สาธารณรัฐซีเรียที่ 2
สาธารณรัฐซีเรีย | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1950–1963 | |||||||||||||
สถานะ | รัฐองค์ประกอบของ สหสาธารณรัฐอาหรับ (1958–61) | ||||||||||||
เมืองหลวง | ดามัสกัส | ||||||||||||
เมืองใหญ่สุด | อะเลปโป | ||||||||||||
ภาษาราชการ | อาหรับ | ||||||||||||
ศาสนา | อิสลาม | ||||||||||||
เดมะนิม | ชาวซีเรีย | ||||||||||||
การปกครอง | รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบรัฐสภา (1950–1951, 1954–1958, 1961–1963) เผด็จการทหาร (1951–1954) | ||||||||||||
ประธานาธิบดี | |||||||||||||
• 1950–1951 | ฮาชิม อัล-อาตัสซี (คนแรก) | ||||||||||||
• 1961–1963 | นาซิม อัล-กุดซี (คนสุดท้าย) | ||||||||||||
นายกรัฐมนตรี | |||||||||||||
• 1950 | นาซิม อัล-กุดซี (คนแรก) | ||||||||||||
• 1962–1963 | กาลิด-อัล อาซิม (คนสุดท้าย) | ||||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | สงครามเย็น | ||||||||||||
• เอกราชของสาธารณรัฐที่หนึ่ง | 17 เมษายน 1946 | ||||||||||||
• ประกาศใช้รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ | 5 กันยายน 1950 | ||||||||||||
22 กันยายน 1958 | |||||||||||||
28 กันยายน 1961 | |||||||||||||
8 มีนาคม 1963 | |||||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||||
• รวม | 189,880 ตารางกิโลเมตร (73,310 ตารางไมล์) | ||||||||||||
สกุลเงิน | ปอนด์ซีเรีย | ||||||||||||
| |||||||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | ซีเรีย |
สาธารณรัฐซีเรียที่ 2[2][3] หรือมีชื่ออย่างเป็นทางการคือ สาธารณรัฐซีเรีย[a] ตั้งแต่ปี 1950 ถึงปี 1958 และ สาธารณรัฐอาหรับซีเรีย[b] ตั้งแต่ปี 1961 ถึงปี 1963 โดยสืบทอดจากสาธารณรัฐซีเรียที่ 1 ซึ่งได้รับเอกราชโดยพฤตินัยในเดือนเมษายน 1946 จากฝรั่งเศส สาธารณรัฐที่สองก่อตั้งขึ้นตามรัฐธรรมนูญซีเรียปี 1950 ซึ่งถูกระงับตั้งแต่ปี 1953 ถึง 1954 และต่อมาเมื่อซีเรียได้รวมประเทศกับสาธารณรัฐอียิปต์ในการก่อตั้งสหสาธารณรัฐอาหรับในปี 1958 สาธารณรัฐที่สองถูกฟื้นฟูเมื่อซีเรียแยกตัวออกจากสหภาพในปี 1961 ในปี 1963 พรรคบะอษ์ซีเรียขึ้นสู่อำนาจด้วยการทำรัฐประหารที่นองเลือด ซึ่งวางรากฐานสำหรับโครงสร้างทางการเมืองในซีเรียจนถึงปัจจุบัน
ธงเขียว-ขาว-ดำ-แดง เป็นธงชาติผืนแรกของสาธารณรัฐอาหรับซีเรีย และมีการใช้งานสั้นที่สุด ตั้งแต่ปี 1961 ถึง 1963 นอกจากนี้ยังเป็นธงของฝ่ายค้านซีเรียในช่วงสงครามกลางเมืองซีเรียที่กำลังดำเนินอยู่
หมายเหตุ
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "www.nationalanthems.info". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-28. สืบค้นเมื่อ 2018-05-22.
- ↑ George Meri Haddad (1971). Revolutions and Military Rule in the Middle East. Vol. 2. Robert Speller & Sons. p. 286. ISBN 9780831500603.
- ↑ George Crews McGhee (1983). Envoy to the Middle World: Adventures in Diplomacy. Harper & Row. p. 386. ISBN 9780060390259.