ข้ามไปเนื้อหา

เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา *
  แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ภูเขาฮัลลา
ประเทศ เกาหลีใต้
ประเภทมรดกทางธรรมชาติ
เกณฑ์พิจารณา(vii) (viii)
อ้างอิง1264
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน2550 (คณะกรรมการสมัยที่ 31)
พื้นที่9,521.8 ha (23,529 เอเคอร์)
พื้นที่กันชน9,324.2 ha (23,041 เอเคอร์)
เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวาตั้งอยู่ในเกาหลีใต้
เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา
ที่ตั้งของเกาะเชจู ในเกาหลีใต้
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา คือ แหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติของประเทศเกาหลีใต้ เป็นเกาะภูเขาไฟที่ตั้งอยู่ในทะเลจีนตะวันออก และห่างจากชายฝั่งทางใต้ของเกาหลี 130 กิโลเมตร ตัวเกาะมีพื้นที่ 1,846 ตารางกิโลเมตร หรือ 1,153,750 ไร่ เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุด มีภูเขาที่สูงที่สุด (1,950 เมตร) และเป็นจังหวัดที่เล็กที่สุดของเกาหลีใต้[1]

มรดกโลก

[แก้]

เกาะเชจูได้รับจดทะเบียนให้เป็นมรดกโลกภายใต้ชื่อ "เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา" ในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 31 เมื่อ พ.ศ. 2550 ที่เมืองไครสต์เชิร์ช ประเทศนิวซีแลนด์ ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณาให้เป็นแหล่งมรดกโลก ดังนี้

  • (vii) - เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดของการเป็นตัวแทนในวิวัฒนาการสำคัญต่างๆในอดีตของโลก เช่น ยุคสัตว์เลื้อยคลาน ยุคน้ำแข็ง ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาความหลากหลายทางธรรมชาติบนพื้นโลก
  • (viii) - เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดในการเป็นตัวแทนของขบวนการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญทาง ธรณีวิทยาหรือวิวัฒนาการทางชีววิทยา และปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ต่อสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติที่กำลังเกิดอยู่ เช่น ภูเขาไฟ เกษตรกรรมขั้นบันได

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Geography". สืบค้นเมื่อ 2009-04-03. Geography of Jeju