ข้ามไปเนื้อหา

เอวังเฌลิสตา ซังตุส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอวังเฌลิสตา ซังตุส
เอวังเฌลิสตา ไซบอร์ก ซังตุส
เกิด (1977-12-12) 12 ธันวาคม ค.ศ. 1977 (46 ปี)
กูรีตีบา ประเทศบราซิล
ชื่ออื่นไซบอร์ก
สัญชาติบราซิล บราซิล
ส่วนสูง5 ฟุต 10 นิ้ว (1.78 เมตร)
น้ำหนัก176 lb (80 kg)
รุ่นไลท์เฮฟวีเวต (ค.ศ. 1997–2007)
มิดเดิลเวต (ค.ศ. 2008–2009)
เวลเตอร์เวต (ค.ศ. 2010–2014)
ช่วงระยะ72 in (180 ซm)
รูปแบบมวยไทย, ลูตาลีเวร์, บราซิลเลียนยิวยิตสู
มาจากฮิวสตัน รัฐเท็กซัส สหรัฐอเมริกา
ทีมชูชีบอกซีอะคาเดมี
เดอะอารีนา
อันดับ  สายดำในบราซิลเลียนยิวยิตสู ภายใต้การฝึกสอนโดยคริสเตียโน มาร์เซลโล
ช่วงปีค.ศ. 1997–2014, 2015–ปัจจุบัน
สถิติการต่อสู้แบบผสม
คะแนนรวม37
ชนะ21
โดยการน็อก12
โดยการยอม6
โดยการตัดสิน3
แพ้16
โดยการน็อก10
โดยการยอม2
โดยการตัดสิน4
ข้อมูลอื่น
ญาติที่มีชื่อเสียงกริสชีอานี "ไซบอร์ก" ซังตุส (อดีตภรรยา)
สถิติการต่อสู้แบบผสม จากเชอร์ด็อก

เอวังเฌลิสตา ซังตุส (โปรตุเกส: Evangelista Santos; เสียงอ่านภาษาโปรตุเกส: [evɐ̃ʒeˈlistɐ ˈsɐ̃tus]; 12 ธันวาคม ค.ศ. 1977 – ) เจ้าของฉายา ไซบอร์ก เป็นนักต่อสู้แบบผสมชาวบราซิล ผู้นำวิชามวยไทยมาใช้ในการต่อสู้ โดยเข้าแข่งขันในรุ่นเวลเตอร์เวต หลังจากเปิดตัวครั้งแรกในระดับอาชีพของเขาเมื่อปี ค.ศ. 2001 ซังตุสได้เข้าแข่งขันรายการสไตรก์ฟอร์ซ, ไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพ, เคจเรจ, อินเตอร์เนชันแนลวาเลทูโดแชมเปียนชิป, แพนเครส, จังเกิลไฟต์ และเวิลด์วิกตอรีโรด ซึ่งเขามีชัยชนะที่โดดเด่นเหนือมาริอุส ซาโรมสกีส์, ฟรันซิส กาโมนต์ และเบรนแนน วอร์ด

การต่อสู้แบบผสมในระดับอาชีพ

[แก้]

ในช่วงแรกของระดับอาชีพ

[แก้]

ซังตุสเข้าสู่การแข่งระดับอาชีพเมื่อเขาอายุได้ 20 ปี โดยเป็นฝ่ายชนะไปสองครั้งก่อนที่จะไปเผชิญกับนักสู้ระดับตำนานชาวบราซิลนามโฌเซ "เปเล" ลังดี-ฌงส์ ซึ่งเขาเป็นฝ่ายแพ้ชนะน็อกโดยเทคนิค ซังตุสเป็นฝ่ายชนะการแข่งในองค์กรเคจเรจของอังกฤษสองครั้ง ก่อนจะกลับไปแข่งในศึกจังเกิลไฟต์ของบราซิล ซึ่งหลังจากนั้นเขาได้มีชัยเหนือแชมป์คาแอสโฟรุ่นมิดเดิลเวตอย่างมีฮัล มาเตร์ลา โดยการน็อก นับเป็นความพ่ายแพ้ที่น่าพิศวงของมาเตร์ลาจากการน็อกที่เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในการแข่งขันระดับอาชีพ แล้วซังตุสก็ได้เผชิญกับคิกบ็อกเซอร์ชาวดัตช์ นามเมลฟิน "โนเมอร์ซี" มันฮูฟ ในรายการเคจเรจชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์เฮฟวีเวต ทั้งสองสร้างความบันเทิงในการต่อสู้เป็นอย่างมาก ด้วยการแลกหมัดเป็นชุด แต่ซังตุสก็เป็นฝ่ายแพ้น็อกไปเสียก่อน อย่างไรก็ดี ซังตุสเป็นฝ่ายชนะสองรายการหลังจากนั้น หนึ่งในนั้นเป็นการชนะเสียงข้างมากเหนือว่าที่ผู้เจนศึกยูเอฟซีอย่างฟรันซิส กาโมนต์ ก่อนที่เขาจะเปิดตัวในรายการไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพ

ไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพ

[แก้]

ซังตุสได้เปิดตัวในศึกไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพของประเทศญี่ปุ่น โดยได้พบกับผู้ช่ำชองในการทำให้คู่ต่อสู้ยอมจำนนอย่างคะซุฮิโระ นะกะมุระ ซึ่งซังตุสเป็นฝ่ายแพ้ด้วยท่าคีย์ล็อก ส่วนศึกต่อไปของซังตุสกับรายการแข่งขันของประเทศญี่ปุ่น คือการพบกับนักมวยอาชีพชาวญี่ปุ่นนามโยสุเกะ นิชิจิมะ ซึ่งซังตุสเป็นฝ่ายชนะด้วยการรัดคอคู่ต่อสู้จากด้านหลังให้อีกฝ่ายยอมจำนน

เวิลด์วิกตอรีโรด

[แก้]

ซังตุสได้เข้าแข่งขันเคจเรจชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์เฮฟวีเวต โดยได้เผชิญกับเจมส์ ซีกิช แต่ก็เป็นฝ่ายแพ้การตัดสินอย่างเป็นเอกฉันท์ ซังตุสยังเป็นฝ่ายแพ้แมตช์ต่อไปเมื่อครั้งที่พบกับซูเปอร์สตาร์ชาวอเมริกันนามเกอการ์ด มูซาซี โดยการน็อกทางเทคนิค ก่อนที่จะทำการเปิดตัวในศึกเวิลด์วิกตอรีโรดพรีเซนต์: เซ็งโกะกุไรเด็นแชมเปียนชิปโดยได้พบกับมะโกะโตะ ทะกิโมะโตะ ซึ่งเขาชนะด้วยท่าอาร์มชิลล็อก ซังตุสเปิดศึกอีกครั้งกับการแข่งขององค์กรญี่ปุ่น โดยได้พบกับว่าที่ผู้เจนศึกยูเอฟซีอย่างซียาร์ บาฮาดูร์ซาดา แต่ก็เป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอโดยได้รับบาดเจ็บที่แขน

สไตรก์ฟอร์ซ

[แก้]

ซังตุสได้ทำการเปิดตัวในศึกสไตรก์ฟอร์ซเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 2009 กับศึกชื่อสไตรก์ฟอร์ซชาเลนเจอร์: บิลลาเซญอร์ vs. ไซบอร์ก แต่ก็เป็นฝ่ายแพ้ต่ออดีตแชมป์คิงออฟเดอะเคจรุ่นมิดเดิลเวตอย่างโคเอย์ บิลลาเซญอร์ แบบไม่เป็นเอกฉันท์ ในศึกต่อไปของเขา เขาได้เป็นฝ่ายปราบมาริอุส ซาโรมสกีส์ แล้วจึงทำการต่อสู้กับนิค ดิแอซ สำหรับการชิงตำแหน่งว่างในศึกสไตรก์ฟอร์ซรุ่นเวลเตอร์เวต

ซังตุสเข้าท้าชิงกับแชมป์สไตรก์ฟอร์ซรุ่นเวลเตอร์เวตนามนิค ดิแอซ เมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 2011 ที่เอชพีพาวีเลียนในแซนโฮเซ รัฐแคลิฟอร์เนีย[1] ซึ่งเขาเป็นฝ่ายยอมจำนนจากท่าอาร์มบาร์ในยกที่สอง

ซังตุสมีกำหนดที่จะสู้กับพอล เดลีย์ ในศึกสไตรก์ฟอร์ซ: เฟดาร์ vs. เฮนเดอร์สัน แต่ถูกบังคับให้ถอนตัวเนื่องจากอาการบาดเจ็บที่หัวไหล่[2] ซังตุสได้สู้กับผู้มาใหม่ของรายการสไตรก์ฟอร์ซอย่างจอร์แดน เมียน เมื่อวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 2011 ในศึกสไตรก์ฟอร์ซเวิลด์กรังด์ปรีซ์: บาร์เน็ตต์ vs. ฮาริโทนาฟ หลังจากเพิ่งพักฟื้นกลับมา ในการต่อสู้ครั้งที่สี่ "ไซบอร์ก" ก็เป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอต่อเมียนจากการใช้ศอกเป็นชุดในยกที่สาม ส่งผลให้"ไซบอร์ก"เป็นฝ่ายแพ้อย่างต่อเนื่อง โดยซังตุสเป็นฝ่ายแพ้ถึงสี่ครั้งจากการต่อสู้หกครั้งให้หลัง

หลังจากที่ไม่ได้ทำศึกเป็นเวลานาน ซังตุสได้เรียกร้องให้ปล่อยตัวออกจากรายการสไตรก์ฟอร์ซเพื่อให้ได้ทำศึกอย่างต่อเนื่อง ซึ่งคำร้องขอของเขาได้รับการยินยอม

เลกาซีไฟติงแชมเปียนชิป

[แก้]

มีการคาดหมายว่าซังตุสจะได้พบกับพีท สแปรตต์ ในศึกเลกาซีไฟติงแชมเปียนชิป 17 ณ วันที่ 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013 [3] อย่างไรก็ตาม ซังตุสได้ถูกบังคับให้ถอนตัวออกจากการแข่งขันเนื่องจากได้รับบาดเจ็บ และถูกแทนที่โดยแดน ฮอร์นบัคเคิล[4]

ภายหลังจากสองปีที่ห่างหายไปจากวงการ[5] ซังตุสได้หวนกลับมาเผชิญหน้ากับอาร์เทนัส ยัง ในคู่หลักของศึกเลกาซีไฟติงแชมเปียนชิป 50 เมื่อวันที่ 22 มกราคม ค.ศ. 2016 [6] ซึ่งเขาเป็นฝ่ายชนะจากการตัดสินอย่างเป็นเอกฉันท์

กริงโกซูเปอร์ไฟต์

[แก้]

ซังตุสได้รับการเปิดตัวในศึกกริงโกซูเปอร์ไฟต์เมื่อวันที่ 28 เมษายน ค.ศ. 2014 โดยได้เผชิญกับเมลฟิน มันฮูฟ ในนัดรีแมตช์หลังจากที่เคยพบกันมาก่อนแล้วในปี ค.ศ. 2006 ซังตุสเคยเป็นฝ่ายแพ้น็อกโดยมันฮูฟเป็นครั้งแรกในการต่อสู้นอกประเทศของพวกเขา และเป็นฝ่ายแพ้น็อกโดยมันฮูฟอีกครั้งภายในยกแรก[7] หลังจากนั้นซังตุสได้ประกาศอำลาวงการไปสักระยะ[8]

เบลลาตอร์เอ็มเอ็มเอ

[แก้]

ณ วันที่ 1 มีนาคม ค.ศ. 2016 มีการประกาศว่าซังตุสได้ร่วมลงนามสัญญาในหลายศึกของเบลลาตอร์เอ็มเอ็มเอ ซังตุสได้รับการเปิดตัวในรายการนี้เมื่อวันที่ 22 เมษายนในคู่หลักของศึกเบลลาตอร์ รุ่นเวลเตอร์เวต โดยเป็นฝ่ายชนะเบรนแนน วอร์ด ด้วยการให้อีกฝ่ายยอมจำนนในยกแรก

และมีการตอบสนองอย่างรวดเร็ว ซังตุสได้ตกลงที่จะสู้กับซาด อะวอด ในศึกเบลลาตอร์ 154 ณ วันที่ 14 พฤษภาคมของปีเดียวกันนี้

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Strikeforce: Nick Diaz vs Evangelista Santos booked for Jan. 29 in San Jose". mmamania.com. 2010-12-22.
  2. "Cyborg Out Of Strikeforce Bout With Daley On July 30th". YourMMA.tv. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-13. สืบค้นเมื่อ 2011-06-24.
  3. "Evangelista 'Cyborg' Santos, Pete Spratt to Headline Legacy Fighting Championship 17". Sherdog.com. 2012-12-02.
  4. "Training Injury Postpones Evangelista 'Cyborg' Santos' Legacy Fighting Championship Debut". Sherdog.com. 2013-01-03.
  5. "Legacy FC 50 main event to fill title vacated by Holly Holm". mmajunkie.com. 2015-11-24.
  6. "Legacy Fighting Championship 50 Event Info". legacyfights.net. 2015-12-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-04. สืบค้นเมื่อ 2016-05-11.
  7. "GSF 10 results: Melvin Manhoef finishes Evangelista 'Cyborg' Santos in 46 seconds". mmafighting.com. 2014-04-28.
  8. "Evangelista 'Cyborg' Santos retires from MMA following quick loss to Melvin Manhoef". bloodyelbow.com. 2014-05-08. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-07-21. สืบค้นเมื่อ 2016-05-11.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]