แอบรักแอบลับ
| แอบรักแอบลับ | |
|---|---|
| ヒメアノ～ル | |
| กำกับ | เคซูเกะ โยชิดะ |
| เขียนบท | มิโนรุ ฟูรูยะ |
| บทภาพยนตร์ | เคซูเกะ โยชิดะ |
| นักแสดงนำ | โก โมริตะ กากุ ฮามาดะ |
| กำกับภาพ | ทากายูกิ ชิดะ |
| ตัดต่อ | ชินอิจิ ซูซูกิ |
| ดนตรีประกอบ | ทากาชิ โนมูระ |
| ผู้จัดจำหน่าย | นิกกัตสึ |
| วันฉาย | 25 เมษายน 2559 (อูดิเน) 28 พฤษภาคม 2559 (ญี่ปุ่น) |
| ความยาว | 99 นาที |
| ประเทศ |  ญี่ปุ่น |
| ภาษา | ภาษาญี่ปุ่น |
แอบรักแอบลับ (ญี่ปุ่น: ヒメアノ～ル; โรมาจิ: Himeanōru; ทับศัพท์: ฮิเมะ อาโนรุ) เป็นภาพยนตร์ตลกร้ายระทึกขวัญโรแมนติกที่ได้เค้าโครงเรื่องจากมังงะในชื่อเดียวกันที่เขียนโดยมิโนรุ ฟูรูยะ ลงนิตยสารรายสัปดาห์ในช่วงปี พ.ศ. 2551 จนถึง พ.ศ. 2553[1] ส่วนฉบับภาพยนตร์กำกับโดยเคซูเกะ โยชิดะ และตามระบบจำแนกประเภทภาพยนตร์ขององค์กรพิจารณาจริยธรรมในภาพยนตร์ เรื่องนี้ถูกจัดอยู่ในระดับ อาร์-15+ ในประเทศญี่ปุ่น[2] ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ลำดับที่ 2 ของมิโนรุที่ได้ฉายในโรงภาพยนตร์ต่อจากเรื่องรักรากเลือดในปี พ.ศ. 2554
ภาพยนตร์เรื่องยาวนี้เป็นการเปิดตัวการแสดงครั้งแรกของนักร้องวงบอยแบนด์วีซิกซ์ "โก โมริตะ" โดยแสดงเป็นตัวร้ายและได้ กากุ ฮามาดะ เป็นตัวเอกใสซื่อไม่มีพิษภัย พร้อมกับนักแสดงอื่น ๆ ที่ติดอยู่ในวังเวียนรักสามเส้าและความสัมพันธ์เพื่อนที่ยุ่งเหยิง[2] แอบรักแอบลับฉายครั้งแรกที่อูดิเน่ ฟาร์อีสต์ ฟิล์ม เฟสติวัล ประเทศอิตาลี ในวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2559 และฉายในโรงภาพยนตร์ญี่ปุ่นในวันที่ 28 พฤษภาคมปีเดียวกัน
เนื้อเรื่อง
[แก้]อันโดะทำงานอยู่ในบริษัททำความสะอาดแห่งหนึ่ง เขาได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ดูแลเด็กใหม่ โอกาดะ แต่อันโดะมักจะเรียกชื่อผิดเป็น "โอกามูระ" ในระหว่างที่อันโดะกำลังพยายามอย่างสุดความสามารถในการที่จะจำชื่อของเขาให้ได้ ทั้งสองคนก็ได้เป็นเพื่อนสนิทกันอย่างไม่รู้ตัว โอกาดะไม่ชอบตัวเองที่เขาใช้ชีวิตอย่างไร้จุดมุ่งหมาย เขาเล่าเรื่องนี้ให้กับอันโดะฟังว่าเขาไม่พอใจที่เขาไม่มีทั้งงานอดิเรก คู่รัก และใช้ชีวิตอย่างซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่มีไร้ความหมาย อันโดะกล่าวปลอบใจว่าไม่มีใครบนโลกนี้พอใจกับทุกสิ่ง และความไม่พอใจนั้นจะเป็นตัวขับเคลื่อนมนุษย์เรา เมื่อโอกาดะถามอันโดะว่าแล้วเขารู้สึกเหมือนกับตัวเองหรือไม่ อันโดะตอบกลับไปว่าไม่ พร้อมกล่าวว่า "ฉันใช้ชีวิตเพื่อที่จะมีความรัก"
โอกาดะและอันโดะไปยังร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งด้วยกันเพื่อไปพบกับ "ความรัก" ของเขา ซึ่งกลับกลายเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ชื่อยูกะ ซึ่งอันโดะตกหลุมรักเธอแต่ยังไม่เคยสารภาพรักแก่เธอ หลังจากนั้นอันโดะเห็นผู้ชายผมทองคนหนึ่งนั่งอยู่ด้านนอกของร้าน อันโดะคิดว่าผู้ชายคนนั้นกำลังมองผู้หญิงที่เขารักอยู่ โอกาดะหันไปมองตามแล้วนึกขึ้นได้ว่าเขาชื่อโมริตะ เพื่อนร่วมห้องสมัยที่เขาเรียนอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย อันโดะบอกโอกาดะให้ไปคุยกับเขา เผื่อเขามีความคิดที่ไม่ดีต่อยูกะ โอกาดะจึงเดินเข้าหาโมริตะ ซึ่งเขาปฏิเสธว่าเขาไม่เคยมาที่ร้านแห่งนี้มาก่อน และทั้งสองแลกเบอร์โทรศัพท์มือถือกัน ในขณะที่อันโดะและโอกาดะกำลังออกจากร้านคาเฟ่ อันโดะขอให้โอกาดะช่วยตามสืบโมริตะ เขาปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้นแต่เห็นด้วยที่จะช่วยคุยกับยูกะ โอกาดะรออยู่ด้านนอกของร้านคาเฟ่ตอนพลบค่ำ รอให้ยูกะเสร็จงานของเธอ ยูกะกล่าวกับโอกาดะว่าเธอกลัวว่ามีคนกำลังติดตามเธออยู่ เธอได้รับสายโทรศัพท์เชิงคุกคาม และจดหมายที่จู่ ๆ ก็หายไป โดยในวันถัดไป อันโดะบอกโอกาดะว่าพวกเขาควรไปที่ร้านคาเฟ่นั้นทุก ๆ วันเพื่อให้แน่ใจว่ายูกะจะปลอดภัย โอกาดะมอบเบอร์โทรศัพท์มือถือแก่ยูกะ และอันโดะบอกกับโอกาดะว่าเขาอยากชวนยูกะไปออกเดต
โมริตะ โทรศัพท์ไปยังวากูซะในขณะที่เขากำลังทำงานอยู่และเรียกขอเงินเป็นจำนวน 5,000 ดอลลาร์ วากูซะจึงไปพบคู่รักของเขา คูมิโกะ และเพื่อนร่วมงานเพื่อช่วยเขาขโมยเงินจากบริษัทพ่อของเขาที่ทั้งคู่ทำงานอยู่ คูมิโกะถามถึงสาเหตุว่าทำไมวากูซะต้องคอยให้เงินแก่โมริตะ เขาบอกกับเธอว่าตัวเขาเองและโมริตะเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย หนึ่งสัปดาห์ก่อนการจบการศึกษา โมริตะไปหาเขาในตอนกลางคืนและบอกกับเขาว่า "ฉันจับกาวาชิมะได้แล้ว" เพื่อแก้แค้นสิ่งที่เขาโดนกระทำมาตลอดนับปี โมริตะบอกวากูซะให้ตีเขาด้วยไม้ตีลูกบอลก่อนที่โมริตะจะฆ่าเขาและฝังศพ นับตั้งแต่เหตุการณ์ดังกล่าว วาซูกะสังเกตว่าบางสิ่งในตัวโมริตะได้เปลี่ยนไป
ในระหว่างการเดตที่ชวนอึดอัดระหว่างอันโดะ โอกาดะ ยูกะ และ ไอ เพื่อนของเธอได้บอกอันโดะว่าเขาไม่มีโอกาสที่จะได้คบกับยูกะ เพราะเธอเป็นเพื่อนกับยูกะตั้งแต่เรียนอนุบาลและรู้ว่าเธอกำลังชอบคนอื่นอยู่ อันโดะขอร้องให้โอกาดะถามยูกะว่าเขาควรชวนชอบอันโดะหรือไม่ ในวันถัดไปโอกาดะเลยรอหน้าร้านคาเฟ่ที่เธอทำงานอยู่เพื่อถามคำถามนี้กับเธอ แต่ยูกะบอกว่าเธอชอบคนอื่นอยู่ ซึ่งคน ๆ นั้นก็คือเขาเอง โอกาดะคิดว่านี้เป็นการแกล้งหยอกเล่นกันและมองหากล้องที่ซ่อนอยู่ แต่เขากลับพบว่าอันโดะหลบอยู่หลังมุม ๆ หนึ่งและเขาได้ยินทุกอย่าง อันโดะล้มฟุบลงไปนอนและเปล่งเสียงกรีดร้องออกมา ยูกะตกใจและเริ่มกรีดร้องออกมาเช่นกัน ก่อนที่ทั้งสองคนวิ่งหนีออกไป
โอกาดะและยูกะพบกันอีกครั้งหลังอันโดะไม่มาทำงานเป็นช่วงเวลานับสัปดาห์ ทั้งคู่พูดคุยกันก่อนที่ยูกะชวนโอกาดะไปเดต ทั้งสองคนตัดสินใจไปที่ห้องพักของเธอ บรรยากาศอันน่าอึดอัดตามมาเมื่อโอกาดะถามเธอถึงจำนวนคนที่เคยมีเพศสัมพันธ์มาก่อนเขาและเวลาที่เธอเสียความบริสุทธิ์ โมริตะ ซึ่งกำลังแอบติดตามยูกะอยู่นอกห้องพักของเธอสังเกตได้ว่าทั้งคู่กำลังมีเพศสัมพันธ์อยู่ ทำให้เขาตัดสินใจโทรศัพท์ไปยังวากูซะเพื่อช่วยเขาฆ่าโอกาดะ คู่รักของวากูซะชักชวนให้เขาช่วยกันฆ่าโมริตะแทน เป็นจุดฉนวนที่ทำให้โอกาดะกลับมาฆ่าคนอีกครั้ง ชีวิตคู่ของโอกาดะและยูกะอยู่ในอันตราย
นักแสดง
[แก้]- โก โมริตะ แสดงเป็น โซอิจิ โมริตะ
- กากุ ฮามาดะ แสดงเป็น ซูซูมุ โอกาดะ
- ไอมิ ซัตสึกาวะ แสดงเป็น ยูกะ อาเบะ
- สึโยชิ มูโระ แสดงเป็น ยูจิ อันโดะ
- เรียวซูเกะ โคมากิเนะ แสดงเป็น วากูซะ โคซูเกะ
- มาโฮะ ยามาดะ แสดงเป็น คูมิโกะ (แฟนสาวของวากูซะ)
- อิซามุ โนบูเอะ แสดงเป็น ไอ อีดะ (เพื่อนสนิทของยูกะ)
- เอชิน ฮายาชิดะ แสดงเป็น คาวาชิมะ
- ซาโตชิ ยามานากะ แสดงเป็น เพื่อนบ้านของยูกะ
- มาโกโตะ โอตาเกะ แสดงเป็น หัวหน้าบริษัททำความสะอาด
การฉาย
[แก้]ฉายครั้งแรกที่อูดิเน่ ฟาร์อีสต์ ฟิล์ม เฟสติวัล ประเทศอิตาลี ในวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2559[3] ฉายที่ซานดิเอโก เอเชียน ฟิล์ม เฟสติวัล ในวันที่ 7 พฤษจิกายน เมืองแซนดีเอโก รัฐแคลิฟอร์เนีย[4] โรงภาพยนตร์ญี่ปุ่นในวันที่ 28 พฤษภาคม และโรงภาพยนตร์ไต้หวันในวันที่ 30 กันยายนปีเดียวกัน[5]
มังงะ
[แก้]ฮิเมะอาโนรุ เป็นมังงะญี่ปุ่นที่เขียนและวาดโดยมิโนรุ ฟูรูยะ ลงนิตยสารรายสัปดาห์ในช่วงปี พ.ศ. 2551 จนถึง พ.ศ. 2553 ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์โคดันชะในรูปแบบของทังโกบงทั้งหมด 6 เล่ม มังงะเรื่องนี้เล่าเรื่องของสองเพื่อนร่วมห้องในอดีต ซูซูมุ โอกาดะ และ โซอิจิ โมริตะ ที่ทั้งคู่ได้เดินทางกันไปตามเส้นทางที่แตกต่างกัน เมื่อโอกาดะผู้สิ้นหวังตกอยู่ในสถานการณ์คล้ายกับภาพยนตร์โรแมนติกคอมเมดี้ที่ทำงานให้กับบริษัททำความสะอาด โซอิจิ กำลังค่อย ๆ คลานเข้าสู่ความมืดมิด ตกอยู่ในอดีตของเขา และเป็นฆาตกรต่อเนื่องในที่สุด[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "古谷実「ヒメアノ～ル」実写映画化！森田剛が快楽殺人犯役に挑む" (ภาษาญี่ปุ่น). Natalie.mu. 2015-03-23.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ 2.0 2.1 "Live-Action Himeanōru Film Gets R-15 Rating". Anime News Network. 2015-09-26.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "Elenco". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-02.
- ↑ "Hime-Anole". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-27. สืบค้นเมื่อ 2021-10-25.
- ↑ "瘋電影／白晝之雨 霸凌者會死得很慘". ETtoday.net (ภาษาจีนตัวเต็ม). Eastern Broadcasting Company. สืบค้นเมื่อ 2021-03-27.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)