ข้ามไปเนื้อหา

จังหวัดบันทายมีชัย

พิกัด: 13°45′N 103°00′E / 13.750°N 103.000°E / 13.750; 103.000
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดบันทายมีชัย

ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ
แผนที่ของประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดบันทายมีชัย
แผนที่ของประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดบันทายมีชัย
พิกัด: 13°45′N 103°00′E / 13.750°N 103.000°E / 13.750; 103.000
ประเทศธงของประเทศกัมพูชา กัมพูชา
เมืองหลักศรีโสภณ
การปกครอง
 • ผู้ว่าราชการH.E. Ong Oeun (CPP)
พื้นที่
 • ทั้งหมด6,679 ตร.กม. (2,579 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 13
ประชากร
 (พ.ศ. 2551)[1]
 • ทั้งหมด678,033 คน
 • อันดับอันดับที่ 10
 • ความหนาแน่น100 คน/ตร.กม. (260 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+07
รหัสโทรศัพท์+855
รหัส ISO 3166KH-1
อำเภอ8
ตำบล64
หมู่บ้าน624

บันทายมีชัย[2] หรือ บ็อนเตียย์เมียนเจ็ย[2] (เขมร: បន្ទាយមានជ័យ, "ปราการแห่งชัยชนะ") เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศกัมพูชา (ภาษาไทยเรียกว่า "จังหวัดบ้านใต้มีชัย", "บันทายมีชัย" หรือ "ศรีโสภณ")[3] อยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ เมืองหลักคือศรีโสภณ จังหวัดบันทายมีชัยติดต่อกับประเทศไทยทางทิศตะวันตกที่เมืองปอยเปต

จังหวัดบันทายมีชัยเคยเป็นจังหวัดพิบูลสงครามของสยาม ในปี ค.ศ. 1907 สยามได้ยกพื้นที่นี้ให้แก่ประเทศฝรั่งเศส และรวมเข้าเป็นจังหวัดพระตะบอง ต่อมาในปี ค.ศ. 1988 จังหวัดบันทายมีชัยจึงได้แยกออกจากจังหวัดพระตะบอง เดิมประกอบด้วย 5 อำเภอ คือ มงคลบุรี ถมอปวก ศรีโสภณ พระเนตรพระ และพนมศก

การแบ่งเขตการปกครอง

[แก้]

จังหวัดบันทายมีชัยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 9 อำเภอ ได้แก่

อาณาเขต

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "General Population Census of Cambodia 2008 - Provisional population totals" (PDF). National Institute of Statistics, Ministry of Planning. 3 September 2008.
  2. 2.0 2.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
  3. "กัมพูชาชอบไทย ชังสยาม สยาม เป็นชื่อดินแดน ไม่ใช่ชื่อชาติพันธุ์". มติชนรายวัน. 28 ตุลาคม 2556. สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2556. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)