ซุน หลู่-ยฺวี่

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หน้านี้เป็นชื่อบุคคลจีน นามสกุลคือ ซุน (孫)
ซุน หลู่-ยฺวี่
孫魯育
จูกงจู่ / เจ้าหญิงจู (朱公主)
ประสูติไม่ทราบ[a]
สวรรคตสิงหาคมหรือกันยายน ค.ศ. 255[1]
นครหนานจิง มณฑลเจียงซู
คู่อภิเษก
พระราชบุตรจูหฺวางโฮ่ว
พระนามเต็ม
ชื่อสกุล: ซุน (孫)
ชื่อตัว: หลู่-ยฺวี่ (魯育)
ชื่อรอง: เสียวหู่ (小虎)
ราชวงศ์ราชวงศ์ซุน
พระราชบิดาซุนกวน
พระราชมารดาปู้ เลี่ยนชือ

ซุน หลู่-ยฺวี่ (จีน: 孫魯育; พินอิน: Sūn Lǔyù; สิ้นพระชนม์สิงหาคมหรือกันยายน ค.ศ. 255)[1] ชื่อรอง เสียวหู่ (จีน: 小虎; พินอิน: Xiǎohǔ​) เป็นเจ้าหญิงแห่งรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระธิดาองค์เล็กของซุนกวน จักรพรรดิผู้ก่อตั้งง่อก๊กและพนะสนมปู้ เลี่ยนชือ พระองค์ยังทรงได้รับการเรียกว่า เจ้าหญิงจู หรือ จูกงจู่ (朱公主) / จูจู่ (朱主)[1] เพราะสมรสกับจู จฺวี้ (朱據)

ประวัติ[แก้]

ซุน หลู่-ยฺวี่เป็นพระธิดาองค์เล็กของซุนกวน จักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊กกับพระสนมปู้ เลี่ยนชือ ซุน หลู่-ยฺวี่มีพระเชษฐภคนีคือกิมก๋งจู๋ (全公主 เฉฺวียนกงจู่) หรือซุน หลู่ปาน (孫魯班) ชื่อรองของซุน หลู่ปานและซุน หลู่-ยฺวี่คือต้าหู่ (大虎) และเสียวหู่ (小虎) มีความหมาย "เสือใหญ่" และ "เสือเล็ก" ตามลำดับ ซุน หลู่-ยฺวี่สมรสครั้งแรกกับจู จฺวี้ (朱據) ขุนพลผู้ดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดีลำดับที่ 5 ของง่อก๊กเป็นเวลาสั้น ๆ[2] ซุน หลู่-ยฺวี่และจู จฺวี้มีบุตรสาวที่สมรสกับซุนฮิวพระโอรสองค์ที่ 6 ของซุนกวน ซุนฮิวยังเป็นพระอนุชาต่างมารดาของซุน หลู่-ยฺวี่[3][4]

ในช่วงทศวรรษ 240 เกิดการต่อสู้แย่งชิงอำนาจระหว่างพระโอรส 2 องค์ของซุนกวนคือซุนโฮ (孫和 ซุน เหอ) ผู้เป็นรัชทายาทและซุน ป้า (孫霸) ที่เป็นอ๋องแห่งหลู่ (魯王 หลู่หวาง) ทั้งคู่ต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่งรัชทายาท การต่อสู้แย่งชิงอำนาจส่งให้เกิดการแบ่งเป็นฝักเป็นฝ่ายในหมู่ข้าราชบริพารของซุนกวน สองฝ่ายที่เป็นปฏิปักษ์ต่อกัน ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนซุนโฮ อีกฝ่ายหนึ่งสนับสนุนซุน ป้า ในช่วงเวลานี้จู จฺวี้ที่เป็นพระสวามีของซุน หลู่-ยฺวี่สนับสนุนซุนโฮ[5] ส่วนกิมก๋งจู๋ (ซุน หลู่ปาน) พระเชษฐภคินีของซุน หลู่-ยฺวี่ และจวนจ๋องพระสวามีของกิมก๋งจู๋สนับสนุนซุน ป้า กิมก๋งจู๋พยายามเกลี้ยกล่อมให้งซุน หลู่-ยฺวี่สนับสนุนซุนป้า แต่งซุน หลู่-ยฺวี่ปฏิเสธ ทำให้ซุน หลู่-ยฺวี่เริ่มเหินห่างจากพระเชษฐภคินี[6][7]

ในปี ค.ศ. 250 การต่อสู้แย่งชิงอำนาจยุติลงเมื่อซุนกวนทรงบังคับซุน ป้าให้กระทำอัตวินิบาตกรรมและปลดซุนโฮจากตำแหน่งรัชทายาท ขุนนางหลายคนที่มีส่วนเกี่ยวกับการต่อสู้แย่งชิงอำนาจถูกประหารชีวิต ถูกเนรเทศ หรือถูกปลดจากราชการ[8] จู จฺวี้ที่เป็นพระสวามีของซุน หลู่-ยฺวี่ถูกลดขั้นลงไปรับตำแหน่งใหม่ในเมืองซินตู (新都郡 ซินตูจฺวิ้น; อยู่บริเวณอำเภอฉุนอาน มณฑลเจ้อเจียงในปัจจุบัน) ระหว่างที่จู จฺวี้เดินทางไปเมืองซินตู ซุน หง (孫弘) หนึ่งในผู้สนับสุนของซุน ป้า ใช้ประโยชน์จากการที่ซุนกวนทรงพระประชวรเพื่อออกราชโองการปลอมสั่งให้จู จฺวี้ฆ่าตัวตาย จู จฺวี้เชื่อว่าพระราชโองการเป็นของจริงจึงฆ่าตัวตายตามรับสั่ง[9] ขุนพลหลิว จฺว่าน (劉纂) ก่อนหน้านี้สมรสกับพระธิดาองค์รองของซุนกวน (พระเชษฐภคินีต่างมารดาของซุน หลู่-ยฺวี่และพระขนิษฐาต่างมารดาของกิมก๋งจู๋) แต่พระธิดาสิ้นพระชนม์ก่อนเวลาอันควร ซุนกวนจึงให้หลิว จฺว่านได้สมรสใหม่กับซุน หลู่-ยฺวี่ที่ทรงเป็๋นม่าย[10][11]

ในเดือนสิงหาคมและกันยายน ค.ศ. 255 ในรัชสมัยของซุนเหลียง ซุน อี๋ (孫儀) วางแผนโค่นล้มซุนจุ๋นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ แต่แผนการรั่วไหล ซุน อี๋และคนอื่น ๆ จึงถูกประหารชีวิตก่อนที่จะได้ดำเนินแผนการ กิมก๋งจู๋นั้นลอบมีความสัมพันธ์กับซุนจุ๋นหลังจวนจ๋องพระสวามีเสียชีวิตในปี ค.ศ. 249 พระองค์ฉวยโอกาสนี้กล่าวหาเท็จว่าซุน หลู่-ยฺวี่พระขนิษฐาที่เหินห่างไปเข้าร่วมสมคบคิดในแผนการ ซุนจุ๋นเชื่อกิมก๋งจู๋จึงออกคำสั่งให้จัมกุมซุน หลู่-ยฺวี่มาสำเร็จโทษ[12][1] พระศพได้รับการฝังที่ฉือจื๋อก่าง (石子崗; แปลว่า "เนินศิลา")[13] เนินเขาซึ่งอยู่ในเขตยฺหวี่ฮฺวาไถ นครหนานจิง มณฑลเจียงซูในปัจจุบัน

เหตุการณ์หลังมรณกรรม[แก้]

หลังซุนจุ๋นเสียชีวิตในปี ค.ศ. 256 ซุนหลิมลูกพี่ลูกน้องสืบทอดตำแหน่งในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของซุนเหลียงจักรพรรดิง่อก๊ก ในช่วงระหว่าง ค.ศ. 256 และ ค.ศ. 258 ซุนเหลียงทรงสงสัยว่ากิมก๋งจู๋มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสิ้นพระชนม์ของซุน หลู่-ยฺวี่ ซุนเหลียงจึงทรงเรียกกิมก๋งจู๋ที่เป็นพระเชษฐภคินีต่างมารดามาตรัสถาม กิมก๋งจู๋ทรงรู้สึกหวาดกลัวจึงทูลปดไปว่า "หม่อมฉันไม่ทราบจริง ๆ หม่อมฉันได้ยินจากบุตรชายของจู จฺวี้ (朱據) คือจู สฺยง (朱熊) และจู สุ่น (朱損)[b]" ซุนเหลียงทรงเห็นว่าจู สฺยงและจู สุ่นทรยศซุน หลู่-ยฺวี่ไปเข้าด้วยซุนจุ๋น โดยเฉพาะจู สุ่นได้สมรสกับน้องสาวของซุนจุ๋น ซุนเหลียงจึงทรงมีรับสั่งถึงเตงฮองให้ประหารชีวิตจู สฺยงและจู สุ่น[15][16]

ในปี ค.ศ. 258 ซุนหลิมปลดซุนเหลียงจากการเป็นจักรพรรดิและตั้งซุนฮิวขึ้นเสวยราชย์เป็นจักรพรรดิแห่งง่อก๊กลำดับที่ 3 จูหฺวางโฮ่ว (朱皇后) พระมเหสีของซุนฮิวเป็นบุตรสาวของจู จฺวี้และซุน หลู่-ยฺวี่[3] ในวันที่ 18 มกราคม ค.ศ. 259 ซุนฮิวทรงก่อการรัฐประหารโค่นล้มซุนหลิมผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ถอดซุนหลิมจากอำนาจและมีรับสั่งให้ประหารชีวิตซุนหลิมและครอบครัวทั้งหมด ซุนฮิวยังทรงให้ขุดนำศพซุนจุ๋นขึ้นมาและถอดอิสริยาภรณ์ทั้งหมดที่ซุนจุ๋นเคยได้รับ และฟื้นฟูเกียรติให้บุคคลที่ถูกประหารชีวิตในช่วงที่ซุนจุ๋นและซุนหลิมเป็นผู้สำเร็จราชการ ซึ่งซุน หลู่-ยฺวี่ก็เป็นหนึ่งในบุคคลเหล่านั้น[17]

ในช่วงระหว่างวันที่ 6 พฤศจิยายนถึง 5 ธันวาคม ค.ศ. 264 ซุนโฮ[c] (孫皓 ซุน เฮ่า) จักรพรรดิแห่งง่อก๊กลำดับที่ 4 มีรับสั่งให้ขุดพระศพของซุน หลู่-ยฺวี่ขึ้นมาและฝังใหม่ด้วยเกียรติยศสมฐานะเจ้าหญิง[18] โซวเฉินจี้ (搜神记) บันทึกเรื่องราวไว้ดังนี้:

[ซุนโฮ]ทรงมีพระประสงค์จะขุดพระศพ[ของซุน หลู่-ยฺวี่]ขึ้นมาและฝังใหม่อย่างสมพระเกียรติ แต่หลุมศพล้วนดูเหมือนกันหมดจึงไม่สามารถบอกได้ว่าพระศพอยู่ที่หลุมศพใด ข้าราชบริพารบางคนอ้างว่าพวกตนจำฉลองพระองค์ที่พระนางทรงขณะสิ้นพระชนม์ได้ [ซุนโฮ]จึงทรงมีรับสั่งให้หมอผีสองคนแยกวิญญาณของพระนางออกมาและสังเกตอย่างถี่ถ้วน หลังจากนั้นไม่นาน หมอผีเห็นสตรีนางหนึ่งในวัยประมาณสามสิบปี แต่งกายด้วยเสื้อสีม่วงและขาว สวมเครื่องประดับศีรษะที่มีลวดลายสีน้ำเงินและรองเท้าผ้าไหมสีแดง นางเดินขึ้นเนินไปอยู่ตรงกลาง วางมือบนเข่าและถอนหายใจ หยุดอยู่ที่นั่นครู่หนึ่งก่อนจะเดินกลับลงมาที่หลุมศพ นางเดินรอบ ๆ หลุมศพและหายตัวไปทันที คำอธิบายที่หมอดูทั้งสองต่างให้มานั้นคล้ายคลึงกันมาก เมื่อเปิดฝาโลงศพออก ก็เห็นว่าลักษณะของนางนั้นเป็นไปตามที่อธิบายไว้ทุกประการ[19]

ดูเพิ่ม[แก้]

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ ปีที่ซุน หลู่-ยฺวี่เกิดไม่มีการบันทึกไว้ ส่วนมารดาของซุน หลู่-ยฺวี่มาเป็นอนุภรรยาของซุนกวนหลังปี ค.ศ. 199 (การบุกโลกั๋งของซุนเซ็ก) นอกจากนั้นซุน หลู่-ยฺวี่เข้าสู่วัยที่เหมาะแก่การสมรสในปี ค.ศ. 229 ปีเกิดของซุน หลู่-ยฺวี่จึงควรอยู่ระหว่างปี ค.ศ. 199 และ ค.ศ. 220
  2. ↑ แม้ว่าจู สฺยง (朱熊) และจู สุ่น (朱損) เป็นบุตรชายของจู จฺวี้[14] แต่ไม่ทราบแน่ชัดมารดาของทั้งสองคนคือใคร เป็นไปได้ว่าทั้งสองคนเป็นบุตรที่เกิดจากอนุภรรยาของจู จฺวี้ ดังนั้นซุน หลู่-ยฺวี่ที่เป็นภรรยาของจู จฺวี้จึงอาจเป็นแม่เลี้ยงของทั้งคู่
  3. ↑ สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เรียกชื่อซุน เฮ่าที่เป็นจักรพรรดิแห่งง่อก๊กและเป็นบุตรชายของซุนโฮ (ซุน เหอ) ด้วยชื่อว่า "ซุนโฮ" เช่นเดียวกับบิดา

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 ([高貴鄉公正元二年（乙亥、二五五年）]秋，七月，吳將軍孫儀、張怡、林恂謀殺孫峻，不克，死者數十人。全公主譖朱公主於峻，曰「與儀同謀」。峻遂殺朱公主。) จือจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 76. บันทึกนี้ระบุวันที่ซุน หลู่-ยฺวี่สิ้นพระชนม์ว่าเป็นเดือน 7 ของปีนั้น เทียบได้กับช่วงเวลาระหว่างวันที่ 20 สิงหาคมถึง 18 กันยายน ค.ศ. 255 ในปฏิทินจูเลียน
  2. ↑ (魯育公主字小虎，大帝次女，步後所生，適朱據。) เจี้ยนคางฉือลู่ เล่มที่ 4.
  3. ↑ 3.0 3.1 (孫休朱夫人，朱據女，休姊公主所生也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
  4. ↑ (吳主權步夫人， ... 生二女，長曰魯班，字大虎，前配周瑜子循，後配全琮；少曰魯育，字小虎，前配朱據， ...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
  5. ↑ (殷基通語曰：初權旣立和為太子，而封霸為魯王，初拜猶同宮室，禮秩未分。 ... 自侍御賔客造為二端，仇黨疑貳，滋延大臣。丞相陸遜、大將軍諸葛恪、太常顧譚、驃騎將軍朱據、會稽太守滕胤、大都督施績、尚書丁密等奉禮而行，宗事太子，驃騎將軍步隲、鎮南將軍呂岱、大司馬全琮、左將軍呂據、中書令孫弘等附魯王，中外官僚將軍大臣舉國中分。) อรรถาธิบายขากทง-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
  6. ↑ (初，孫和為太子時，全主譖害王夫人，欲廢太子，立魯王，朱主不聽，由是有隙。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
  7. ↑ (初，全主譖王夫人並廢太子和，欲立魯肅王霸為嗣。朱主不聽，全主恨之。) เจี้ยนคางฉือลู่ เล่มที่ 4.
  8. ↑ (時全寄、吳安、孫奇、楊笁等陰共附霸，圖危太子。譖毀旣行，太子以敗，霸亦賜死。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
  9. ↑ (... 遂左遷新都郡丞。未到，中書令孫弘譖潤據，因權寢疾，弘為昭書追賜死，時年五十七。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 57.
  10. ↑ (... 後配劉纂。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
  11. ↑ (吳歷曰：纂先尚權中女，早卒，故又以小虎為繼室。) อรรถาธิบายจากอู๋ลี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
  12. ↑ (五鳳中，孫儀謀殺峻，事覺被誅。全主因言朱主與儀同謀，峻枉殺朱主。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
  13. ↑ (及少帝即位，孫儀謀殺孫峻事覺，伏誅。全主因譖朱主，埋於石子崗。) เจี้ยนคางฉือลู่ เล่มที่ 4.
  14. ↑ (孫亮時，二子熊、損各復領兵，為全公主所譖，皆死。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 57.
  15. ↑ (太平中，孫亮知朱主為全主所害，問朱主死意？全主懼曰：「我實不知，皆據二子熊、損所白。」亮殺熊、損。損妻是峻妹也，) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
  16. ↑ (亮內嫌綝，乃推魯育見殺本末，責怒虎林督朱熊、熊弟外部督朱損不匡正孫峻，乃令丁奉殺熊於虎林，殺損於建業。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 64.
  17. ↑ (永安元年十二月丁卯， ... 闓乘船欲北降，追殺之。夷三族。發孫峻棺，取其印綬，斲其木而埋之，以殺魯育等故也。綝死時年二十八。休恥與峻、綝同族。特除其屬籍，稱之曰故峻、故綝云。休又下詔曰：「諸葛恪、滕胤、呂據蓋以無罪為峻、綝兄弟所見殘害，可為痛心，促皆改葬，各為祭奠。其罹恪等事見遠徙者，一切召還。」) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 64.
  18. ↑ ([元興元年]冬十月， ... 以禮葬魯育公主。) เจี้ยนคางฉือลู่ เล่มที่ 4.
  19. ↑ (案，《搜神記》：後主欲改葬主，塚瘞相亞，不可識別，而宮人頗有識主亡時衣服，乃使兩巫各住一處以伺其靈，使察戰監之，不得相近。久之，二巫各見一女，年三十餘，上著青錦束頭，紫白夾裳，丹綈絲屨，從石子崗上半崗，而以手抑膝長息，小住須臾，進一塚上便止，徘徊，奄然不見。二巫不謀而言同，遂開棺，衣服與所言同爾。) เจี้ยนคางฉือลู่ เล่มที่ 4.

บรรณานุกรม[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ซุน_หลู่-ยฺวี่&oldid=11475519"