โจอิจิโร ทัตสึโยชิ

โจอิจิโร ทัตสึโยชิ
โจอิจิโร ทัตสึโยชิ
	โจอิจิโร ทัตสึโยชิ ในพิธีเปิดเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโตเกียว ครั้งที่ 28 เมื่อปี พ.ศ. 2558
เกิด	โจอิจิโร ทัตสึโยชิ; 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2513 (54 ปี); คูราชิกิ ประเทศญี่ปุ่น
ชื่ออื่น	浪速のジョー; Naniwa no Joe (โจแห่งนานิวะ)
	สถิติ
น้ำหนัก	แบนตัมเวท; ซูเปอร์แบนตัมเวท; ซูเปอร์ฟลายเวท
ส่วนสูง	163 เซนติเมตร (5 ฟุต 4 นิ้ว)

โจอิจิโร ทัตสึโยชิ (ญี่ปุ่น: 辰吉丈一郎; โรมาจิ: Tatsuyoshi Jo'ichirō) อดีตนักมวยสากลชื่อดังชาวญี่ปุ่น แชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท 2 สมัย

ประวัติ

เกิดเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2513 ที่เมืองคูราชิกิ จังหวัดโอกายามะ^[1] แต่ต่อมาได้อพยพมาอาศัยและเติบโตที่โอซากะ จังหวัดโอซากะ โดยชื่อ โจอิจิโร นั้นมาจากชื่อ ยาบูกิ โจ ตัวละครเอกในหนังสือการ์ตูนเรื่อง Tomorrow's Joe (โจ สิงห์สังเวียน) โดยพ่อเป็นผู้ให้ตั้งเอง โดยหวังจะให้ลูกชายตนเองเป็นแชมป์โลกเหมือนในการ์ตูน

ทัตสึโยชิเคยเป็นนักมวยญี่ปุ่นที่ชกน้อยครั้งสุดแล้วเป็นแชมป์โลก (ปัจจุบันสถิตินี้ได้ถูกทำลายลงโดย โคเซ ทานากะ ด้วยการชกในเวลา 5 ครั้งในปี พ.ศ. 2558) เมื่อการชกครั้งที่ 8 ก็ได้ขึ้นชิงแชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท กับ เกร็ก ริชาร์ดสัน นักมวยชาวอเมริกัน และเป็นฝ่ายเอาชนะอาร์ทีดีไปได้ในยกที่ 10 แต่หลังจากนั้น โจอิจิโร ทัตสึโยชิ ก็มีปัญหาทางสุขภาพ เนื่องจากจอตาเสีย ต้องหยุดพักเพื่อรักษาตัวนานถึง 1 ปี และต่อมาก็ป้องกันตำแหน่งกับบิกตอร์ ราบานาเลส นักมวยชาวเม็กซิกัน ซึ่งเป็นแชมป์เฉพาะกาลในรุ่นนี้ และเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอราบานาเลสไปอย่างบอบช้ำ

ต่อมาแก้มือชิงแชมป์เฉพาะกาล WBC รุ่นแบนตัมเวทที่ว่าง กับบิกตอร์ นาบานาเรส อีก ก่อนชนะคะแนนไปแบบไม่เป็นเอกฉันท์ แต่ทางสมาคมมวยอาชีพญี่ปุ่น (JBC) ไม่รับรองผลการชก เพราะอาการบาดเจ็บที่จอตา ทัตสึโยชิต้องเดินทางไปชกนอกรอบที่อเมริกา ในปี พ.ศ. 2537 ก่อนจะเดินเรื่องกลับมาชกที่ญี่ปุ่นได้ เพื่อมาชิงแชมป์โลกจริงกับนักมวยเจ้าของแชมป์ชาวญี่ปุ่นด้วยกัน คือ "ยาซูเอะ ยากูชิจิ" แม้มือซ้ายของทัตสึโยชิหักตั้งแต่ยก 1 แต่ก็กัดฟันสู้พลางถอยพลาง จนครบ 12 ยก เป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอย่างไม่เอกฉันท์ ก่อนที่จะเลื่อนรุ่นไปชกในรุ่นซูเปอร์แบนตัมเวทจนติดอันดับรองแชมป์โลก WBC อันดับ 1 รุ่นเดียวกัน ต่อมาทัตสึโยชิได้ขึ้นชิงแชมป์โลกกับดานิเอล ซาราโกซา นักมวยเจ้าของตำแหน่งแชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์แบนตัมเวทชาวเม็กซิกันผู้มากประสบการณ์ ในต้นปี พ.ศ. 2539 แม้จะได้เปรียบซาราโกซาในช่วงต้น แต่เมื่อซาราโกซาตั้งตัวได้ติด ก็ได้ชกจนทัตสึโยชิเป็นแผลแตกที่เปลือกตาและตาแทบปิด กรรมการยุติการชกยกที่ 11 ต่อมาแม้จะขอแก้มือกับ ดานิเอล ซาราโกซา อีกแต่ก็แพ้คะแนนเอกฉันท์ ในต้นปี พ.ศ. 2540

จนกระทั่งปลายปีเดียวกันได้ตัดสินใจชิงแชมป์โลกอีกครั้ง โดยการชกครั้งนี้เป็นการตัดสินชะตาชีวิตบนสังเวียนผ้าใบของทัตสึโยชิ หากแพ้ก็จะแขวนนวมทันที โดยลดรุ่นมาชิงในรุ่นเดิม คือ แบนตั้มเวท กับ ศิริมงคล สิงห์มนัสศักดิ์ แชมป์โลกชาวไทย โดยใช้ชื่อศึกครั้งนี้ว่า "Final Judgement" ซึ่งการชกครั้งนี้ศิริมงคลต้องประสบปัญหาการลดน้ำหนักตัวเป็นอย่างมาก ถึงวันชกสภาพร่างกายซูบซีด แก้มตอบ ตากลวงลึกโบ๋ แต่ศิริมงคลก็ยังอดทนกัดฟันแลกหมัดกับทัตสึโยชิและเกือบน็อกทัตสึโยชิได้หลายครั้ง แต่ทัตสึโยชิซึ่งสภาพร่างกายดีกว่าเป็นฝ่ายชกหมัดซ้ายตรงเข้าลิ้นปี่ศิริมงคลทรุดลงให้กรรมการนับในยกที่ 7 ก่อนจะรัวหมัดใส่ศิริมงคลจนต้องยุติการชกในยกเดียวกัน ทัตสึโยชิเป็นฝ่ายชนะทีเคโอได้แชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท อีกครั้งเป็นสมัยที่ 2

จากนั้นจึงป้องกันตำแหน่งครั้งแรกชนะคะแนน โฆเซ ราฟาเอล โซซา นักมวยชาวอาร์เจนไตน์ แล้วป้องกันครั้งที่สองไปอย่างไม่ประทับใจเพราะเป็นฝ่ายชนะคะแนนโดยเทคนิคยอดมวยชาวอเมริกัน พอลลี อยาลา ไปอย่างน่ากังขา ก่อนที่จะมาเสียแชมป์ด้วยการแพ้ทีเคโอให้ วีระพล นครหลวงโปรโมชั่น ในปลายปี พ.ศ. 2541 ในการป้องกันครั้งที่สาม

ต่อจากนั้นในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2542 ได้ชกแก้มืออีกครั้งกับ วีระพล นครหลวงโปรโมชั่น โดยใช้ชื่อศึกครั้งนี้ว่า "Final Chapter" เพราะพ่อของทัตสึโยชิเพิ่งจะเสียชีวิตไปก่อนการชกไม่นาน โดยทัตสึโยชิประกาศสู้ตาย ยอมตายไม่ยอมแพ้ และไม่ว่าชนะหรือแพ้จะเป็นไฟท์สุดท้ายของตน เป็นที่น่าสังเกตว่า ในการชกครั้งนี้ทัตสึโยชิสวมกางเกงและรองเท้าสีน้ำเงิน ผิดแผกไปจากการชกครั้งก่อน ๆ ที่จะสวมกางเกงและรองเท้าสีขาวล้วนมาโดยตลอด ผลการแข่งขันทัตสึโยชิเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอในยกที่ 7

หลังจากแพ้วีระพลและแขวนนวมไปพักใหญ่ โจอิจิโร ทัตสึโยชิ ก็เรียก แสน ส.เพลินจิต มาชกอุ่นเครื่อง แล้วต่อยหมัดชุดอัดแสนอยู่ข้างเดียว โดยที่หมัดของแสนทำอะไรทัตสึโยชิไม่ได้เลย โดนชกอยู่ข้างเดียวจนยก 6 กรรมการก็จับแสนแพ้ทีเคโอไป ต่อมา ทัตสึโยชิในวัย 38 ปี ซึ่งไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นชกในญี่ปุ่น ได้มาขึ้นชกมวยสากลที่เวทีราชดำเนิน ชนะน็อก พลังชัย ชูวัฒนะ ยก 2 และต่อมาในวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2552 ทัตสึโยชิได้เดินทางมาชกที่เมืองไทยอีกครั้ง ณ เวทีมวยราชดำเนิน โดยพบกับ ซาไก จ๊อกกี้ยิม ซึ่งปรากฏว่าไฟท์นี้เกิดการพลิกความคาดหมาย เนื่องจากทัตสึโยชิ ถูกหมัดชุดและหมัดเหวี่ยงของซาไกแพ้ทีเคโอ (กรรมการยุติการชก) อย่างสิ้นสภาพไปในยกที่ 7^[2] ^[3]

ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2558 ได้มีการสร้างภาพยนตร์สารคดีชีวประวัติของทัตสึโยชิ ในชื่อ "Joe, Tomorrow – 20 years with Joichiro Tatsuyoshi, a Legendary Boxing Champ" กำกับโดย ซากาโมโตะ จุนจิ โดยเปิดตัวในงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโตเกียว ครั้งที่ 28 ที่กรุงโตเกียว โดยมีเนื้อหาเริ่มตั้งแต่ที่ทัตสึโยชิชนะบิกตอร์ ราบานาเรส ได้แชมป์เฉพาะกาล จากนั้นจึงประสบกับปัญหาต่าง ๆ รวมถึงชีวิตครอบครัวอีกด้วย เป็นระยะเวลารวมทั้งสิ้น 20 ปี^[4]

โจอิจิโร ทัตสึโยชิ เป็นนักมวยที่มีมาดกวน โดยมักจะทำทีท่าว่าไม่ยี่หระกับคู่ต่อสู้ นั่นเป็นเพราะตัวเขาเป็นนักมวยที่ได้รับความนิยมจากทั้งผู้เป็นแฟนมวยและไม่ใช่แฟนมวยชาวญี่ปุ่นเป็นจำนวนมาก เรียกได้ว่าเป็นซุปเปอร์สตาร์นักกีฬาชาวญี่ปุ่นก็ว่าได้ ไม่ใช่เพราะฝีมือ แต่เป็นเพราะชีวิตที่ต้องดิ้นรนต่อสู้มาตลอด เหมือนตัวละครในการ์ตูน โดยมีพ่อเป็นกำลังใจอยู่เคียงข้าง แม้จะประสบปัญหาเรื่องสายตามาโดยตลอดก็ตาม แต่ก็ไม่ละทิ้งความหวัง พยายามกลับมาเป็นแชมป์โลกให้ได้หลายครั้ง

เพลงที่เปิดประกอบในช่วงเวลาเดินขึ้นเวทีประจำตัวของทัตสึโยชิ คือ "Main Theme" เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ไอ้หนุ่มซินตึ๊ง เกมมังกร หรือ Game Of Death พ.ศ. 2521 โดยจอห์น แบร์รี

เกียรติประวัติ

แชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท
- ชิง 19 กันยายน 2534 ชนะอาร์ทีดี ยกที่ 10 เกรก ริชาร์ดสัน ( สหรัฐ) ที่ศูนย์กีฬาในร่มโมริงูจิ โมริงูจิ ประเทศญี่ปุ่น
- เสียแชมป์ 17 กันยายน 2535 แพ้ทีเคโอยกที่ 9 บิกตอร์ ราบานาเลส ( เม็กซิโก) ที่โอซากะโจฮอล โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
แชมป์เฉพาะกาล WBC รุ่นแบนตัมเวท
- ชิง (ที่ว่าง) 22 กรกฎาคม 2536 ชนะคะแนน บิกตอร์ ราบานาเลส ( เม็กซิโก) ที่ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ ญี่ปุ่น
แชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท (สมัยที่ 2)
- ชิง 22 พฤศจิกายน 2540 ชนะทีเคโอยกที่ 7 ศิริมงคล สิงห์มนัสศักดิ์ ( ไทย) ที่โอซากะโจฮอล โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 8 มีนาคม 2541 ชนะคะแนน โฆเซ ราฟาเอล โซซา ( อาร์เจนตินา) ที่โยโกฮามะอารีนา โยโกฮามะ ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 23 สิงหาคม 2541 ชนะคะแนนโดยเทคนิคยกที่ 6 พอลลี อยาลา ( สหรัฐ) ที่โยโกฮามะอารีนา โยโกฮามะ ประเทศญี่ปุ่น
- เสียแชมป์ 29 ธันวาคม 2541 แพ้ทีเคโอยกที่ 6 วีระพล นครหลวงโปรโมชั่น ( ไทย) ที่ศูนย์กีฬาในร่มกลางเทศบาลโอซากะ โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท 4 ธันวาคม 2537 แพ้คะแนน ยาซูเอะ ยากูชิจิ ( ญี่ปุ่น) ที่นิปปงไงจิฮอล นาโงยะ ประเทศญี่ปุ่น
- ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 3 มีนาคม 2539 แพ้ทีเคโอยกที่ 11 ดานิเอล ซาราโกซา ( เม็กซิโก) ที่โยโกฮามะอารีนา โยโกฮามะ ประเทศญี่ปุ่น
- ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 14 เมษายน 2540 แพ้คะแนน ดานิเอล ซาราโกซา ( เม็กซิโก) ที่ศูนย์กีฬาในร่มจังหวัดโอซากะ โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
- ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 29 สิงหาคม 2542 แพ้ทีเคโอยกที่ 7 วีระพล นครหลวงโปรโมชั่น ( ไทย) ที่เคียวเซร่าโดม โอซากะ ประเทศญี่ปุ่น