การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2535

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2535

← พ.ศ. 2530 9 เมษายน พ.ศ. 2535 พ.ศ. 2540 →

ทั้งหมด 651 ที่นั่งในสภาสามัญชน
ต้องการ 326 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก
ผู้ใช้สิทธิ77.67%
  First party Second party Third party
 
ผู้นำ จอห์น เมเจอร์ Neil Kinnock Paddy Ashdown
พรรค พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร) พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร) พรรคเสรีประชาธิปไตย (สหราชอาณาจักร)
ผู้นำตั้งแต่ 28 พฤศจิกายน 2533 2 ตุลาคม 2526 16 กรกฎาคม 2531
เขตของผู้นำ ส.ส. เขต ฮันทิงดัน ส.ส. เขต Islwyn ส.ส. เขต Yeovil
เลือกตั้งล่าสุด 376 ที่นั่ง, 42.2% 229 ที่นั่ง, 30.8% 22 ที่นั่ง, 22.6%
ที่นั่งที่ชนะ 336 271 20
ที่นั่งเปลี่ยน ลดลง40 เพิ่มขึ้น42 ลดลง2
คะแนนเสียง 14,093,007 11,560,484 5,999,384
% 41.9% 34.4% 17.8%
%เปลี่ยน ลดลง0.3% เพิ่มขึ้น3.6% ลดลง4.8%

นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง

จอห์น เมเจอร์
พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)

ว่าที่นายกรัฐมนตรี

จอห์น เมเจอร์
พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)

การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2535 จัดขึ้นเมื่อวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2535 ในการเลือกตั้งครั้งนี้พรรคอนุรักษนิยมได้รับที่นั่ง 336 ที่นั่ง ซึ่งมากกว่ากึ่งหนึ่งของจำนวนที่นั่งในสภาสามัญชน ทำให้สามารถจะจัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างมากได้เป็นสมัยที่ 4 ติดต่อกัน นางมาร์กาเรต แทตเชอร์ได้ลาออกจากตำแหน่งในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2533 เนื่องจากปัญหาภายในพรรคและการเสื่อมความนิยมจากนโยบายผู้มีสิทธิ์ออกเสียง (Poll Tax) ทำให้นายจอห์น เมเจอร์ชนะการเลือกตั้งหัวหน้าพรรคและก้าวขึ้นดำรงตำแหน่งแทน แม้ว่าผลสำรวจความคิดเห็นก่อนหน้านี้และหน้าคูหาจะระบุว่าพรรคแรงงานจะมีคะแนนนำ แต่ผลการเลือกตั้งกลับเป็นชัยชนะของพรรคอนุรักษนิยม ทำให้สำนักสำรวจความคิดเห็นเชื่อว่ากลุ่มคนที่ไม่ประสงค์ออกความคิดเห็นไม่กล้าบอกพรรคที่ตนเองชอบโดยเฉพาะผู้สนับสนุนพรรคอนุรักษนิยม การเลือกตั้งครั้งนี้พรรคอนุรักษนิยมได้รับคะแนนเสียงสูงที่สุดในประวัติศาสตร์การเมืองสหราชอาณาจักร ส่วนพรรคแรงงานได้รับที่นั่ง 271 ที่นั่ง และพรรคเสรีประชาธิปไตยได้รับที่นั่ง 20 ที่นั่ง

อ้างอิง[แก้]