ข้ามไปเนื้อหา

สงครามครูเสดลิโวเนีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ธงเดนมาร์กลอยลงมาจากท้องฟ้าระหว่างยุทธการลินดานิสส์ ค.ศ. 1219

สงครามครูเสดลิโวเนีย[1][2] (อังกฤษ: Livonian Crusade) หมายถึงสงครามที่เยอรมนีและเดนมาร์กได้รับชัยชนะและยึดครองลิโวเนียยุคกลางซึ่งเป็นอาณาบริเวณที่ครอบคลุมดินแดนที่ในปัจจุบันคือลัตเวีย และ เอสโตเนียระหว่างสงครามครูเสดตอนเหนือ ดินแดนริมฝั่งทะเลบอลติกทางตอนเหนือของยุโรปเป็นดินแดนสุดท้ายที่ยังไม่ยอมรับนับถือคริสต์ศาสนา

เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1207 [3] หลังจากที่พิชิตได้แล้วดินแดนเทอร์รามารินาก็ก่อตั้งเป็นราชรัฐของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์[4] และได้รับการประกาศโดยสมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 3ในปี ค.ศ. 1215 ว่าเป็นดินแดนของสันตะสำนัก[5]

หลังจากที่ยึดดินแดนได้แล้วเยอรมนีและเดนมาร์กก็แบ่งดินแดนออกเป็นหก ราชรัฐโดยวิลเลียมแห่งโมเดนานักบวชชาวอิตาลีผู้เป็นราชทูตของพระสันตปาปาในลิโวเนีย

อ้างอิง

[แก้]
  1. Urban, William (1981). Livonian Crusade. University Press of America. ISBN 0819116831.
  2. Riley-Smith, Jonathan (2005). The Crusades: A History. Continuum International Publishing Group. p. 161. ISBN 0826472699.
  3. Bilmanis, Alfreds (1944). Latvian-Russian Relations: Documents. The Latvian legation.
  4. Herbermann, Charles George (1907). The Catholic Encyclopedia. Robert Appleton Company.
  5. Bilmanis, Alfreds (1945). The Church in Latvia. Drauga vēsts.

ดูเพิ่ม

[แก้]