หั่มช้อยกอน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หั่มช้อยกอน
หั่มช้อยกอนหนึ่งมัด
ชื่ออื่นผักดำ
มื้อผักดอง
แหล่งกำเนิดจีน
ภูมิภาคฮากกา
ส่วนผสมหลักผักดองกับเกลือ ตากแดดจนแห้ง

หั่มช้อยกอน หรือ ผักดำ ภาษาจีนกลางเรียก เหมย์กันไช่ (จีนตัวย่อ: 梅干菜; จีนตัวเต็ม: 霉乾菜; พินอิน: méigān cài; meigan cai; เวด-ไจลส์: mei2-kan1 ts'ai4; mei-kan tsai; แปลตรงตัว: "ผักแห้งขึ้นรา") หรือ เหมย์ไช่ (จีนตัวย่อ: 梅菜; จีนตัวเต็ม: 霉菜; พินอิน: méi cài; เวด-ไจลส์: mei2 ts'ai4; mei tsai) เป็นผักดองแบบจีนชนิดหนึ่ง ซึ่งทำจากผักขมที่ชาวจีนเรียกว่าชุนไฉ่ หรือผักกวางตุ้ง ที่นำมาขยำกับเกลือ แล้วบีบน้ำออกจนแห้ง หมักไว้ในโอ่งสองคืน แล้วตากแดดจนแห้งสนิท เป็นสีดำ มีกลิ่นเฉพาะตัว ใช้ทำอาหารได้หลายชนิด เช่น นึ่งกับหมูบะช่อ ทำเคาหยก และผักดำต้มหมูสามชั้น

ผักดำต้มหมูสามชั้น ทำจากหมูสามชั้นต้มกับผักดำนำผักดำไปล้างแล้วแช่ในน้ำต้มสุกจนนิ่ม หั่นป็นท่อนนำไปผัดกับน้ำมัน แล้วจึงนำไปต้มกับหมูสามชั้น ใช้เวลาเคี่ยวนานจนกว่าจะนุ่ม นิยมใส่เหล้าแดงเพื่อเพิ่มความหอม นิยมทำในงานบุญเทศกาลต่างๆ

อ้างอิง[แก้]

  • ภาสกร หลี. หั่มช้อยกอน กินอย่างจีนแคะ. ครัว. ปีที่ 18 ฉบับที่ 210 ธันวาคม 2554 หน้า 12
  • สุมล ว่องวงศ์ศรี. จานอร่อยจากปู่ย่า สูตรโบราณ ๑๐๐ ปี. กทม. สารคดี. 2557 หน้า 192

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]