อาสนวิหารนักบุญซาร์กิส (เตหะราน)
หน้าตา
อาสนวิหารนักบุญซาร์กิส Սուրբ Սարգիս մայր տաճար | |
---|---|
ดา้นหน้าของอาสนวิหารเมื่อปี 2016 | |
ศาสนา | |
ศาสนา | คริสตจักรอัครทูตอาร์มีเนีย |
ที่ตั้ง | |
ที่ตั้ง | เตหะราน ประเทศอิหร่าน |
พิกัดภูมิศาสตร์ | 35°42′54″N 51°24′54″E / 35.7149°N 51.4151°E |
สถาปัตยกรรม | |
เสร็จสมบูรณ์ | 1971 |
อาสนวิหารนักบุญซาร์กิส (อาร์มีเนีย: Սուրբ Սարգիս մայր տաճար Surp Sarkis mayr tachar, เปอร์เซีย: کلیسای سرکیس مقدس, อังกฤษ: Saint Sarkis Cathedral) เป็นโบสถ์นิกายอาร์มีเนียนอะพอสทอลิกในเตหะราน ประเทศอิหร่าน[1] ก่อสร้างเสร็จเมื่อปี 1970 และตั้งชื่อตามนักบุญเซอร์เกียส สร้างขึ้นเพื่อเป็นอาสนวิหารของมุขมณฑลอาร์มีเนียแห่งเตหะรานในอิหร่าน
อนุสรณ์สถานการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวอาร์มีเนียที่เตหะราน
[แก้]ในสวนของอาสนวิหารเป็นที่ตั้งของอนุสรณ์สถานการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวอาร์มีเนีย สร้างขึ้นจากหินอ่อนสีขาว มีความสูง 3.50 เมตร จารึกด้วยอักษรในภาษาเปอร์เซียและอาร์มีเนีย ลงวันที่ 24 เมษายน 1915 อนุสรณ์เปิดในวันที่ 24 เมษายน 1973 ซึ่งครบรอบ 58 ปีของเหตุการณ์[2]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ کلیسای سرکیس مقدس تهران،کلیساهای تاریخی ایران،درگاه کویر، معماری و بناها [Church of the Holy Sarkis of Tehran, Historical Churches of Iran, Desert Harbor, Architecture and buildings].
- ↑ Edward Harutonian. Armenian Genocide Memorial, 2014.
บรรณานุกรม
[แก้]- دانشنامه ایرانیان ارمنی، نویسنده: ژانت د. لازاریان،انتشارات هیرمند، چاپ دوم:۱۳۸۸، شابک:۰-۵۰-۶۹۷۴-۹۶۴-۹۷۸ [Janet D. Lazarian. Encyclopedia of Iranian Armenians. Hirmand Publication, Second Edition: 2009]. ISBN 978-964-6974-50-0
- کلیسای سرکیس مقدس تهران،کلیساهای تاریخی ایران،درگاه کویر، معماری و بناها [Church of the Holy Sarkis of Tehran, Historical Churches of Iran, Desert Harbor, Architecture and buildings].
- بنای یادبود شهیدان نژادکشی ارمنیان، نویسنده: ادوارد هاروتونیان، فصلنامه فرهنگی پیمان - شماره ۶۹ - سال هجدهم - پاییز ۱۳۹۳ [Edward Harutonian. Armenian Genocide Memorial. Peyman Cultural Petition - No. 69 - Eighteenth Year - Autumn 2014].
- کلیساهای ارامنه ایران، مؤلف: لینا ملکمیان، چاپ دوم، زمستان۱۳۸۰ دفتر پژوهشهای فرهنگی [Lina Malcolmian. Churches of Armenians in Iran. Second Edition, Winter 2001, Office of Cultural Studies].