โจคิว
| บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ |
| ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น |
|---|
 |
โจคิว (ญี่ปุ่น: 承久; โรมาจิ: Jōkyū) หรือ โชคิว เป็น ศักราชของญี่ปุ่น หลังจากปี เก็มโป และก่อนปี โจโอ โดยรัชศกนี้อยู่ในช่วงเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1219 - เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1222[1] จักรพรรดิผู้ครองราชย์ในศักราชนี้คือ จักรพรรดิจุนโตกุ (順徳天皇)[2]
เปลี่ยนปีศักราช[แก้]
- ค.ศ. 1219 โจคิวปีที่ 1 (承久元年): ชื่อศักราชใหม่ถูกสร้างขึ้นเนื่องจากศักราชก่อนหน้าสิ้นสุดลงและศักราชใหม่เริ่มขึ้นในปี เก็มโปที่ 3 ในวันที่ 6 เดือน 12 ปี ค.ศ. 1219[3]
เหตุการณ์ในปีโจคิว[แก้]
- 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1219 (วันที่ 26 เดือน 1 ปีโจคิว ที่ 1): โชกุนซาโนโตโมะถูกลอบสังหารบนขั้นบันไดของศาลเจ้าสึรูงาโอกะฮาจิมัง ในคามากูระ 40 ปีที่มินาโมโตะ โนะ โยริโตโมะ มินาโมโตะ โนะ โยริอิเอะ และมินาโมโตะ โนะ ซาเนโตโมะ เป็นผู้นำต่อเนื่องกันของรัฐบาลโชกุนคามากูระ บางครั้งถูกเรียกว่า "ช่วงเวลาของโชกุนทั้งสาม"[4] โชกุนคนใหม่ไม่ได้รับการเสนอชื่อเป็นเวลาหลายปีในระหว่างที่ระบบราชการคามากูระยังคงทำงานต่อไปโดยไม่หยุดชะงัก
- ค.ศ. 1220 (เดือน 2 ปี โจคิว ที่ 2) : จักรพรรดิจุนโตะกุ ทรงเสด็จเยี่ยม ศาลเจ้าอิวะชิมิซุ และ ศาลเจ้ากาโม
- 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1221 (วันที่ 20 เดือน 4 ปี โจคิว ที่ 3) : ปีที่ 11 ในรัชสมัยของจักรพรรดิจุนโตะกุองค์จักรพรรดิทรงสละราชสมบัติให้กับ เจ้าชายคะเนะนะริ พระชนมายุเพียง 4 พรรษาขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ต่อมาเป็น จักรพรรดิชูเกียว โดยรัชสมัยของจักรพรรดิชูเกียวมีระยะเวลาที่ค่อนข้างสั้นเพียงเดือนเศษเท่านั้นโดยมี ไดโจโฮโอ โกะ-โทะบะ พระอัยกา (ปู่) กุมพระราชอำนาจไว้ตลอดรัชกาล
- 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1221 (วันที่ 9 เดือน 7 ปี โจคิว ที่ 3) : จักรพรรดิจุนโตะกุทรงถูกบีบให้สละราชบัลลังก์โดยมิได้สถาปนารัชทายาททำให้ผู้สืบราชบัลลังก์องค์ต่อมาคือ เจ้าชายโทะโยะฮิโตะ พระราชนัดดาอีกพระองค์ของไดโจโฮโอโกะ-โทะบะขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศต่อมาเป็น จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะ
การสละราชบัลลังก์ของจักรพรรดิจุนโตะกุครั้งนี้เกิดขึ้น 2 เดือนหลังจาก สงครามปีโจคิว ทำให้พระองค์มิได้รับการยอมรับว่าเป็นจักรพรรดิจนกระทั่งปี ค.ศ. 1870 ในรัชสมัยของ จักรพรรดิเมจิ พระองค์จึงได้รับการรับรองขึ้นเป็นจักรพรรดิอีกครั้ง
- ค.ศ. 1221 (ปี โจคิว ที่ 3) : ใน สงครามปีโจคิว อดีตจักรพรรดิโกะ-โทะบะและผู้สนับสนุนพยายามก่อการยึดพระราชอำนาจคืนจาก คะมะกุระบะกุฟุ แต่ไม่สำเร็จ
- 14 มกราคม ค.ศ. 1222 (วันที่ 1 เดือน 12 ปี โจคิว ที่ 3) : จักรพรรดิโกะ-โฮะริกะวะประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษก ณ พระราชวังหลวงเฮอัง
ตารางเทียบศักราช[แก้]
| โจคิว | 1 | 2 | 3 | 4 |
|---|---|---|---|---|
| ค.ศ. | 1219 | 1220 | 1221 | 1222 |
| พ.ศ. | 1762 | 1763 | 1764 | 1765 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Jōkyū" in Japan encyclopedia, p. 431; n.b., Louis-Frédéric is pseudonym of Louis-Frédéric Nussbaum, see Deutsche Nationalbibliothek Authority File.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 230-238; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 341-343; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 221-223.
- ↑ Brown, p. 341.
- ↑ Titsingh, p. 235. There is a scholarly discrepancy in the specific date of the assassination -- on the 26th day of the 1st month of the 1st year of Jōkyū (Tuesday, February 12, 1219) according to Titsingh; Murray, p. 504; Brinkley, Frank. (1915). A History of the Japanese People from the Earliest Times to the End of the Meiji Era, p. 339; and Ponsonby-Fane, Richard. (1962). Sovereign and Subject, p. 140. Alternately, Sanetomo's death is recorded as January 27, 1219 according to Mass, Jeffrey P. (1995). Court and Bakufu in Japan: Essays in Kamakura History, p. 157; Kamiya, Michinori (2008). Fukaku Aruku - Kamakura Shiseki Sansaku. Vol. 1, pp. 17-23; Mutsu, Iso (2006). Kamakura: Fact and Legend, p. 103. Japanese Wikipedia identifies Sanetomo's death as February 13, 1219.
