ข้ามไปเนื้อหา

แอบรักแอบลับ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แอบรักแอบลับ
ヒメアノ~ル
กำกับเคซูเกะ โยชิดะ
เขียนบทมิโนรุ ฟูรูยะ
บทภาพยนตร์เคซูเกะ โยชิดะ
นักแสดงนำโก โมริตะ
กากุ ฮามาดะ
กำกับภาพทากายูกิ ชิดะ
ตัดต่อชินอิจิ ซูซูกิ
ดนตรีประกอบทากาชิ โนมูระ
ผู้จัดจำหน่ายนิกกัตสึ
วันฉาย25 เมษายน 2559 (อูดิเน)
28 พฤษภาคม 2559 (ญี่ปุ่น)
ความยาว99 นาที
ประเทศธงของประเทศญี่ปุ่น ญี่ปุ่น
ภาษาภาษาญี่ปุ่น

แอบรักแอบลับ (ญี่ปุ่น: ヒメアノ~ルโรมาจิHimeanōruทับศัพท์: ฮิเมะ อาโนรุ) เป็นภาพยนตร์ตลกร้ายระทึกขวัญโรแมนติกที่ได้เค้าโครงเรื่องจากมังงะในชื่อเดียวกันที่เขียนโดยมิโนรุ ฟูรูยะ ลงนิตยสารรายสัปดาห์ในช่วงปี พ.ศ. 2551 จนถึง พ.ศ. 2553[1] ส่วนฉบับภาพยนตร์กำกับโดยเคซูเกะ โยชิดะ และตามระบบจำแนกประเภทภาพยนตร์ขององค์กรพิจารณาจริยธรรมในภาพยนตร์ เรื่องนี้ถูกจัดอยู่ในระดับ อาร์-15+ ในประเทศญี่ปุ่น[2] ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ลำดับที่ 2 ของมิโนรุที่ได้ฉายในโรงภาพยนตร์ต่อจากเรื่องรักรากเลือดในปี พ.ศ. 2554

ภาพยนตร์เรื่องยาวนี้เป็นการเปิดตัวการแสดงครั้งแรกของนักร้องวงบอยแบนด์วีซิกซ์ "โก โมริตะ" โดยแสดงเป็นตัวร้ายและได้ กากุ ฮามาดะ เป็นตัวเอกใสซื่อไม่มีพิษภัย พร้อมกับนักแสดงอื่น ๆ ที่ติดอยู่ในวังเวียนรักสามเส้าและความสัมพันธ์เพื่อนที่ยุ่งเหยิง[2] แอบรักแอบลับฉายครั้งแรกที่อูดิเน่ ฟาร์อีสต์ ฟิล์ม เฟสติวัล ประเทศอิตาลี ในวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2559 และฉายในโรงภาพยนตร์ญี่ปุ่นในวันที่ 28 พฤษภาคมปีเดียวกัน

เนื้อเรื่อง

[แก้]

อันโดะทำงานอยู่ในบริษัททำความสะอาดแห่งหนึ่ง เขาได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ดูแลเด็กใหม่ โอกาดะ แต่อันโดะมักจะเรียกชื่อผิดเป็น "โอกามูระ" ในระหว่างที่อันโดะกำลังพยายามอย่างสุดความสามารถในการที่จะจำชื่อของเขาให้ได้ ทั้งสองคนก็ได้เป็นเพื่อนสนิทกันอย่างไม่รู้ตัว โอกาดะไม่ชอบตัวเองที่เขาใช้ชีวิตอย่างไร้จุดมุ่งหมาย เขาเล่าเรื่องนี้ให้กับอันโดะฟังว่าเขาไม่พอใจที่เขาไม่มีทั้งงานอดิเรก คู่รัก และใช้ชีวิตอย่างซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่มีไร้ความหมาย อันโดะกล่าวปลอบใจว่าไม่มีใครบนโลกนี้พอใจกับทุกสิ่ง และความไม่พอใจนั้นจะเป็นตัวขับเคลื่อนมนุษย์เรา เมื่อโอกาดะถามอันโดะว่าแล้วเขารู้สึกเหมือนกับตัวเองหรือไม่ อันโดะตอบกลับไปว่าไม่ พร้อมกล่าวว่า "ฉันใช้ชีวิตเพื่อที่จะมีความรัก"

โอกาดะและอันโดะไปยังร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งด้วยกันเพื่อไปพบกับ "ความรัก" ของเขา ซึ่งกลับกลายเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ชื่อยูกะ ซึ่งอันโดะตกหลุมรักเธอแต่ยังไม่เคยสารภาพรักแก่เธอ หลังจากนั้นอันโดะเห็นผู้ชายผมทองคนหนึ่งนั่งอยู่ด้านนอกของร้าน อันโดะคิดว่าผู้ชายคนนั้นกำลังมองผู้หญิงที่เขารักอยู่ โอกาดะหันไปมองตามแล้วนึกขึ้นได้ว่าเขาชื่อโมริตะ เพื่อนร่วมห้องสมัยที่เขาเรียนอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย อันโดะบอกโอกาดะให้ไปคุยกับเขา เผื่อเขามีความคิดที่ไม่ดีต่อยูกะ โอกาดะจึงเดินเข้าหาโมริตะ ซึ่งเขาปฏิเสธว่าเขาไม่เคยมาที่ร้านแห่งนี้มาก่อน และทั้งสองแลกเบอร์โทรศัพท์มือถือกัน ในขณะที่อันโดะและโอกาดะกำลังออกจากร้านคาเฟ่ อันโดะขอให้โอกาดะช่วยตามสืบโมริตะ เขาปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้นแต่เห็นด้วยที่จะช่วยคุยกับยูกะ โอกาดะรออยู่ด้านนอกของร้านคาเฟ่ตอนพลบค่ำ รอให้ยูกะเสร็จงานของเธอ ยูกะกล่าวกับโอกาดะว่าเธอกลัวว่ามีคนกำลังติดตามเธออยู่ เธอได้รับสายโทรศัพท์เชิงคุกคาม และจดหมายที่จู่ ๆ ก็หายไป โดยในวันถัดไป อันโดะบอกโอกาดะว่าพวกเขาควรไปที่ร้านคาเฟ่นั้นทุก ๆ วันเพื่อให้แน่ใจว่ายูกะจะปลอดภัย โอกาดะมอบเบอร์โทรศัพท์มือถือแก่ยูกะ และอันโดะบอกกับโอกาดะว่าเขาอยากชวนยูกะไปออกเดต

โมริตะ โทรศัพท์ไปยังวากูซะในขณะที่เขากำลังทำงานอยู่และเรียกขอเงินเป็นจำนวน 5,000 ดอลลาร์ วากูซะจึงไปพบคู่รักของเขา คูมิโกะ และเพื่อนร่วมงานเพื่อช่วยเขาขโมยเงินจากบริษัทพ่อของเขาที่ทั้งคู่ทำงานอยู่ คูมิโกะถามถึงสาเหตุว่าทำไมวากูซะต้องคอยให้เงินแก่โมริตะ เขาบอกกับเธอว่าตัวเขาเองและโมริตะเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย หนึ่งสัปดาห์ก่อนการจบการศึกษา โมริตะไปหาเขาในตอนกลางคืนและบอกกับเขาว่า "ฉันจับกาวาชิมะได้แล้ว" เพื่อแก้แค้นสิ่งที่เขาโดนกระทำมาตลอดนับปี โมริตะบอกวากูซะให้ตีเขาด้วยไม้ตีลูกบอลก่อนที่โมริตะจะฆ่าเขาและฝังศพ นับตั้งแต่เหตุการณ์ดังกล่าว วาซูกะสังเกตว่าบางสิ่งในตัวโมริตะได้เปลี่ยนไป

ในระหว่างการเดตที่ชวนอึดอัดระหว่างอันโดะ โอกาดะ ยูกะ และ ไอ เพื่อนของเธอได้บอกอันโดะว่าเขาไม่มีโอกาสที่จะได้คบกับยูกะ เพราะเธอเป็นเพื่อนกับยูกะตั้งแต่เรียนอนุบาลและรู้ว่าเธอกำลังชอบคนอื่นอยู่ อันโดะขอร้องให้โอกาดะถามยูกะว่าเขาควรชวนชอบอันโดะหรือไม่ ในวันถัดไปโอกาดะเลยรอหน้าร้านคาเฟ่ที่เธอทำงานอยู่เพื่อถามคำถามนี้กับเธอ แต่ยูกะบอกว่าเธอชอบคนอื่นอยู่ ซึ่งคน ๆ นั้นก็คือเขาเอง โอกาดะคิดว่านี้เป็นการแกล้งหยอกเล่นกันและมองหากล้องที่ซ่อนอยู่ แต่เขากลับพบว่าอันโดะหลบอยู่หลังมุม ๆ หนึ่งและเขาได้ยินทุกอย่าง อันโดะล้มฟุบลงไปนอนและเปล่งเสียงกรีดร้องออกมา ยูกะตกใจและเริ่มกรีดร้องออกมาเช่นกัน ก่อนที่ทั้งสองคนวิ่งหนีออกไป

โอกาดะและยูกะพบกันอีกครั้งหลังอันโดะไม่มาทำงานเป็นช่วงเวลานับสัปดาห์ ทั้งคู่พูดคุยกันก่อนที่ยูกะชวนโอกาดะไปเดต ทั้งสองคนตัดสินใจไปที่ห้องพักของเธอ บรรยากาศอันน่าอึดอัดตามมาเมื่อโอกาดะถามเธอถึงจำนวนคนที่เคยมีเพศสัมพันธ์มาก่อนเขาและเวลาที่เธอเสียความบริสุทธิ์ โมริตะ ซึ่งกำลังแอบติดตามยูกะอยู่นอกห้องพักของเธอสังเกตได้ว่าทั้งคู่กำลังมีเพศสัมพันธ์อยู่ ทำให้เขาตัดสินใจโทรศัพท์ไปยังวากูซะเพื่อช่วยเขาฆ่าโอกาดะ คู่รักของวากูซะชักชวนให้เขาช่วยกันฆ่าโมริตะแทน เป็นจุดฉนวนที่ทำให้โอกาดะกลับมาฆ่าคนอีกครั้ง ชีวิตคู่ของโอกาดะและยูกะอยู่ในอันตราย

นักแสดง

[แก้]
  • โก โมริตะ แสดงเป็น โซอิจิ โมริตะ
  • กากุ ฮามาดะ แสดงเป็น ซูซูมุ โอกาดะ
  • ไอมิ ซัตสึกาวะ แสดงเป็น ยูกะ อาเบะ
  • สึโยชิ มูโระ แสดงเป็น ยูจิ อันโดะ
  • เรียวซูเกะ โคมากิเนะ แสดงเป็น วากูซะ โคซูเกะ
  • มาโฮะ ยามาดะ แสดงเป็น คูมิโกะ (แฟนสาวของวากูซะ)
  • อิซามุ โนบูเอะ แสดงเป็น ไอ อีดะ (เพื่อนสนิทของยูกะ)
  • เอชิน ฮายาชิดะ แสดงเป็น คาวาชิมะ
  • ซาโตชิ ยามานากะ แสดงเป็น เพื่อนบ้านของยูกะ
  • มาโกโตะ โอตาเกะ แสดงเป็น หัวหน้าบริษัททำความสะอาด

การฉาย

[แก้]

ฉายครั้งแรกที่อูดิเน่ ฟาร์อีสต์ ฟิล์ม เฟสติวัล ประเทศอิตาลี ในวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2559[3] ฉายที่ซานดิเอโก เอเชียน ฟิล์ม เฟสติวัล ในวันที่ 7 พฤษจิกายน เมืองแซนดีเอโก รัฐแคลิฟอร์เนีย[4] โรงภาพยนตร์ญี่ปุ่นในวันที่ 28 พฤษภาคม และโรงภาพยนตร์ไต้หวันในวันที่ 30 กันยายนปีเดียวกัน[5]

มังงะ

[แก้]

ฮิเมะอาโนรุ เป็นมังงะญี่ปุ่นที่เขียนและวาดโดยมิโนรุ ฟูรูยะ ลงนิตยสารรายสัปดาห์ในช่วงปี พ.ศ. 2551 จนถึง พ.ศ. 2553 ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์โคดันชะในรูปแบบของทังโกบงทั้งหมด 6 เล่ม มังงะเรื่องนี้เล่าเรื่องของสองเพื่อนร่วมห้องในอดีต ซูซูมุ โอกาดะ และ โซอิจิ โมริตะ ที่ทั้งคู่ได้เดินทางกันไปตามเส้นทางที่แตกต่างกัน เมื่อโอกาดะผู้สิ้นหวังตกอยู่ในสถานการณ์คล้ายกับภาพยนตร์โรแมนติกคอมเมดี้ที่ทำงานให้กับบริษัททำความสะอาด โซอิจิ กำลังค่อย ๆ คลานเข้าสู่ความมืดมิด ตกอยู่ในอดีตของเขา และเป็นฆาตกรต่อเนื่องในที่สุด[1]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "古谷実「ヒメアノ~ル」実写映画化!森田剛が快楽殺人犯役に挑む" (ภาษาญี่ปุ่น). Natalie.mu. 2015-03-23.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  2. 2.0 2.1 "Live-Action Himeanōru Film Gets R-15 Rating". Anime News Network. 2015-09-26.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  3. "Elenco". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-02.
  4. "Hime-Anole". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-27. สืบค้นเมื่อ 2021-10-25.
  5. "瘋電影/白晝之雨 霸凌者會死得很慘". ETtoday.net (ภาษาจีนตัวเต็ม). Eastern Broadcasting Company. สืบค้นเมื่อ 2021-03-27.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)