กฎหมายพื้นฐานสำหรับสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

กฎหมายพื้นฐานสำหรับสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี (เยอรมัน: Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland) คือธรรมนูญการปกครองของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี

ในปี 1949 สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีซึ่งในขณะนั้นถูกเรียกว่าเยอรมนีตะวันตก ทำการร่างกฎหมายพื้นฐานและให้การอนุมัติเมื่อ 8 พฤษภาคม 1949 จากนั้นร่างกฎหมายพื้นฐานถูกส่งให้สหรัฐและสหราชอาณาจักรพิจารณาและได้รับการอนุมัติในวันที่ 12 พฤษภาคม และมีการบังคับใช้ในวันที่ 23 พฤษภาคม 1949 กฎหมายพื้นฐานถูกร่างขึ้นบนเจตนาว่าจะเป็นกฎหมายสูงสุดชั่วคราวจนกว่าจะมีการรวมประเทศ อย่างไรก็ตาม การรวมประเทศเยอรมนีเกิดขึ้นจริงในปี 1990 ท้ายที่สุด กฎหมายพื้นฐานก็ยังคงถูกใช้งานต่อมาจนถึงปัจจุบัน

กฎหมายพื้นฐานธรรมนูญของบางรัฐให้ความรับรองใน "สิทธิขั้นพื้นฐาน" (Grundrechte) มาตรา 1 แห่งกฎหมายพื้นฐานระบุว่า "ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์เป็นอันละเมิดมิได้ การเคารพและปกป้องอันดังกล่าวเป็นพันธกิจของผู้มีอำนาจรัฐทุกนามชน"[1]ในกรณีที่มีกฎหมายระดับสหพันธ์หรือกฎหมายระดับรัฐฉบับใด ถูกกล่าวหาว่าละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานดังกล่าว กฎหมายพื้นฐานให้อำนาจในการพิจารณาตีความและวินิจฉัยต่อศาลรัฐธรรมนูญสหพันธ์

อ้างอิง[แก้]

  1. ข้อความต้นฉบับ: "Die Würde des Menschen ist unantastbar. Sie zu achten und zu schützen ist Verpflichtung aller staatlichen Gewalt."