ข้ามไปเนื้อหา

ฮันนิบะอล์ อัลมัจญ์บะรี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฮันนิบะอล์ อัลมัจญ์บะรี
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม ฮันนิบะอล์ อัลมัจญ์บะรี[1]
วันเกิด (2003-01-21) 21 มกราคม ค.ศ. 2003 (21 ปี)
ส่วนสูง 1.77 เมตร (5 ฟุต 10 นิ้ว)[2]
ตำแหน่ง กองกลาง
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
เบิร์นลีย์
หมายเลข 28
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2021–2024 แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 8 (1)
2022–2023เบอร์มิงแฮมซิตี (ยืม) 38 (1)
2024เซบิยา (ยืม) 6 (0)
2024– เบิร์นลีย์ 0 (0)
ทีมชาติ
2018–2019 France U16 12 (1)
2019 France U17 3 (2)
2021– ตูนิเซีย 27 (0)
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น
ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 26 ธันวาคม 2023
‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด
ณ วันที่ 13 ตุลาคม 2023

ฮันนิบะอล์ อัลมัจญ์บะรี (อาหรับ: حَنِّبَعْل المجبري, เกิด 21 มกราคม 2003) เป็นนักฟุตบอลอาชีพชาวตูนิเซีย ปัจจุบันเล่นในตำแหน่งกองกลางให้กับทีมเบิร์นลีย์ และทีมชาติตูนิเซีย

อัลมัจญ์บะรีเข้าร่วมระบบเยาวชนของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในปี 2019 โดยย้ายมาจากอาแอ็ส มอนาโก ก่อนหน้านี้เขาเคยใช้เวลาอยู่ที่ศูนย์ฝึกเยาวชนแคลร์ฟงแตน เขาประเดิมสนามให้กับสโมสรในการแข่งขันพรีเมียร์ลีกในเดือนพฤษภาคม 2021 อัลมัจญ์บะรีใช้เวลาในฤดูกาล 2022–23 ไปอยู่กับเบอร์มิงแฮมซิตีในอีเอฟแอลแชมเปียนชิป ด้วยสัญญายืมตัว เขาเป็นผู้เล่นตัวจริงของเบอร์มิงแฮมและยิงประตูแรกในระดับทีมชุดใหญ่

อัลมัจญ์บะรีเกิดในฝรั่งเศส พ่อแม่ของเขาเป็นชาวตูนิเซีย เขาเป็นตัวแทนประเทศบ้านเกิดของเขาในระดับทีมชาติรุ่นอายุต่ำกว่า 16 ปี และอายุต่ำกว่า 17 ปี เขาประเดิมสนามในระดับทีมชาติชุดใหญ่ให้กับตูนิเซียในปี 2021

ประวัติ

[แก้]

อัลมัจญ์บะรีเกิดที่อีฟรี-ซูร์-แซน (ชานกรุงปารีส) ประเทศฝรั่งเศส[3] และเข้าร่วมกับปารีสเอฟซี ในปี 2009[4] ในปี 2016 มีรายงานว่าเขากำลังถูกจับตามองดูฟอร์มโดยสโมสรในอังกฤษหลายแห่ง รวมถึงแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด, แมนเชสเตอร์ซิตี, ลิเวอร์พูล และอาร์เซนอล และเขาใช้เวลาทดสอบฝีเท้ากับอาร์เซนอล[5] เขายังใช้เวลาฝึกซ้อมที่ศูนย์ฝึกเยาวชน INF Clairefontaine อันทรงเกียรติอีกด้วย[6] พี่ชายของเขา Abderrahmen Mejbri เป็นโค้ชที่ทำงานให้กับฟุตบอลทีมชาติเวียดนาม และ Phố Hiến FC ซึ่งเป็นสโมสรพัฒนาเยาวชนของเวียดนาม

ระดับสโมสร

[แก้]

เริ่มต้นอาชีพ

[แก้]

แม้จะได้รับความสนใจจากสโมสรในอังกฤษ แต่อัลมัจญ์บะรีก็มีช่วงเวลาสั้น ๆ กับแอธเลติก คลับ เดอ บูโลญจน์-บิลลานคอร์ต ก่อนที่จะเข้าร่วมทีมมอนาโกในปี 2018 ด้วยค่าตัว 1 ล้านยูโร[6] แม้ว่าในตอนแรกพวกเขาจะประทับใจกับระบบการพัฒนาเยาวชนของมอนาโก[6] แต่อัลมัจญ์บะรีกลับไม่ได้รับการดูแลภายในหนึ่งปีของการเซ็นสัญญา โดยพ่อแม่ของเขาอ้างว่าทีมลีกเอิงได้ละเมิดสัญญา[7]

ในปี 2019 เขาถูกจับตามองจากสโมสรต่าง ๆ ทั่วยุโรป รวมถึงแชมป์จากเยอรมัน ฝรั่งเศส และสเปน เช่น ไบเอิร์นมิวนิก,[7] ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง และบาร์เซโลนา ตามลำดับ[8][9] อัลมัจญ์บะรีกล่าวว่าเขากำลังประสบกับ "ด้านมืดของฟุตบอล" ก่อนที่จะเซ็นสัญญากับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด และเขาไม่ได้เล่นฟุตบอลมาเกือบ 4 เดือน

แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

[แก้]

เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม 2019 แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดได้ประกาศบนเว็บไซต์ของพวกเขาว่าพวกเขาได้บรรลุข้อตกลงกับมอนาโกในการเซ็นสัญญากับอัลมัจญ์บะรี โดยมีรายงานว่าเจ้าหนูรายนี้ปฏิเสธการย้ายไปยังสโมสรอื่นในอังกฤษ[10] เชื่อกันว่าราคาที่สโมสรแมนเชสเตอร์จ่ายจะอยู่ที่ประมาณ 5 ล้านยูโร ซึ่งอาจเพิ่มขึ้นเป็น 10 ล้านยูโรในส่วนเสริม[7][11]

อัลมัจญ์บะรีปรับตัวเข้ากับทีมเยาวชนของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดได้อย่างรวดเร็ว และก้าวขึ้นมาอยู่ในทีมรุ่นอายุต่ำกว่า 23 ปี แม้จะอายุเพียง 17 ปีก็ตาม[12][13] อัลมัจญ์บะรีลงประเดิมสนามให้กับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดรุ่นอายุไม่เกิน 21 ปี พบกับซอลฟอร์ดซิตีในอีเอฟแอลโทรฟี่ ฤดูกาล 2020–21 เมื่อวันที่ 9 กันยายน 2020[14] เขาเซ็นสัญญาฉบับใหม่กับยูไนเต็ดในเดือนมีนาคม 2021[15] เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2021 เขาได้รับรางวัล Denzil Haroun Reserve Team of the Year award เขาประเดิมสนามให้กับทีมชุดใหญ่ในอีก 3 วันต่อมาด้วยการชนะ 2–1 เหนือวุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ ในนัดสุดท้ายของฤดูกาล เขาลงสนามในฐานะตัวสำรองแทนที่ฆวน มาตา ในนาทีที่ 82[16]

ยืมตัวไปเบอร์มิงแฮมซิตี

[แก้]

เมื่อวันที่ 29 สิงหาคม 2022 อัลมัจญ์บะรีย้ายไปร่วมทีมเบอร์มิงแฮมซิตีในอีเอฟแอลแชมเปียนชิป ด้วยสัญญายืมตัวสำหรับฤดูกาล 2022–23[17] เมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2023 เขายิงประตูแรกในนามของทีมชุดใหญ่และอาชีพของเขา ในการแข่งขันกับเวสต์บรอมมิชอัลเบียนด้วยลูกฟรีคิกที่น่าประหลาดใจ[18]

กลับสู่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

[แก้]

เมื่อวันที่ 16 กันยายน 2023 หลังจากหมดสัญญายืมตัวกับเบอร์มิงแฮมซิตี อัลมัจญ์บะรีก็ยิงประตูแรกให้ยูไนเต็ดในเกมที่พ่ายในบ้าน 1–3 ต่อไบรตันแอนด์โฮฟอัลเบียน[19]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "FIFA World Cup Qatar 2022 – Squad list: Tunisia (TUN)" (PDF). FIFA. 15 November 2022. p. 29. สืบค้นเมื่อ 15 November 2022.
  2. "Hannibal Mejbri: Overview". Premier League. สืบค้นเมื่อ 11 August 2022.
  3. "Profile". asmonaco.com. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  4. "Profile". fff.fr (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 28 May 2021.
  5. "Manchester United, Manchester City, Liverpool and Arsenal ALL tracking former Gunners trialist Hannibal Mejbri". talksport.com. 23 November 2016. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  6. 6.0 6.1 6.2 Pruneta, Laurent (9 June 2018). "Hannibal Mejbri : "J'ai appris à vivre avec de la jalousie autour de moi"" [Hannibal Mejbri: "I learned to live with jealousy around me"]. leparisien.fr (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  7. 7.0 7.1 7.2 Duncker, Charlotte (11 August 2019). "Who is Hannibal Mejbri? Profile of Manchester United new signing". manchestereveningnews.co.uk. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  8. Jones, Matt (11 August 2019). "Manchester United Confirm Signing of Hannibal Mejbri from Monaco". bleacherreport.com. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  9. "Manchester United confident of signing Hannibal Mejbri from Monaco". skysports.com. 1 August 2019. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  10. Marshall, Adam (11 August 2019). "United accounce new academy deals". manutd.com. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  11. "Who is Hannibal Mejbri? Man Utd's new 16-year-old signing from AS Monaco". standard.co.uk. 11 August 2019. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  12. Dawson, Rob (18 April 2020). "Forget 'Sideshow Bob' sneers, Manchester United's Mejbri wants last laugh". espn.com. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  13. "Hannibal Mejbri – why Manchester United fans are so excited". thepeoplesperson.com. 7 April 2020. สืบค้นเมื่อ 30 June 2020.
  14. Plant, Michael (9 September 2020). "Manchester United Under-21s hit six at Salford". ManUtd.com. สืบค้นเมื่อ 9 September 2020.
  15. "Hannibal commits future to Manchester United by signing new long-term contract". Manchester Evening News. 15 March 2021. สืบค้นเมื่อ 28 May 2021.
  16. Rose, Gary (23 May 2021). "Wolves 1-2 Manchester United: Nuno Espirito Santo beaten in final game". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 23 May 2021.
  17. "Hannibal loan to Championship club". ManUtd.com. Manchester United. 29 August 2022. สืบค้นเมื่อ 29 August 2022.
  18. Scott, Ged. "Birmingham City 2–0 West Bromwich Albion". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 11 February 2023.
  19. "Brighton rock Man Utd as Old Trafford crisis mounts". France 24. 16 September 2023.