คีว ซากาโมโตะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก คีว ซะกะโมะโตะ)
คีว ซากาโมโตะ (坂本九)
สารนิเทศภูมิหลัง
เกิด10 ธันวาคม 2484
ฮิซาชิ โอชิมะ (大島九)
คาวาซากิ จักรวรรดิญี่ปุ่น
เสียชีวิต12 สิงหาคม 2528 (44 ปี)
เจแปนแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 123
คู่สมรสยูกิโกะ คาชิวากิ (柏木由紀子)
ปีที่แสดง2501-2528
สังกัดEMI Music Japan Inc.
คีว ซากาโมโตะ
ชื่อภาษาญี่ปุ่น
คันจิ坂本 九
ฮิรางานะさかもと きゅう
คาตากานะサカモト キュウ
การถอดเสียง
โรมาจิSakamoto Kyū

คีว ซากาโมโตะ (ญี่ปุ่น: 坂本九; โรมาจิ: Sakamoto Kyū) หรือชื่อจริง ฮิซาชิ โอชิมะ (ญี่ปุ่น: 大島九; โรมาจิ: Ōshima Hisashi) เกิดวันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2484 เสียชีวิตวันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2528 เป็นนักร้อง นักแสดงและพิธีกรรายการชาวญี่ปุ่น เป็นที่รู้จักในฐานะนักร้องเพลง "สุกียากี้" เป็นเพลงที่โด่งดังที่สุดใน พ.ศ. 2506 มียอดจำหน่ายที่ 13 ล้านแผ่น และติดอันดับ 1 ใน Billboard Hot 100 ในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นเวลาสี่สัปดาห์ในช่วงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2506

คีว ซากาโมโตะ ได้รับการขนานนามว่า เป็นนักร้องที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคนหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น เขาได้รับการจัดอยู่ในอันดับที่ 18 ของนักดนตรี 100 คนที่ทรงอิทธิพลสูงสุดของประเทศญี่ปุ่น

ประวัติ[แก้]

ชีวิตส่วนตัว[แก้]

คีว ซากาโมโตะ หรืออีกนามหนึ่งว่า ฮิซาชิ โอชิมะ เป็นนักร้องและนักแสดงชาวญี่ปุ่น เกิดเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2484 ที่เมืองคาวาซากิ จังหวัดคานางาวะ บิดาเป็นเจ้าหน้าที่ประมูลระวางบรรทุกสินค้าทางเรือชื่อฮิโรชิ ซากาโมโตะ และมารดา อิกุ โอชิมะ เขาเป็นลูกคนสุดท้องในจำนวนพี่น้องทั้งหมด 9 คน ชื่อเล่นของเขานั้นคือ Kyū ซึ่งแปลว่าเก้ามาจากคำอ่านตัวคันจิ Hisashi (九) อีกแบบหนึ่ง มารดาของเขามีลูกชายที่ติดมาจากการสมรสครั้งก่อน 2 คน และบิดาก็เช่นเดียวกัน มีทั้งลูกชายและลูกสาวรวม 6 คนอยู่แล้วก่อนที่ทั้งคู่จะแต่งงานและมีลูกสุดท้องที่เกิดจากพวกเขาทั้งคู่นั่นก็คือคีวนั่นเอง

ในช่วงฤดูร้อนของปี 2487 เกิดเหตุโจมตีทางอากาศเหนือน่านฟ้าของโตเกียวและปริมณฑลรวมทั้งคาวาซากิด้วยนั้น มารดาจำต้องพาลูก ๆ รวมทั้งคีวอพยพหนีไปอาศัยอยู่ร่วมกับตายายของเขาในเมืองคาซามะ จังหวัดอิบารากิ พวกเขาย้ายกลับมาที่คาวาซากิในปี 2492 บริษัทที่บิดาของเขาทำงานถูกปิดโดยกองกำลังทหารอเมริกัน ทำให้บิดาและมารดาของเขาได้เปิดร้านอาหารในเมืองคาวาซากิในปี 2492 นั้นเอง

คีวกับแม่ของเขาในปี 2494
คีวกับพี่สาวของเขาในปี 2499

ในปี 2499 ในขณะที่คีวได้ศึกษาอยู่ในระดับมัธยม บิดาและมารดาของคีวได้หย่าร้างกันเนื่องจากปัญหาบางอย่าง ทำให้มารดาของคีวเปลี่ยนนามสกุลของคีวจากซากาโมโตะเป็นโอชิมะ

ชีวิตในวัยรุ่น[แก้]

เนื่องจากคีวชื่นชอบการร้องเพลงทำให้เขาได้เข้าร่วมวงดนตรีป็อปญี่ปุ่น "The Drifters" (ญี่ปุ่น: ザ・ドリフターズ) ในฐานะหางเสียง ในเดือนพฤษภาคม 2501 เขารู้สึกไม่มีความสุขเมื่ออยู่ในวง The Drifters ต่อมาเขาได้มีเรื่องชกต่อยกับสมาชิกในวง จึงทำให้เขาได้ลาออกจากวง The Drifters ในเดือนพฤศจิกายน 2501

บันทึกเสียงเพลงครั้งแรก[แก้]

ในปี 2502 คีวได้เข้าร่วมวงดนตรีป็อปญี่ปุ่น "Danny Iida and Paradise King" ในฐานะนักร้องนำ ทำให้พวกเขาได้ปล่อยเพลง "Kanashiki rokujussai" ทำให้คีวเริ่มได้รับความนิยมมากขึ้นนำไปสู่การเซ็นสัญญาเข้ากับค่ายเพลง Toshiba Records company (EMI Music Japan ต่อมา) เขาจึงได้ลาออกจากวง "Danny Iida and Paradise King" มาเป็นนักร้องเดี่ยวในเดือนสิงหาคม 2503

นักร้องเดี่ยว[แก้]

เปิดตัวอัลบั้มเดี่ยวที่มาพร้อมกับความประสบความสำเร็จที่สุดในชีวิตของคีว การที่คีวได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลง Toshiba Records company (หรือต่อมาคือ EMI Music Japan) นั้นทำให้คีวประสบความสำเร็จกับเพลงที่เขาปล่อยออกมาทุกเพลง จึงทำให้คีวได้รับความนิยมจากแฟนเพลงของเขามากขึ้นเรื่อยๆ จนในปี 2505 คีวได้ปล่อยเพลงอูเอะ โอะ มูอิเตะ อารูโก (ญี่ปุ่น: 上を向いて歩こう; โรมาจิ: Ue o Muite Arukō) หรือที่เป็นที่รู้จักกันว่าเพลงสุกียากี้ เขียนเพลงโดยโรกูซูเกะ เอ (ญี่ปุ่น: 永 六輔; โรมาจิ: Ei Rokusuke) และฮาจิได นากามูระ (ญี่ปุ่น: 中村 八大; โรมาจิ: Nakamura Hachidai) ทำให้เพลงสุกียากี้ของเขาดังพลุแตกในเดือนมกราคม 2505 ต่อมาในปี 2506 เพลงของเขาติดอันดับ 1 ใน Billboard Hot 100 ในสหรัฐอเมริกา ทำให้ค่ายเพลง Pye Records ได้ซื้อลิขสิทธิ์เพลงของเขา ทำให้นักร้องในประเทศอื่น ๆ ได้คัดลอกทำนองมาทำเป็นเพลงของตัวเองจนโด่งดังมาหลายคน หลังจากนั้นเขาได้จัดคอนเสริต์ทัวร์รอบโลกที่กินเวลาตั้งแต่ช่วงฤดูร้อนของปี 2506 จนถึงช่วงปีใหม่ของปี 2507 ประเทศที่เขาไปเยือนคือสหรัฐอเมริกา (รวมถึงฮาวาย) เยอรมนีและสวีเดนในช่วงเวลาที่คีวได้อยู่ในสหรัฐอเมริกา คีวได้รับเชิญจากรายการในประเทศอเมริกามาเป็นแขกรับเชิญในรายการ เช่น The Steve Allen Show และ The Ed Sullivan Show เป็นต้น ซึ่งทำให้เขามีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก จนทำให้คีวได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำ (RIAA) ในวันที่ 15 พฤษภาคม 2507

ในกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนปี 2507 เขาได้รับเชิญมาในรายการของสวีเดน "Hylands Horna" ถ่ายทอดสดจากโตเกียว ในปี 2511 คีวและฮาจิไดได้ร้องเพลงในงานเทศกาลเพลงระดับชาติที่รีโอเดจาเนโร รัฐรีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล ในเพลง "Sayounara, sayounara"

ชีวิตครอบครัว[แก้]

ในปี 2514 คีวได้สมรสกับยูกิโกะ คาชิวางิ (ญี่ปุ่น: 柏木 由紀子; โรมาจิ: Kashiwagi Yukiko) นักแสดงชาวญี่ปุ่น และได้มีลูกสาวสองคนคือฮานาโกะ โอชิมะ (ญี่ปุ่น: 大島花子; โรมาจิ: Ōshima Hanako) และไมโกะ โอชิมะ (ญี่ปุ่น: 大島舞子; โรมาจิ: Ōshima Maiko) ซึ่งทั้งคู่ต่อมาก็ได้เป็นนักร้องด้วยเช่นกัน

เสียชีวิต[แก้]

ในวันที่ 12 สิงหาคม 2528 หลังจากที่คีวได้ปล่อยเพลงใหม่และกำลังได้รับความนิยม คีวกับผู้จัดการส่วนตัวของเขาได้เดินทางกับเจแปนแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 123 เพื่อที่จะไปโอซากะ แต่เครื่องบินกลับประสบอุบัติเหตุทำให้คีวและผู้โดยสารรวม 520 คนเสียชีวิต (รอดชีวิตเพียง 4 คน) ในขณะที่คีวเสียชีวิตคีวกำลังได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ทำให้การเสียชีวิตของคีวได้รับการกล่าวถึงเป็นอย่างมาก

พิธีศพของคีวจัดในหมู่ญาติและเพื่อนที่บ้าน จนถึงวันที่ 9 กันยายน 2528 พิธีศพของคีวจัดอย่างเป็นทางการขึ้นที่วัดโซโจจิ (Zojoji) เขตมินาโตะ กรุงโตเกียว หลุมศพของคีวอยู่ที่วัดโชโกกุ (Chōkoku-ji) ในเขตมินาโตะ กรุงโตเกียว

อนุสรณ์สถาน[แก้]

อ้างอิง[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ คีว ซากาโมโตะ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=คีว_ซากาโมโตะ&oldid=11449279"