เอวังเฌลิสตา ซังตุส
เอวังเฌลิสตา ซังตุส | |
---|---|
เอวังเฌลิสตา ไซบอร์ก ซังตุส | |
เกิด | กูรีตีบา ประเทศบราซิล | 12 ธันวาคม ค.ศ. 1977
ชื่ออื่น | ไซบอร์ก |
สัญชาติ | บราซิล |
ส่วนสูง | 5 ฟุต 10 นิ้ว (1.78 เมตร) |
น้ำหนัก | 176 lb (80 kg) |
รุ่น | ไลท์เฮฟวีเวต (ค.ศ. 1997–2007) มิดเดิลเวต (ค.ศ. 2008–2009) เวลเตอร์เวต (ค.ศ. 2010–2014) |
ช่วงระยะ | 72 in (180 ซm) |
รูปแบบ | มวยไทย, ลูตาลีเวร์, บราซิลเลียนยิวยิตสู |
มาจาก | ฮิวสตัน รัฐเท็กซัส สหรัฐอเมริกา |
ทีม | ชูชีบอกซีอะคาเดมี เดอะอารีนา |
อันดับ | สายดำในบราซิลเลียนยิวยิตสู ภายใต้การฝึกสอนโดยคริสเตียโน มาร์เซลโล |
ช่วงปี | ค.ศ. 1997–2014, 2015–ปัจจุบัน |
สถิติการต่อสู้แบบผสม | |
คะแนนรวม | 37 |
ชนะ | 21 |
โดยการน็อก | 12 |
โดยการยอม | 6 |
โดยการตัดสิน | 3 |
แพ้ | 16 |
โดยการน็อก | 10 |
โดยการยอม | 2 |
โดยการตัดสิน | 4 |
ข้อมูลอื่น | |
ญาติที่มีชื่อเสียง | กริสชีอานี "ไซบอร์ก" ซังตุส (อดีตภรรยา) |
สถิติการต่อสู้แบบผสม จากเชอร์ด็อก |
เอวังเฌลิสตา ซังตุส (โปรตุเกส: Evangelista Santos; เสียงอ่านภาษาโปรตุเกส: [evɐ̃ʒeˈlistɐ ˈsɐ̃tus]; 12 ธันวาคม ค.ศ. 1977 – ) เจ้าของฉายา ไซบอร์ก เป็นนักต่อสู้แบบผสมชาวบราซิล ผู้นำวิชามวยไทยมาใช้ในการต่อสู้ โดยเข้าแข่งขันในรุ่นเวลเตอร์เวต หลังจากเปิดตัวครั้งแรกในระดับอาชีพของเขาเมื่อปี ค.ศ. 2001 ซังตุสได้เข้าแข่งขันรายการสไตรก์ฟอร์ซ, ไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพ, เคจเรจ, อินเตอร์เนชันแนลวาเลทูโดแชมเปียนชิป, แพนเครส, จังเกิลไฟต์ และเวิลด์วิกตอรีโรด ซึ่งเขามีชัยชนะที่โดดเด่นเหนือมาริอุส ซาโรมสกีส์, ฟรันซิส กาโมนต์ และเบรนแนน วอร์ด
การต่อสู้แบบผสมในระดับอาชีพ
[แก้]ในช่วงแรกของระดับอาชีพ
[แก้]ซังตุสเข้าสู่การแข่งระดับอาชีพเมื่อเขาอายุได้ 20 ปี โดยเป็นฝ่ายชนะไปสองครั้งก่อนที่จะไปเผชิญกับนักสู้ระดับตำนานชาวบราซิลนามโฌเซ "เปเล" ลังดี-ฌงส์ ซึ่งเขาเป็นฝ่ายแพ้ชนะน็อกโดยเทคนิค ซังตุสเป็นฝ่ายชนะการแข่งในองค์กรเคจเรจของอังกฤษสองครั้ง ก่อนจะกลับไปแข่งในศึกจังเกิลไฟต์ของบราซิล ซึ่งหลังจากนั้นเขาได้มีชัยเหนือแชมป์คาแอสโฟรุ่นมิดเดิลเวตอย่างมีฮัล มาเตร์ลา โดยการน็อก นับเป็นความพ่ายแพ้ที่น่าพิศวงของมาเตร์ลาจากการน็อกที่เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในการแข่งขันระดับอาชีพ แล้วซังตุสก็ได้เผชิญกับคิกบ็อกเซอร์ชาวดัตช์ นามเมลฟิน "โนเมอร์ซี" มันฮูฟ ในรายการเคจเรจชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์เฮฟวีเวต ทั้งสองสร้างความบันเทิงในการต่อสู้เป็นอย่างมาก ด้วยการแลกหมัดเป็นชุด แต่ซังตุสก็เป็นฝ่ายแพ้น็อกไปเสียก่อน อย่างไรก็ดี ซังตุสเป็นฝ่ายชนะสองรายการหลังจากนั้น หนึ่งในนั้นเป็นการชนะเสียงข้างมากเหนือว่าที่ผู้เจนศึกยูเอฟซีอย่างฟรันซิส กาโมนต์ ก่อนที่เขาจะเปิดตัวในรายการไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพ
ไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพ
[แก้]ซังตุสได้เปิดตัวในศึกไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพของประเทศญี่ปุ่น โดยได้พบกับผู้ช่ำชองในการทำให้คู่ต่อสู้ยอมจำนนอย่างคะซุฮิโระ นะกะมุระ ซึ่งซังตุสเป็นฝ่ายแพ้ด้วยท่าคีย์ล็อก ส่วนศึกต่อไปของซังตุสกับรายการแข่งขันของประเทศญี่ปุ่น คือการพบกับนักมวยอาชีพชาวญี่ปุ่นนามโยสุเกะ นิชิจิมะ ซึ่งซังตุสเป็นฝ่ายชนะด้วยการรัดคอคู่ต่อสู้จากด้านหลังให้อีกฝ่ายยอมจำนน
เวิลด์วิกตอรีโรด
[แก้]ซังตุสได้เข้าแข่งขันเคจเรจชิงแชมป์โลกรุ่นไลท์เฮฟวีเวต โดยได้เผชิญกับเจมส์ ซีกิช แต่ก็เป็นฝ่ายแพ้การตัดสินอย่างเป็นเอกฉันท์ ซังตุสยังเป็นฝ่ายแพ้แมตช์ต่อไปเมื่อครั้งที่พบกับซูเปอร์สตาร์ชาวอเมริกันนามเกอการ์ด มูซาซี โดยการน็อกทางเทคนิค ก่อนที่จะทำการเปิดตัวในศึกเวิลด์วิกตอรีโรดพรีเซนต์: เซ็งโกะกุไรเด็นแชมเปียนชิปโดยได้พบกับมะโกะโตะ ทะกิโมะโตะ ซึ่งเขาชนะด้วยท่าอาร์มชิลล็อก ซังตุสเปิดศึกอีกครั้งกับการแข่งขององค์กรญี่ปุ่น โดยได้พบกับว่าที่ผู้เจนศึกยูเอฟซีอย่างซียาร์ บาฮาดูร์ซาดา แต่ก็เป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอโดยได้รับบาดเจ็บที่แขน
สไตรก์ฟอร์ซ
[แก้]ซังตุสได้ทำการเปิดตัวในศึกสไตรก์ฟอร์ซเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 2009 กับศึกชื่อสไตรก์ฟอร์ซชาเลนเจอร์: บิลลาเซญอร์ vs. ไซบอร์ก แต่ก็เป็นฝ่ายแพ้ต่ออดีตแชมป์คิงออฟเดอะเคจรุ่นมิดเดิลเวตอย่างโคเอย์ บิลลาเซญอร์ แบบไม่เป็นเอกฉันท์ ในศึกต่อไปของเขา เขาได้เป็นฝ่ายปราบมาริอุส ซาโรมสกีส์ แล้วจึงทำการต่อสู้กับนิค ดิแอซ สำหรับการชิงตำแหน่งว่างในศึกสไตรก์ฟอร์ซรุ่นเวลเตอร์เวต
ซังตุสเข้าท้าชิงกับแชมป์สไตรก์ฟอร์ซรุ่นเวลเตอร์เวตนามนิค ดิแอซ เมื่อวันที่ 29 มกราคม ค.ศ. 2011 ที่เอชพีพาวีเลียนในแซนโฮเซ รัฐแคลิฟอร์เนีย[1] ซึ่งเขาเป็นฝ่ายยอมจำนนจากท่าอาร์มบาร์ในยกที่สอง
ซังตุสมีกำหนดที่จะสู้กับพอล เดลีย์ ในศึกสไตรก์ฟอร์ซ: เฟดาร์ vs. เฮนเดอร์สัน แต่ถูกบังคับให้ถอนตัวเนื่องจากอาการบาดเจ็บที่หัวไหล่[2] ซังตุสได้สู้กับผู้มาใหม่ของรายการสไตรก์ฟอร์ซอย่างจอร์แดน เมียน เมื่อวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 2011 ในศึกสไตรก์ฟอร์ซเวิลด์กรังด์ปรีซ์: บาร์เน็ตต์ vs. ฮาริโทนาฟ หลังจากเพิ่งพักฟื้นกลับมา ในการต่อสู้ครั้งที่สี่ "ไซบอร์ก" ก็เป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอต่อเมียนจากการใช้ศอกเป็นชุดในยกที่สาม ส่งผลให้"ไซบอร์ก"เป็นฝ่ายแพ้อย่างต่อเนื่อง โดยซังตุสเป็นฝ่ายแพ้ถึงสี่ครั้งจากการต่อสู้หกครั้งให้หลัง
หลังจากที่ไม่ได้ทำศึกเป็นเวลานาน ซังตุสได้เรียกร้องให้ปล่อยตัวออกจากรายการสไตรก์ฟอร์ซเพื่อให้ได้ทำศึกอย่างต่อเนื่อง ซึ่งคำร้องขอของเขาได้รับการยินยอม
เลกาซีไฟติงแชมเปียนชิป
[แก้]มีการคาดหมายว่าซังตุสจะได้พบกับพีท สแปรตต์ ในศึกเลกาซีไฟติงแชมเปียนชิป 17 ณ วันที่ 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013 [3] อย่างไรก็ตาม ซังตุสได้ถูกบังคับให้ถอนตัวออกจากการแข่งขันเนื่องจากได้รับบาดเจ็บ และถูกแทนที่โดยแดน ฮอร์นบัคเคิล[4]
ภายหลังจากสองปีที่ห่างหายไปจากวงการ[5] ซังตุสได้หวนกลับมาเผชิญหน้ากับอาร์เทนัส ยัง ในคู่หลักของศึกเลกาซีไฟติงแชมเปียนชิป 50 เมื่อวันที่ 22 มกราคม ค.ศ. 2016 [6] ซึ่งเขาเป็นฝ่ายชนะจากการตัดสินอย่างเป็นเอกฉันท์
กริงโกซูเปอร์ไฟต์
[แก้]ซังตุสได้รับการเปิดตัวในศึกกริงโกซูเปอร์ไฟต์เมื่อวันที่ 28 เมษายน ค.ศ. 2014 โดยได้เผชิญกับเมลฟิน มันฮูฟ ในนัดรีแมตช์หลังจากที่เคยพบกันมาก่อนแล้วในปี ค.ศ. 2006 ซังตุสเคยเป็นฝ่ายแพ้น็อกโดยมันฮูฟเป็นครั้งแรกในการต่อสู้นอกประเทศของพวกเขา และเป็นฝ่ายแพ้น็อกโดยมันฮูฟอีกครั้งภายในยกแรก[7] หลังจากนั้นซังตุสได้ประกาศอำลาวงการไปสักระยะ[8]
เบลลาตอร์เอ็มเอ็มเอ
[แก้]ณ วันที่ 1 มีนาคม ค.ศ. 2016 มีการประกาศว่าซังตุสได้ร่วมลงนามสัญญาในหลายศึกของเบลลาตอร์เอ็มเอ็มเอ ซังตุสได้รับการเปิดตัวในรายการนี้เมื่อวันที่ 22 เมษายนในคู่หลักของศึกเบลลาตอร์ รุ่นเวลเตอร์เวต โดยเป็นฝ่ายชนะเบรนแนน วอร์ด ด้วยการให้อีกฝ่ายยอมจำนนในยกแรก
และมีการตอบสนองอย่างรวดเร็ว ซังตุสได้ตกลงที่จะสู้กับซาด อะวอด ในศึกเบลลาตอร์ 154 ณ วันที่ 14 พฤษภาคมของปีเดียวกันนี้
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Strikeforce: Nick Diaz vs Evangelista Santos booked for Jan. 29 in San Jose". mmamania.com. 2010-12-22.
- ↑ "Cyborg Out Of Strikeforce Bout With Daley On July 30th". YourMMA.tv. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-13. สืบค้นเมื่อ 2011-06-24.
- ↑ "Evangelista 'Cyborg' Santos, Pete Spratt to Headline Legacy Fighting Championship 17". Sherdog.com. 2012-12-02.
- ↑ "Training Injury Postpones Evangelista 'Cyborg' Santos' Legacy Fighting Championship Debut". Sherdog.com. 2013-01-03.
- ↑ "Legacy FC 50 main event to fill title vacated by Holly Holm". mmajunkie.com. 2015-11-24.
- ↑ "Legacy Fighting Championship 50 Event Info". legacyfights.net. 2015-12-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-04. สืบค้นเมื่อ 2016-05-11.
- ↑ "GSF 10 results: Melvin Manhoef finishes Evangelista 'Cyborg' Santos in 46 seconds". mmafighting.com. 2014-04-28.
- ↑ "Evangelista 'Cyborg' Santos retires from MMA following quick loss to Melvin Manhoef". bloodyelbow.com. 2014-05-08. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-07-21. สืบค้นเมื่อ 2016-05-11.