อี ฮี-โฮ
อี ฮี-โฮ | |
|---|---|
이희호 | |
 | |
| สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของเกาหลีใต้ | |
| ดำรงตำแหน่ง 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2541 – 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2546 | |
| ประธานาธิบดี | คิม แด-จุง |
| ก่อนหน้า | ซน มย็อง-ซุน |
| ถัดไป | คว็อน ยัง-ซุก |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 21 กันยายน พ.ศ. 2465 เคโจ จังหวัดเคกิ เกาหลีของญี่ปุ่น |
| เสียชีวิต | 10 มิถุนายน พ.ศ. 2562 (96 ปี) โซล ประเทศเกาหลีใต้ |
| คู่สมรส | คิม แด-จุง (พ.ศ. 2505–2552) |
| บุตร | 3 คน |
อี ฮี-โฮ (เกาหลี: 이희호; ฮันจา: 李姬鎬; อาร์อาร์: I Huiho; เอ็มอาร์: Yi Hŭiho; 21 กันยายน พ.ศ. 2465 – 10 มิถุนายน พ.ศ. 2562) สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของเกาหลีใต้ช่วงปี 2541-46 เป็นภริยาของคิม แด-จุง ประธานาธิบดีคนที่ 8 ของประเทศ[1]
อี ฮี-โฮดำรงตำแหน่งประธานของศูนย์สันติภาพคิมแดจุง โดยมีบทบาทในการส่งเสริมความสัมพันธ์อันดีระหว่างประเทศเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ รวมทั้งช่วยบรรเทาความยากจน[2]
ประวัติ
[แก้]เธอเกิดที่เมืองเคโจ จังหวัดเคกิ ช่วงที่ญี่ปุ่นปกครองคาบสมุทรเกาหลี (ปัจจุบันคือโซล ประเทศเกาหลีใต้) บิดาชื่ออี ยง-กี (이용기) ส่วนมารดาชื่ออี ซุน-อี (이순이) สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนมัธยมหญิงอีฮวา และปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติโซล เมื่อปี พ.ศ. 2493
เธอสมรสกับคิม แด-จุง เมื่อปี พ.ศ. 2505 มีบุตรด้วยกันสามคน จนกระทั่งสามีถึงแก่อสัญกรรมเมื่อปี พ.ศ. 2552 หลังจากนั้นเธอยังมีบทบาทด้านการสาธารณสุขของประเทศเกาหลีเหนือเพื่อพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ[3] ซึ่งเป็นการสานต่อนโยบายของสามีที่พยายามสร้างความปรองดองแก่เกาหลีทั้งสอง[4]
อี ฮี-โฮเข้ารับการรักษาโรคมะเร็งตับและโรคอื่น ๆ ที่โรงพยาบาลเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2562[2] เดือนเมษายนปีเดียวกัน อี ฮง-อิลบุตรบุญธรรมคนโต ซึ่งเป็นนักการเมืองและผู้บัญญัติกฎหมายเสียชีวิตขณะอายุ 71 ปี ซึ่งไม่มีใครบอกเธอเกี่ยวกับการมรณกรรมของลูกเลี้ยง เพราะเกรงว่าจะทำให้เธอมีสุขภาพที่แย่ลง[2] อี ฮี-โฮถึงแก่กรรมด้วยโรคมะเร็งตับเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2562 ณ โรงพยาบาลเอกเทศในโซล สิริอายุ 96 ปี[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Ha-young Choi (7 กรกฎาคม 2550). "Lee Hui-ho to visit Pyongyang from August 5 to 8". NK News. สืบค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2559.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Lee Hee-ho, widow of ex-President Kim Dae-jung, dies at 97". Yonhap. The Korea Herald. 11 June 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 June 2015. สืบค้นเมื่อ 11 June 2019.
- ↑ Aidan Foster-Carter (10 สิงหาคม 2558). "Rudeboy: Kim Jong Un invites but then disses Lee Hee-ho". NK News. สืบค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2559.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ Jiyeon Lee (26 ธันวาคม 2554). "South Koreans pay respects to Kim Jong Il". CNN. สืบค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2559.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อี ฮี-โฮ
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |