กามุย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

กามุย (ไอนุ: kamuy) หรือ คามูอิ (ญี่ปุ่น: カムイ; โรมาจิ: kamui) เป็นวิญญาณหรือเทพเจ้าในตำนานของชาวไอนุ เป็นคำที่บ่งบอกถึงตัวตนเหนือธรรมชาติที่ประกอบด้วยหรือมีพลังงานทางจิตวิญญาณ

ชาวไอนุมีตำนานมากมายเกี่ยวกับกามุยซึ่งสืบทอดต่อ ๆ กันมาโดยเรื่องเล่ามุขปาฐะและพิธีกรรม เรื่องราวของกามุยได้รับการถ่ายทอดในรูปแบบบทสวดและการแสดง ซึ่งมักจะแสดงในระหว่างพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์

แนวคิด[แก้]

แนวความคิดเกี่ยวกับกามุยคล้ายกับคามิของญี่ปุ่น แต่แนวความคิดของคามิยังไม่ครอบคลุมถึงบางบริบทของกามุย[1] (มิชชันนารีจอห์น แบตเชอเลอร์สันนิษฐานว่า คามิในภาษาญี่ปุ่นมีต้นกำเนิดมาจากคำว่ากามุยในภาษาไอนุ)[2] การใช้คำว่ากามุยในหมู่ชาวไอนุครอบคลุมในบริบทที่กว้างมาก และสามารถใช้กล่าวบางสิ่งที่ถือว่ามีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ[2] คำว่ากามุยสามารถใช้กล่าวถึงสิ่งมีชีวิตทางจิตวิญญาณ รวมทั้งสัตว์ พืช สภาพอากาศ และแม้แต่เครื่องมือของมนุษย์[3] เทวดาผู้พิทักษ์ เรียกว่า "อีตูเร็นกามุย" (Ituren-kamuy)[4] กามุยมีหลากหลายรูปแบบ กามุยบางตนได้รับคำพรรณนาลักษณะและได้รับการตั้งชื่อเช่นกามุยฮูจี (Kamuy huci) เทพีแห่งเตาไฟ ในขณะที่กามุยอื่นไม่ได้รับการพรรณนาและชื่อ กามุยมักมีความเกี่ยวข้องกับบางสิ่งอย่างเฉพาะเจาะจง เช่น มีกามุยแห่งคลื่นใต้น้่ำ[1] แบตเชอเลอร์เปรียบเทียบคำว่ากามุยกับคำภาษากรีกว่าไดมอน (δαίμων)[2]

เทพในตำนานของไอนุมักมีคำว่ากามุยเป็นส่วนหนึ่งของชื่อ

ตัวอย่างกามุยที่มีชื่อเสียง[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 Ashkenazy, Michael. Handbook of Japanese Mythology. Santa Barbara, California: ABC-Clio, 2003. 187-188
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 John Batchelor: The Ainu and Their Folk-Lore, London 1901, p. 580–582.
  3. ↑ Strong, Sarah Mehlhop (2011). Ainu spirits singing : the living world of Chiri Yukie's Ainu shinʼyōshū. Chiri, Yukie, 1903-1922., 知里, 幸恵(1903-1922). Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 9780824860127. OCLC 798295761.
  4. ↑ Batchelor: The Ainu and Their Folk-Lore, p. 240–241.

บรรณานุกรม[แก้]

  • Ashkenazy, Michael. Handbook of Japanese Mythology. Santa Barbara, California: ABC-Clio, 2003.
  • Etter, Carl. Ainu Folklore: Traditions and Culture of the Vanishing Aborigines of Japan. Chicago: Wilcox and Follett, 1949.
  • Munro, Neil Gordon. Ainu Creed and Cult. New York: Columbia University Press, 1995
  • Strong, Sarah Mehlhop (2011). Ainu spirits singing: the living world of Chiri Yukie's Ainu shinʼyōshū. Chiri, Yukie, 1903-1922., 知里, 幸恵(1903-1922). Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 9780824860127ISBN 9780824860127. OCLC 798295761OCLC 798295761
  • Batchelor, John (1894). "Items of Ainu Folk-Lore". The Journal of American Folklore. 7 (24): 15. doi:10.2307/532957
  • Utagawa, Hiroshi (1992). "The 'Sending-Back' Rite in Ainu Culture". Japanese Journal of Religious Studies. 19: 255–270 – via JSTOR
  • Phillipi, Donald L. (2015). Songs of gods, songs of humans. Princeton University Press. ISBN 0691608814ISBN 0691608814. OCLC 903423542OCLC 903423542
  • Strong, Sarah M. (2009). "The Most Revered of Foxes: Knowledge of Animals and Animal Power in an Ainu Kamui Yukar". Asian Ethnology. 68 (1): 27–54. ISSN 1882-6865ISSN 1882-6865
  • Kimura, Takeshi (1999-01-01). "Bearing the 'Bare Facts' of Ritual. A Critique Of Jonathan Z. Smith's Study of the Bear Ceremony Based On a Study of the Ainu Iyomante". Numen. 46 (1): 88–114. doi:10.1163/1568527991526086. ISSN 0029-5973ISSN 0029-5973
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กามุย&oldid=10966199"