ตำบลมายอ

พิกัด: 6°43′07.0″N 101°24′51.8″E / 6.718611°N 101.414389°E / 6.718611; 101.414389
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตำบลมายอ
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันTambon Mayo
ชุมชนสุขาภิบาลมายอเก่า
ชุมชนสุขาภิบาลมายอเก่า
ประเทศไทย
จังหวัดปัตตานี
อำเภอมายอ
พื้นที่
 • ทั้งหมด11.00 ตร.กม. (4.25 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2566)
 • ทั้งหมด4,974 คน
 • ความหนาแน่น452.18 คน/ตร.กม. (1,171.1 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 94140
รหัสภูมิศาสตร์940501
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย
เทศบาลตำบลมายอ
ทต.มายอตั้งอยู่ในจังหวัดปัตตานี
ทต.มายอ
ทต.มายอ
ที่ตั้งสำนักงานเทศบาลตำบลมายอ
พิกัด: 6°43′07.0″N 101°24′51.8″E / 6.718611°N 101.414389°E / 6.718611; 101.414389
ประเทศ ไทย
จังหวัดปัตตานี
อำเภอมายอ
พื้นที่
 • ทั้งหมด11.00 ตร.กม. (4.25 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2566)[1]
 • ทั้งหมด4,974 คน
 • ความหนาแน่น452.18 คน/ตร.กม. (1,171.1 คน/ตร.ไมล์)
รหัส อปท.05940501
ที่อยู่
สำนักงาน
เลขที่ 47 หมู่ที่ 1 ถนนปาลัส-มายอ ตำบลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี 94140
เว็บไซต์www.mayo.go.th
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

มายอ เป็นตำบลและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นประเภทเทศบาลตำบลในอำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี เดิมพื้นที่มีฐานะเป็นสุขาภิบาล[2] ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของศูนย์ราชการทั้งหมดของอำเภอมายอ

ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]

ตำบลมายอ มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้[3]

  • ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลถนน
  • ทิศตะวันออก ติดต่อตำบลพิเทน (อำเภอทุ่งยางแดง)
  • ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลลุโบะยิไร
  • ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลตรัง ตำบลเกาะจันและตำบลกระเสาะ

ประวัติ[แก้]

เมื่อ พ.ศ. 2443 ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้มีการปรับปรุงบริเวณ 7 หัวเมืองของมณฑลปัตตานี โดยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น จังหวัด อำเภอ ตำบล และหมู่บ้าน ซึ่งปรากฏชื่ออำเภอมายอขึ้นในสมัยนั้น ซึ่งเรียกว่า "อำเภอละเกาะ" คำว่า ละเกาะ เป็นคำเพี้ยนมาจากคำว่า แลเกาะ เป็นภาษามลายูท้องถิ่น แปลว่า คด หมายถึง ลำคลองทีมีลักษณะคดไปมา ต่อมาทางราชการพิจารณาเห็นว่าที่ตั้งอำเภอละเกาะไม่เหมาะสม จึงย้ายที่ว่าการอำเภอละเกาะตั้งใหม่บนเนินเขาในเขตตำบลมายอ และเปลี่ยนชื่อเป็น "อำเภอมายอ"[4] มาจนถึงปัจจุบัน

ปี พ.ศ. 2490 ทางราชการได้แยกพื้นที่หมู่บ้านด้านทิศตะวันตกของตำบลมายอ ได้แก่ หมู่ 4 บ้านแขนท้าว, หมู่ 5 บ้านละเกาะ, หมู่ 6 บ้านคลองช้าง, หมู่ 7 บ้านเกาะจัน และหมู่ 8 บ้านแยระ รวม 5 หมู่บ้าน ตั้งขึ้นเป็น ตำบลเกาะจัน[5] โดยตั้งเป็นหมู่ที่ 1–5 ตำบลเกาะจัน ตามลำดับ และปี พ.ศ. 2499 พื้นที่หมู่ 1 บ้านมายอ และหมู่ 2 บ้านมาหยอ เป็นที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอมายอ สถานีตำรวจ สถานีอนามัย จึงตั้ง 2 หมู่บ้านขึ้นเป็น สุขาภิบาลมายอ ในปี พ.ศ. 2500[2]

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

การปกครองส่วนภูมิภาค[แก้]

ตำบลมายอแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 3 หมู่บ้าน ได้แก่

หมู่ 1 บ้านมายอ (Ban Mayo)
หมู่ 2 บ้านมาหยอ (Ban Mayo)
หมู่ 3 บ้านปาแย (Ban Payae)

การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]

ตำบลมายอทั้งตำบลอยู่ในเขตเทศบาลตำบลมายอ เดิมมีฐานะเป็นสุขาภิบาลมายอ ในปี พ.ศ. 2500[2] มีพื้นที่ 5.10 ตารางกิโลเมตร และยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลมายอ ในปี พ.ศ. 2542[6]

ในปี พ.ศ. 2546 กระทรวงมหาดไทยได้พิจารณาให้เขตสภาตำบลมายอที่มีประชากรเพียง 1,090 คน และ 118 ครัวเรือน[7] ซึ่งเป็นพื้นที่บางส่วนของหมู่ที่ 1–2 และหมู่ 3 บ้านปาแยเต็มพื้นที่ จึงให้รวมพื้นที่เข้ากับเทศบาลตำบลมายอในปี พ.ศ. 2547[8] เนื่องจากไม่ผ่านเงื่อนไขในการจัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลทั้งด้านพื้นที่และประชากร

ทำให้เทศบาลตำบลมายอ รับพื้นที่จากสภาตำบลมายอมาทั้งหมด 1 หมู่บ้าน คือ หมู่ 3 บ้านปาแย และพื้นที่บางส่วนของหมู่ที่ 1–2 รวมพื้นที่ 5.90 ตารางกิโลเมตร และประชากร 1,090 คน โดยนำมารวมพื้นที่เทศบาลตำบลมายอ ทำให้เทศบาลมีพื้นที่ทั้งหมด 11.00 ตารางกิโลเมตร และประชากรรวมทั้งหมด 4,416 คน ในปี พ.ศ. 2547 หลังจากเปลี่ยนแปลงเขตเทศบาล[9]

ประชากร[แก้]

พื้นที่ตำบลมายอประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 3 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 4,974 คน แบ่งเป็นชาย 2,477 คน หญิง 2,497 คน (เดือนธันวาคม 2566)[10] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากเป็นอันดับ 5 ในอำเภอมายอ

      หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
      หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
      หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน

* ปี พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก

หมู่บ้าน พ.ศ. 2566[10] พ.ศ. 2565[11] พ.ศ. 2564[12] พ.ศ. 2563[13] พ.ศ. 2562[14] พ.ศ. 2561[15] พ.ศ. 2560[16]
มาหยอ 2,126 2,083 2,056 2,034 2,026 2,027 2,013
มายอ 1,993 1,979 1,988 1,957 1,939 1,931 1,909
ปาแย 834 834 835 828 821 816 803
ทะเบียนกลาง 21 33 28 18 104 103 105
รวม 4,974 4,929 4,907 4,837 4,890 4,877 4,830

อ้างอิง[แก้]

  1. ประชากรในเขตท้องถิ่นเทศบาลตำบลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี เดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
  2. 2.0 2.1 2.2 "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งสุขาภิบาลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 74 (4 ง): (ฉบับพิเศษ) 61-62. วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2500
  3. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 114 (ตอนพิเศษ 60 ง): 169–201. วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2540
  4. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนชื่ออำเภอ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 34 (0 ก): 40–68. วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2460
  5. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งตำบลในจังหวัดต่าง ๆ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 64 (26 ง): 1114–1433. วันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2490
  6. "พระราชบัญญัติเปลี่ยนแปลงฐานะของสุขาภิบาลเป็นเทศบาล พ.ศ. ๒๕๔๒" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 116 (9 ก): 1–4 – โดยทาง ให้บรรดาสุขาภิบาลตามกฎหมายว่าด้วยสุขาภิบาลที่มีอยู่ในวันที่พระราชบัญญัตินี้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา มีฐานะเป็นเทศบาลตำบลตามกฎหมายว่าด้วยเทศบาลในพระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ. วันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542
  7. ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2546 (เขตตำบลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
  8. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การยุบรวมสภาตำบลกับเทศบาลตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 121 (ตอนพิเศษ 102 ง): 13–15. วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2547
  9. ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2547 (เขตท้องถิ่นเทศบาลตำบลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
  10. 10.0 10.1 กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
  11. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
  12. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [3] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
  13. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
  14. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
  15. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
  16. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.