หลวงพระบาง
หลวงพระบาง ຫຼວງພະບາງ, ຫລວງພຣະບາງ | |
---|---|
เมืองหลวงพระบาง ເມືອງຫຼວງພະບາງ | |
ภาพถ่ายทางอากาศของหลวงพระบาง | |
พิกัด: 19°53′24″N 102°08′05″E / 19.89000°N 102.13472°E | |
ประเทศ | ลาว |
แขวง | หลวงพระบาง |
เมือง | หลวงพระบาง |
การปกครอง | |
• ประเภท | คณะกรรมการท้องถิ่น เมืองมรดกโลก แขวงหลวงพระบาง[1] |
ความสูง[2] | 305 เมตร (1,001 ฟุต) |
ประชากร | |
• ทั้งหมด | 55,027 คน |
เขตเวลา | UTC+7 (ICT) |
รหัสไปรษณีย์ | 06000[3] |
เว็บไซต์ | http://tourismluangprabang.org/ |
เมืองหลวงพระบาง * | |
---|---|
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
พิกัด | 19°53′51.2″N 102°08′35.2″E / 19.897556°N 102.143111°E |
ประเทศ | ลาว |
ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
ประเภท | มรดกทางวัฒนธรรม |
เกณฑ์พิจารณา | (ii), (iv), (v) |
อ้างอิง | 479 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | 2538 (คณะกรรมการสมัยที่ 19) |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
หลวงพระบาง (ลาว: ຫຼວງພະບາງ หรือ ຫຼວງພຣະບາງ) เป็นเมืองหลักของแขวงหลวงพระบาง ประเทศลาว อยู่ทางภาคเหนือของประเทศ ตัวเมืองตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขงและแม่น้ำคาน ซึ่งไหลมาบรรจบกันบริเวณนั้นเรียกว่า ปากคาน เป็นเมืองที่องค์การยูเนสโกได้ยกย่องให้เป็นแหล่งมรดกโลกด้วย
ประวัติ
[แก้]หลวงพระบางเป็นเมืองเก่าแก่เป็นราชธานีแห่งแรกของอาณาจักรล้านช้าง สมัยแรกเริ่มสถาปนาอาณาจักรล้านช้าง แต่เดิมมีชื่อว่า "เมืองซวา" และเมื่อ พ.ศ. 1300 ขุนลอซึ่งถือเป็นปฐมกษัตริย์ลาวได้ทรงตั้งเมืองซวาเป็นราชธานีของอาณาจักรล้านช้างและได้เปลี่ยนชื่อเมืองใหม่เป็น "เชียงทอง"
เมื่อพระเจ้าฟ้างุ้ม (พ.ศ. 1896 – พ.ศ. 1916) เสด็จกลับจากกัมพูชา อันเนื่องจากพระองค์และพระบิดาต้องเสด็จลี้ภัยเพราะถูกขับไล่จากกษัตริย์องค์ก่อน ซึ่งแท้จริงก็คือพระอัยกาของเจ้าฟ้างุ้มนั่นเอง เจ้าฟ้างุ้มทรงรวบรวมกำลังขณะอยู่ในเมืองพระนคร หรือเมืองเสียมราฐ และนำกองทัพนับพันกำลังเพื่อกู้ราชบัลลังก์กลับคืน และสถาปนาอาณาจักรล้านช้างขึ้นมาใหม่ และสถาปนาเมืองเชียงทองขึ้นเป็นราชธานีว่า กรุงศรีสัตนาคนหุตอุตตมราชธานี ต่อมาในรัชสมัยพระโพธิสารราชเจ้า พระองค์ได้ทรงอาราธนาพระบางซึ่งเดิมประดิษฐานอยู่ที่เมืองเวียงคำขึ้นมาประดิษฐานอยู่ที่เมืองเชียงทองอันเป็นนครหลวง เมืองเชียงทองจึงมีชื่อเรียกว่า "หลวงพระบาง" นับแต่นั้นมา
ต่อมาได้ยกฐานะขึ้นเป็น "นครหลวงพระบาง" เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2561 และมีพิธีการประกาศยกฐานะอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2561 ที่ผ่านมา
แหล่งมรดกโลก
[แก้]หลวงพระบางได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นแหล่งมรดกโลกด้วยเหตุผล คือ มีวัดวาอารามเก่าแก่มากมาย มีบ้านเรือนอันเป็นเอกลักษณ์ ตัวเมืองตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขงและแม่น้ำคาน ซึ่งไหลบรรจบกันท่ามกลางธรรมชาติอันงดงาม และชาวหลวงพระบางมีบุคลิกที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นมิตร และมีขนบธรรมเนียมประเพณีอันงดงาม
ซึ่งตรงกับเกณฑ์พิจารณาของยูเนสโกดังนี้
- (ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใด ๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
- (iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนา ทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ
- (v) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของวัฒนธรรมมนุษย์ ขนบธรรมเนียมประเพณีแห่งสถาปัตยกรรม วิธีการก่อสร้าง หรือการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งเสื่อมสลายได้ง่ายจากผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมตาม กาลเวลา
ในขณะที่แหล่งมรดกโลกแห่งอื่นอาจได้ขึ้นทะเบียนอย่างจำเพาะเจาะจงในโบราณสถาน ธรรมชาติ แต่หลวงพระบางทั้งเมืองได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกของมวลมนุษยชาติเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2538 และยังได้รับการยกย่องว่าเป็นเมืองที่ได้รับการปกปักรักษาที่ดีที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
-
แม่น้ำโขง
-
พระสงฆ์บิณฑบาต
-
หอพระบาง
-
วัดหอเสี่ยง
-
วัดแสนสุขาราม
-
วัดธาตุหลวง
-
วัดเซียงทอง
-
ตลาด
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 Sengnaly, Phanthong. "Conference of Local Committee For World Heritage". www.luangprabang-heritage.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 February 2017. สืบค้นเมื่อ 16 June 2016.
- ↑ "Luangphabang Climate Normals 1961-1990". National Oceanic and Atmospheric Administration. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 January 2023. สืบค้นเมื่อ 24 January 2016.
- ↑ "Laos Postal Explorer". pe.usps.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 October 2016. สืบค้นเมื่อ 19 October 2016.