จิชู

จิชู (ญี่ปุ่น: 時宗; คำแปล: "นิกายกาละ") มีวัดสาขาประมาณ 500 วัดและมีผู้ศรัทธาอยู่ระหว่าง 3 แสน - 4แสนคนรองจาก นิกายโจโด-ชินชู และ นิกายโจโดชู ถือเป็นนิกายย่อยที่ใหญ่เป็นอันดับสามของ นิกายโจโด หนึ่งในนิกายสำคัญของศาสนาพุทธในญี่ปุ่น ชื่อของนิกายได้มาจากหลักคำสอนหลักของนิกายที่เน้นให้สวดเนี่ยนฝอ อยู่ตลอดเวลา

ประวัติศาสตร์

ยุคคามาคุระ

รากฐานของนิกายจิชูก่อตั้งขึ้นโดยอิปเปน (一遍; 1234–1289) และศิษย์ที่ชื่อโชทัตสึ (聖達); 1203–1279) อิปเปนเกิดในชนชั้นซามูไรในตระกูลคาโดในมณฑลอิโยะ อิปเปนออกจาริกแสวงบุญหลังบิดาเสียชีวิตลงแล้วและใช้เวลาสามปีในอาศรมบนภูเขาที่เขาฝึกฝนการภาวนาถึงพระอมิตาภพุทธ หรือเนี่ยนฝอ (เนมบุตสึ) ต่อมาอิปเปนเดินทางไป มณฑลคิอิ ในปี 1274/75 เพื่อเยี่ยมชมภูเขาคุมาโนะอันศักดิ์สิทธิ์ ณ ที่นั้นอิเปนได้พบกับนิมิตจากเทพเจ้ากงเง็น (権現) ที่สถิตในคุมาโนะและเป็นอวตารของพระอมิตาภพุทธเจ้าได้ประกาศกับอิปเปนว่าการไปเกิดในสุขาวดี ขึ้นอยู่กับพระอมิตาภพุทธเจ้าเท่านั้น ศรัทธาเป็นสิ่งไม่สลักสำคัญ สิ่งเดียวที่สำคัญคือการสวดภาวนาถึงพระอมิตาภพุทธเจ้าให้สมบูรณ์แล้วช่วยเหลืออผู้คนให้เข้าถึงวิธีการปฏิบัติเช่นนี้ เพื่อที่พระอมิตาภพุทธเจ้าจะสามารถช่วยเหลือสรรพสัตว์ด้วยพลังภายนอก หรือทาริกิ (他力) ของพระองค์

หลังจากรับฟังคำพยากรณ์นี้ อิปเปนอุทิศตนในการจารึกธุดงค์ หรือยูเกียว (遊行) ไปตามชนบทญี่ปุ่นและเพื่อแจกจ่ายแผ่นยันต์หรือฟุซัง (賦算) ที่เขียนคำว่าเนมบุตสึ (念仏) และโรคุจูมันนิน (万人万人) ซึ่งเป็นข้อความที่เป็นหัวใจคำสอนของอิปเปน นอกจากนี้เขายังพัฒนาการท่องเนมบุตสึไปด้วยและเต้นรำไปด้วยระหว่างปี 1279 เรียกว่าเนมบุตสึ โอโดริ (踊念仏)