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชัก เยเกอร์
ChuckYeager.jpg
ชื่อเกิดชาลส์ เอลวูด เยเกอร์
ชื่อเล่น"ชัก"
เกิด13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1923(1923-02-13)
ไมรา รัฐเวสต์เวอร์จิเนีย สหรัฐ
เสียชีวิต7 ธันวาคม ค.ศ. 2020 (97 ปี)
ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
รับใช้ United States
บริการ/สังกัดUS Army Air Corps Hap Arnold Wings.svg กองทัพอากาศสหรัฐ
Flag of the กองทัพอากาศสหรัฐ กองทัพอากาศสหรัฐ
ประจำการ1941–1975
ชั้นยศUS Air Force O7 shoulderboard rotated.svg พลจัตวา
การยุทธ์
บำเหน็จ
คู่สมรส
  • Glennis Dickhouse
    (สมรส ค.ศ. 1945; เสียชีวิต ค.ศ. 1990)
  • Victoria Scott D'Angelo
    (สมรส ค.ศ. 2003)
บุตร4
ความสัมพันธ์สตีฟ เยเกอร์ (ลูกพี่ลูกน้อง)
งานอื่นครูสอนการบินและนักบินทดสอบ
ลายมือชื่อChuck Yeager signature.SVG
เว็บไซต์http://www.chuckyeager.com/

ชาลส์ เอลวูด เยเกอร์ (อังกฤษ: Charles Elwood Yeager, /ˈjeɪɡər/; 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1923 – 7 ธันวาคม ค.ศ. 2020) เป็นทั้งอดีตเจ้าหน้าที่กองทัพอากาศสหรัฐ และเสืออากาศ ในปีค.ศ. 1947 เขากลายเป็นคนแรกที่ยืนยันว่าสามารถฝ่าอัตราเร็วของเสียงในเวลาบิน

ชีวิตช่วงต้น[แก้]

เยเกอร์เกิดในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1923 มีพ่อแม่ชื่อว่าอัลเบิร์ด ฮาล เยเกอร์ (Albert Hal Yeager) และซูซี เม (ไซส์มอร์) (Susie Mae (Sizemore)) ซึ่งเป็นชาวไร่ในไมรา, รัฐเวสต์เวอร์จิเนีย[1] และจบไฮสคูลที่แฮมลิน, รัฐเวสต์เวอร์จิเนีย ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1941 เขามีพี่น้องชายสองคนชื่อรอย และฮาล จูเนียร์ และพี่น้องสาวสองคนชื่อดอริส แอนน์ (เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุตอนอายุ 2 ขวบ โดยรอยตอนที่เขาอายุ 6 ขวบที่กำลังเล่นปืนลูกซอง)[2][3] และแพนซี ลี ในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1945 เยเกอร์แต่งงานกับเกลนนิส ดิกเฮาส์ (Glennis Dickhouse) แล้วมีลูกสี่คน เธอเสียชีวิตในปีค.ศ. 1990[4]

ชื่อ "เยเกอร์" (Yeager, /ˈjeɪɡər/) เป็นคำที่ถูกแปลงเป็นภาษาอังกฤษจากภาษาเยอรมันว่า ยีการ์ (Jäger หรือ Jaeger (แปล: "นักล่า")) เขามีลูกพี่ลูกน้องที่เป็นอดีตนักรับเบสบอลชื่อว่า สตีฟ เยเกอร์[5][a]

อาชีพ[แก้]

สงครามโลกครั้งที่สอง[แก้]

นอร์ทอเมริกัน พี-51 มัสแตง กลาโมรัส เกลน 3 (Glamorous Glen III) เป็นเครื่องบินที่เยเกอร์ใช้ในการบิน.

เขาเข้าร่วมกองทัพอากาศทหารบกสหรัฐ (USAAF) ในวันที่ 12 กันยายน ค.ศ. 1941 และกลายเป็นช่างซ่อมอากาศยานที่ฐานทัพอากาศจอร์จในวิกเตอร์วิลล์, รัฐแคลิฟอร์เนีย ในตอนสมัครนั้น เยเกอร์ไม่เหมาะสมที่จะทำการบินเพราะอายุและพื้นเพการศึกษา แต่ยังคงรับเขาเพราะมีสายตาที่ไม่ธรรมดา (อัตราของสายตาปกติคือ 20/10) จึงทำให้เขาสามารถยิงกวางที่อยู่ห่างไป 600 หลา[7]

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง[แก้]

นักบินทดสอบ – ทลายกำแพงเสียง[แก้]

เยเกอร์ทลายกำแพงเสียงในวันที่ 14 ตุลาคม ค.ศ. 1947 ด้วยเครื่องบิน X-1

หลังสงครามโลก เยเกอร์ยังคงอยู่ในกองทัพอากาศสหรัฐ โดยเขากลายเป็นนักบินทดสอบที่สนามกองทัพอากาศมูร็อก (Muroc Army Air Field; ปัจจุบันคือฐานทัพอากาศเอ็ดเวิร์ด) แล้วได้รับปริญญาจาก Air Materiel Command Flight Performance School (Class 46C)[8] หลังโครงการ X-1 อันเป็นโครงการทดลองอากาศยานเครื่องยนต์จรวจของบริษัทเบลล์แอร์คราฟต์เปลี่ยนมาดูแลโดยกองทัพอากาศสหรัฐ และชาลเมอร์ส สลิก กูดลิน นักบินทดสอบของเบลล์แอร์คราฟต์เรียกร้องเงิน 150,000 ดอลลาร์สหรัฐ (มากกว่า 1.7 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปีค.ศ. 2020) เพื่อให้บินทลายกำแพงเสียง ทาง USAAF จึงเลือกเยเกอร์ให้ขับเครื่องบินเบลล์ เอ็กซ์วัน[9][10]

เยเกอร์ในเครื่องบินเบลล์ เอ็กซ์วัน (Bell X-1)

เยเกอร์ทลายกำแพงเสียงในวันที่ 14 ตุลาคม ค.ศ. 1947 โดยการใช้ X-1 Glamorous Glennis ที่มัค 1.05 ที่ระดับความสูง 45,000 ฟุต (14,000 เมตร)[11] เหนือทะเลสาบแห้งโรเจอร์ (Rogers Dry Lake) ในทะเลทรายโมฮาวี ความสำเร็จยังไม่เป็นที่รู้จักต่อสาธารณะจนกระทั่งเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1948[12]

หลังเกษียณ[แก้]

พลจัตวาเยเกอร์ในปีค.ศ. 2000

ในวันที่ 1 มีนาคม ค.ศ. 1975 หลังทำปฏิบัติการในเยอรมันและปากีสถาน เยเกอร์เกษียณจากกองทัพอากาศที่ฐานทัพอากาศนอร์ตันหลังรับใช้ชาติเป็นเวลา 33 ปี

ในวันที่ 14 ตุลาคม ค.ศ. 2012 ในวันครบรอบ 65 ปีของการทลายกำแพงเสียง เขาทำการทลายกำแพงเสียงอีกครั้งตอนอายุ 89 ปี ด้วยเครื่องบินแมคดอนเนลล์ ดักลาส เอฟ-15 อีเกิลที่ขับโดยกัปตันเดวิด วินเซนต์ ที่ฐานทัพอากาศเนลลิส[13]

ชัก เยเกอร์เสียชีวิตเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ. 2020 ด้วยวัย 97 ปี[14]

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ Chuck Yeager is not related to Jeana Yeager, one of the two pilots of the Rutan Voyager aircraft, which circled the world without landing or refueling.[6]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Sullivan, Ken (2006). The West Virginia Encyclopedia. West Virginia Humanities Council. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 15, 2018. สืบค้นเมื่อ October 15, 2018.
  2. ↑ "Chuck Yeager: What I've Learned". Esquire Magazine. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 13, 2014. สืบค้นเมื่อ May 25, 2014.
  3. ↑ Yeager, Chuck; Janos, Leo (1985). Yeager: An Autobiography. New York: Bantam. p. 6. ISBN 978-0-553-25674-1. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |last-author-amp= ถูกละเว้น แนะนำ (|name-list-style=) (help)
  4. ↑ Houvouras, John H. (Winter 1998). "The Man" (PDF). The Huntington Quarterly. p. 21. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ September 23, 2015. สืบค้นเมื่อ April 14, 2015.
  5. ↑ Kantowski, Ron (April 6, 2006). "Q+A Steve Yeager". Las Vegas Sun. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 8, 2016. สืบค้นเมื่อ February 26, 2016. He's not my uncle, he's a cousin. That's a misprint. You can't believe everything you read.
  6. ↑ "Jeana Yeager Was Not Just Along for the Ride". Los Angeles Times. December 24, 1986. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 4, 2016. สืบค้นเมื่อ February 26, 2016.
  7. ↑ Yeager & Janos (1985), p. 297.
  8. ↑ "Getting schooled with the Air Force's elite test pilots". CNET. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 6, 2017. สืบค้นเมื่อ April 30, 2017.
  9. ↑ Yeager & Janos (1985), p. 121.
  10. ↑ Wolfe, Tom (1979). The Right Stuff. New York: Farrar-Straus-Giroux. pp. 52–53. ISBN 0-374-25033-2. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
  11. ↑ "New U.S. Plane Said to Fly Faster Than Speed of Sound". The New York Times. December 22, 1947. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 23, 2018. An experimental rocket plane, the Bell XS-1, has flown faster than the speed of sound a number of times recently, Aviation Week reports in an issue to be released tomorrow.
  12. ↑ "This day in history: Yeager breaks the sound barrier". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 5, 2015. สืบค้นเมื่อ September 5, 2015.
  13. ↑ Rogers, Keith (October 12, 2012). "Famous pilot Yeager re-enacting right stuff 65 years later". Las Vegas Review-Journal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 10, 2018.
  14. ↑ Muntean, Pete; Silverman, Hollie (December 7, 2020). "Chuck Yeager, pilot who broke the sound barrier, dies at 97". CNN. สืบค้นเมื่อ December 7, 2020.

สาานุกรม[แก้]

  • Hallion, Richard P. (1982). Designers and Test Pilots. New York: Time-Life Books. ISBN 0-8094-3316-8. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
  • Pisano, Dominick A.; van der Linden, R. Robert; Winter, Frank H. (2006). Chuck Yeager and the Bell X-1: Breaking the Sound Barrier. Washington, DC: Smithsonian National Air and Space Museum (in association with Abrams, New York). ISBN 0-8109-5535-0. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |last-author-amp= ถูกละเว้น แนะนำ (|name-list-style=) (help)
  • Yeager, Chuck; Cardenas, Bob; Hoover, Bob; Russell, Jack; Young, James (1997). The Quest for Mach One: A First-Person Account of Breaking the Sound Barrier. New York: Penguin Studio. ISBN 0-670-87460-4. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |last-author-amp= ถูกละเว้น แนะนำ (|name-list-style=) (help)
  • Yeager, Chuck; Leerhsen, Charles (1988). Press on! Further Adventures in the Good Life. New York: Bantam Books. ISBN 0-553-05333-7. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |last-author-amp= ถูกละเว้น แนะนำ (|name-list-style=) (help)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ชัก_เยเกอร์&oldid=9387701"