ชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
ชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระสาทิสลักษณ์โดย ซานติอาโก เรบุล ค.ศ. 1867 | |||||
จักรพรรดินีแห่งเม็กซิกโก | |||||
ดำรงพระยศ | 10 เมษายน ค.ศ. 1864 – 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1867 | ||||
พระราชสมภพ | 7 มิถุนายน ค.ศ. 1840 พระราชวังลาเกิน ลาเกิน บรัสเซลส์ ราชอาณาจักรเบลเยียม | ||||
สวรรคต | 19 มกราคม ค.ศ. 1927 ปราสาทบูชู ไมเซอ ราชอาณาจักรเบลเยียม | (86 ปี)||||
ฝังพระศพ | สุสานหลวง โบสถ์แม่พระแห่งลาเกิน | ||||
คู่อภิเษก | จักรพรรดิมัคซีมีลีอานที่ 1 แห่งเม็กซิโก (สมรส 1857; เสียชีวิต 1867) | ||||
| |||||
ราชวงศ์ |
| ||||
พระราชบิดา | พระเจ้าเลออปอลที่ 1 แห่งเบลเยียม | ||||
พระราชมารดา | หลุยส์-มารีแห่งออร์เลอ็อง |
ธรรมเนียมพระยศของ ชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม | |
---|---|
ตราประจำพระอิสริยยศ | |
ตราประจำพระองค์ | |
การทูล | Her Imperial Majesty (ใต้ฝ่าละอองพระบาท) |
การแทนตน | ข้าพระพุทธเจ้า |
การขานรับ | Your Imperial Majesty (พระพุทธเจ้าข้า/เพคะ) |
จักรพรรดินีการ์โลตาแห่งเม็กซิโก หรือ เจ้าหญิงชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม (ฝรั่งเศส: Marie Charlotte Amélie Augustine Victoire Clémentine Léopoldine) ทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งเบลเยียม และสมเด็จพระจักรพรรดินีมเหสีในจักรพรรดิมัคซีมีลีอานที่ 1 แห่งเม็กซิโกอีกด้วย
พระราชประวัติ
[แก้]จักรพรรดินีการ์โลตาพระราชสมภพเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1840 ณ พระราชวังลาเกิน กรุงบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม เป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวในสมเด็จพระเจ้าเลออปอลที่ 1 แห่งเบลเยียม และพระมเหสีองค์ที่ 2 ของพระองค์ เจ้าหญิงหลุยส์-มารีแห่งออร์เลอ็อง พระองค์ทรงได้พระราชทานพระนามจากพระบิดา โดยนำพระนามจากพระมเหสีพระองค์แรกของพระองค์ เจ้าหญิงชาร์ลอตต์ ออกัสตาแห่งเวลส์ (พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 4 แห่งสหราชอาณาจักร) ที่ทรงสิ้นพระชนม์กะทันหัน พระองค์เป็นพระญาติกับสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร และเจ้าชายอัลเบิร์ต พระราชสวามีอีกด้วย
เมื่อทรงพระเยาว์ พระองค์ทรงมีความสนิทสนมกับสมเด็จพระอัยยิกาของพระองค์ มารีอา อะเมเลียแห่งซิซิลีทั้งสอง สมเด็จพระราชินีแห่งฝรั่งเศส พระมเหสีในสมเด็จพระเจ้าหลุยส์ ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส เมื่อทรงทุกข์ หรือทุกข์พระทัยอันใด ก็เสด็จพระราชดำเนินไปหาสมเด็จพระอัยกีอยู่เสมอ
เมื่อพระองค์ทรงเจริญพระชันษา 10 ชันษา สมเด็จพระราชินีหลุยส์-มารีทรงสวรรคตกะทันหันด้วยโรควัณโรค สมเด็จพระราชาธิบดีลีโอโพลด์จึงทรงนำพระองค์ไปฝากเลี้ยงกับท่านเคาน์เตสแห่งเฮาสต์ ซึ่งเป็นพระสหายสนิทของสมเด็จพระราชบิดา และ 1 ปีต่อมา พระองค์ก็ทรงย้ายมาประทับที่พระตำหนักแคลร์มอนต์ เซอร์เรย์ สหราชอาณาจักร พระองค์ทรงย้ายมาประทับกับสมเด็จพระราชินีมารีอา อะมาเลีย พระอัยยิกา ซึ่งขณะนั้น พระราชวงศ์ฝรั่งเศสทรงอยู่ในการลี้ภัย เนื่องจากมีการปฏิวัติ รัฐประหารปฏิรูปการปกครอง
อภิเษกสมรส และอาร์ชดัชเชสแห่งออสเตรีย
[แก้]เมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1857 ขณะนั้นมีพระชันษาเพียง 17 ชันษา พระองค์ทรงอภิเษกสมรสกับอาร์ชดยุคแฟร์ดีนันท์ มัคซีมีลีอานแห่งออสเตรีย พระอนุชาในสมเด็จพระจักรพรรดิฟรันทซ์ โยเซ็ฟ หลังจากการอภิเษกสมรสแล้ว พระองค์ก็ทรงได้รับการสถาปนาเป็น อาร์ชดัชเชสชาร์ล็อทเทอแห่งออสเตรีย และด้วยความที่เป็นพระชายาของอาร์ชดยุคแฟร์ดีนันท์ มัคซีมีลีอาน พระองค์จึงทรงเป็นที่พึงพอพระทัยของอาร์ชดัชเชสโซฟี พระสัสสุเป็นอย่างยิ่ง โดยเมื่อทรงมีเวลาว่าง อาร์ชดัชเชสโซฟีจะทรงเรียกพระองค์ไปเข้าเฝ้าเสมอ นอกจากนี้ พระองค์ยังทรงไม่ชอบสมเด็จพระจักรพรรดินีเอลีซาเบ็ท พระมเหสีในสมเด็จพระจักรพรรดิฟรันทซ์ โยเซ็ฟเป็นอย่างยิ่ง เหตุผลเนื่องจากที่สมเด็จพระจักรพรรดินีทรงมีความสนิทสนมกับพระสวามีของพระองค์มากเกินไป และนอกจากนี้พระองค์ยังทรงเห็นว่า สมเด็จพระจักรพรรดินีมีพระพักตร์สิริโฉมงดงามกว่าพระองค์ ต่อมา พระองค์และพระสวามีทรงย้ายที่ประทับไปอยู่ที่ประเทศอิตาลี เพราะเนื่องจากพระสวามีทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นอุปราชแห่งราชอาณาจักรลอมบาร์ดีและเวเนเทีย ซึ่งขณะนั้นเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิออสเตรีย
สมเด็จพระจักรพรรดินีแห่งเม็กซิโก
[แก้]ในช่วงปีค.ศ. 1860 สมเด็จพระจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 แห่งฝรั่งเศส ได้เข้าไปรุกรานเม็กซิโก เป็นเหตุให้มีการแทรกแซงระบอบการเมืองการปกครองของเม็กซิโก ฝรั่งเศสได้ทีอยากฟื้นฟูระบอบจักรวรรดินิยมเสียใหม่ แทนที่พระองค์จะทรงปกครองเม็กซิโกเอง กลับทรงมอบราชบัลลังก์เม็กซิโกให้กับอาร์ชดยุคแฟร์ดีนันท์ มัคซีมีลีอาน พระองค์และพระสวามีจึงเสด็จพระราชดำเนินไปยังประเทศเม็กซิโก โดยทรงเถลิงวัลย์ราชสมบัติเป็นสมเด็จพระจักรพรรดิแห่งเม็กซิโก ส่วนอาร์ชดัชเชสชาร์ล็อทเทอ ก็ทรงได้รับการสถาปนาเป็นสมเด็จพระจักรพรรดินีแห่งเม็กซิโก โดยทรงใช้พระนามของพระองค์เป็นภาษาสเปนว่า การ์โลตา (Carlota) และนอกจากนี้ พระองค์และพระสวามีของพระองค์ทรงย้ายที่ประทับมาที่ปราสาทชาพัลเตเพ็ค ชานกรุงเม็กซิโก ซิตี้อีกด้วย
เพียงไม่กี่เดือน หลังจากได้ทรงครองราชย์ สมเด็จพระจักรพรรดิมัคซีมีลีอาน และสมเด็จพระจักรพรรดินโปเลียนทรงตกลงกันถอนกำลังออกจากเม็กซิโก ทำให้นักสาธารณรัฐนิยมได้ที ทำการก่อปฏิวัติ รัฐประการปฏิรูปการเมืองการปกครองทันที การก่อรัฐประหารครั้งนี้ มีประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นผู้สนับสนุน โดยส่งหน่วยรบปิดกั้นทางเข้าประเทศ ทำให้กองทัพฝรั่งเศส ซึ่งเข้ามาช่วยเหลือ ไม่สามารถเข้าไปได้ เป็นเหตุทำให้สมเด็จพระจักรพรรดิมัคซีมีลีอานทรงถูกจับกุม ส่วนตัวพระองค์เองทรงหลบหนีรอดไปได้ โดยก่อนหน้านั้น พระราชสวามีทรงให้พระองค์หลบหนีออกไปก่อนพร้อมด้วยผู้ติดตาม โดยพระองค์ทรงอพยพกลับไปยังยุโรป และไม่เสด็จพระราชดำเนินกลับเม็กซิโกอีกเลย
เบนิโต ยัวเรซ แกนนำกลุ่มปฏิวัติ (ภายหลังดำรงตำแหน่งเป็นประธานาธิบดีแห่งเม็กซิโก) ได้ให้ศาลตัดสินประหารชีวิตสมเด็จพระจักรพรรดิมัคซีมีลีอาน เป็นเหตุให้ต้องล้มล้างจักรวรรดิเม็กซิโกที่ 2 ตั้งแต่บัดนั้น ส่วนสมเด็จพระจักรพรรดินีการ์โลตา เจ้าชายฟีลิปแห่งเบลเยียม เคานต์แห่งแฟลนเดอส์ พระเชษฐาทรงส่งกองทัพบกไปรับพระองค์กลับมาที่ประเทศเบลเยียม มาตุภูมิ พระองค์จึงทรงประทับอยู่ที่ปราสาทบูชู เมืองไมเซอ ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 เบลเยียมได้ถูกล้อมโดยกองทัพของเยอรมนี แต่ปราสาทบูชูที่พระองค์ทรงประทับอยู่ไม่ถูกล้อม และกองทัพเยอรมันไม่กล้ารุกล้ำเขตพระราชฐานได้ เพราะเนื่องจากออสเตรียได้ขอยกเว้นไว้ เพราะพระองค์เป็นพระบรมวงศานุวงศ์ออสเตรียเช่นกัน
สวรรคต
[แก้]ในช่วงเวลาสุดท้ายของพระชนม์ชีพของพระองค์นั้น พระองค์ทรงเริ่มมีพระอาการประชวร ซึ่งสาเหตุเกิดจากการที่พระองค์ทรงหวาดระแวง โดยพระองค์ยังทรงรอการกลับมาของพระราชสวามี โดยพระองค์ยังทรงไม่รู้ว่าพระราชสวามีถูกประหารชีวิตแล้ว โดยทรงหวังว่า พระราชสวามีจะต้องทรงกลับมาหาพระองค์ ซึ่งระหว่างการรอคอยนั้น พระองค์ทรงอยู่กับตุ๊กตาคู่พระทัยของพระองค์ โดยพระองค์ตั้งชื่อว่า แม็กซ์ โดยทรงถือว่าตุ๊กตาเป็นตัวแทนของพระสวามีของพระองค์
สมเด็จพระจักรพรรดินีการ์โลตาเสด็จสวรรคต เมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 1927 สิริพระชนมพรรษาได้ 86 พรรษา
พระราชอิสริยยศ
[แก้]- 7 มิถุนายน ค.ศ. 1840 - 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1857: เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม เจ้าหญิงแห่งซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา ดัชเชสในซัคเซิน
- 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1857 - 10 เมษายน ค.ศ. 1864: เฮอร์อิมพีเรียลและรอยัลไฮเนส อาร์ชดัชเชสชาร์ล็อทเทอแห่งออสเตรีย เจ้าหญิงแห่งเบลเยียม เจ้าหญิงแห่งซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา ดัชเชสในซัคเซิน
- 10 เมษายน ค.ศ. 1864 - 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1867: เฮอร์อิมพีเรียลมาเจสตี สมเด็จพระจักรพรรดินีแห่งเม็กซิโก
- 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1867 - 19 มกราคม ค.ศ. 1927: เฮอร์อิมพีเรียลมาเจสตี สมเด็จพระจักรพรรดินีการ์โลตาแห่งเม็กซิโก
ราชตระกูล
[แก้]เจ้าหญิงชาร์ลอตแห่งเบลเยียม | พระชนก: พระเจ้าเลออปอลที่ 1 แห่งเบลเยียม |
พระอัยกาฝ่ายพระชนก: ฟรันซ์ ดยุกแห่งซัคเซิน-โคบวร์ค-ซาลเฟลด์ |
พระปัยกาฝ่ายพระชนก: ดยุคเอิร์นส์ ฟรีดริชแห่งแซ็กซ์-โคบูร์ก-ซาลเฟลด์ |
พระปัยยิกาฝ่ายพระชนก: เจ้าหญิงโซเฟีย แอนโตเนียแห่งบรันสวิค-โวลเฟนบืทเทล | |||
พระอัยยิกาฝ่ายพระชนก: เจ้าหญิงออกัสต้าแห่งรอยส์-เอเบอร์สดอร์ฟ |
พระปัยกาฝ่ายพระชนก: เค้านท์เฮ็นริคที่ 24 แห่งรอยส์-เอเบอร์สดอร์ฟ | ||
พระปัยยิกาฝ่ายพระชนก: เจ้าหญิงแคโรไลน์ เออร์เนสตีนแห่งเออร์แบช-เชินเบิร์ก | |||
พระชนนี: หลุยส์-มารีแห่งออร์เลอ็อง |
พระอัยกาฝ่ายพระชนนี: พระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส |
พระปัยกาฝ่ายพระชนนี: หลุยส์ ฟิลิปที่ 2 ดยุกแห่งออร์เลอ็อง | |
พระปัยยิกาฝ่ายพระชนนี: หลุยส์ มารี อาเดลาอีด เดอ บูร์บง | |||
พระอัยยิกาฝ่ายพระชนนี: มารีอา อะเมเลียแห่งเนเปิลส์และซิซิลี |
พระปัยกาฝ่ายพระชนนี: สมเด็จพระราชาธิบดีเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งทู ซิชิลีส์ | ||
พระปัยยิกาฝ่ายพระชนนี: อาร์คดัชเดสมารี แคโรไลน์แห่งออสเตรีย |
อ้างอิง
[แก้]- del Paso,Fernando: Noticias del Imperio. México 1987
- Bibesco, Princesse Marthe: Charlotte et Maximilien. París 1962.
- Castelot, André: Maximiliano y Carlota. La Tragedia de la Ambición. México 1985.
- Corti, Conte Egon Caesar: Maximilian und Charlotte von Mexiko. Nach dem bisher unveröffentlichten Geheimarchive des Kaisers Maximilian und sonstigen unbekannten Quellen. 2 Vols. Zurich, Leipzig, Viena 1924.
- Corti, Conte Egon Caesar: Maximilian von Mexiko. Die Tragödie eines Kaisers. Francfort del Meno 1953.
- Desternes, Suzanne; Chandet, Henriette: Maximilien et Charlotte. París 1964.
- Gómez Tepexicuapan, Amparo: “Carlota en México.” En: Igler, Susanne; Spiller, Roland (eds.) : Más nuevas del imperio. Estudios interdisciplinarios acerca de Carlota de México. Francfort del Meno 2001. (=Erlanger Lateinamerika-Studien. 45). p. 27-40.
- Miguel de Grecia: La Emperatriz del Adiós. El trágico destino del emperador Maximiliano y su mujer Carlota. Barcelona 2000.
- Harding, Bertita: Phantom Crown. The story of Maximilian and Carlota of Mexico. 3a edición. México 1967 [1935].
- Haslip, Joan: The Crown of Mexico: Maximilian and his Empress Carlota. 2a edición. Nueva York 1972.
- Hyde, Montgomery H.: Mexican Empire. The history of Maximilian and Carlota of Mexico. Londres 1946.
- Igler, Susanne: Carlota de México. México 2002. (=Grandes Protagonistas de la Historia Mexicana) [segunda edición: 2006].
- Igler, Susanne: De la intrusa infame a la loca del castillo: Carlota de México en la literatura de su 'patria adoptiva'. Frankfurt: Peter Lang 2007 (Studien und Dokumente zur Geschichte der Romanischen Literaturen, 58).
- Kerckvoorde, Mia: Charlotte. La passion et la fatalité. París 1981.
- Maria y Campos, Armando: Carlota de Bélgica. La infortunada Emperatriz de México. México 1944.
- Praviel, Armand: La vida trágica de la emperatriz Carlota. Buenos Aires 1937.