ยุทธการที่เลปันโต
ยุทธการที่เลปันโต (ค.ศ. 1571) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ สงครามออตโตมัน-เวนิสครั้งที่สี่ และ สงครามออตโตมัน-ฮับส์บวร์ก | |||||||
ยุทธการที่เลปันโต โดย Yogesh Brahmbhatt พิพิธภัณฑ์การเดินเรือแห่งชาติ, กรีนนิช, ลอนดอน | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
จักรวรรดิออตโตมัน |
สันนิบาตศักดิ์สิทธิ์: | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
Ali Pasha † | จอห์นแห่งออสเตรีย | ||||||
กำลัง | |||||||
เรือแบบต่าง ๆ 278 ลำ ปืนราว 750 กระบอก |
เรือแบบต่าง ๆ 212 ลำ ปืนราว 1,815 กระบอก | ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
เสียชีวิต[1]/บาดเจ็บ/ถูกจับ[2] 20,000 คน เรือถูกยึด 137 ลำ เรือถูกล่ม 50 ลำ ทาสคริสเตียน 10,000 คนได้รับการปลดปล่อย |
เสียชีวิต 7,500 คน เรือ 13 ลำ |
ยุทธการที่เลปันโต (ค.ศ. 1571) (กรีก: Ναύπακτος, Naupaktos, อังกฤษ: Battle of Lepanto) เป็นยุทธการในสงครามออตโตมัน-เวนิสครั้งที่สี่ และ สงครามออตโตมัน-ฮับส์บวร์กที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 1571 ในอ่าวพาทราสในทะเลไอโอเนียน เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพเรือของฝ่ายจักรวรรดิออตโตมัน และฝ่ายสันนิบาตศักดิ์สิทธิ์แห่งเมดิเตอเรเนียนที่ประกอบด้วยอาณาจักรพระสันตะปาปา สาธารณรัฐเวนิส สาธารณรัฐเจนัว อาณาจักรดยุคแห่งซาวอย สเปน และ อัศวินแห่งมอลตา ผลของยุทธการครั้งนี้ฝ่ายสันนิบาตศักดิ์สิทธิ์เป็นฝ่ายที่ได้รับชัยชนะ
การพ่ายแพ้ครั้งนี้เป็นจุดสำคัญของจักรวรรดิออตโตมันที่ไม่เคยได้รับการพ่ายแพ้ทางการยุทธการทางนาวีมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 15 ที่ถือกันว่าเป็นแรงบันดาลจากเบื้องบน (act of Divine Will) ที่นักบันทึกพงศาวดารบรรยายว่า "กองเรือหลวงเผชิญหน้ากับผู้นอกศาสนาอันชั่วร้าย แต่พระเจ้าก็หันพระพันตร์ไปทางอื่น"[3] แต่สำหรับผู้เป็นคริสเตียนเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้เกิดความหวังของโอกาสที่จะล่มสลายของตุรกีผู้ที่ถือว่าเป็น "ศัตรูของคริสเตียน" ออตโตมันเหลือเรือเพียง 30 ลำจากกองเรือเกือบ 300 ลำ และทหารและทาสอีกราว 30,000 คน[4] นักประวัติศาสตร์ตะวันตกถือการได้รับชัยชนะครั้งนี้ว่าเป็นชัยชนะที่เด็ดขาดทางราชนาวีที่เกิดขึ้นตั้งแต่ยุทธนาวีที่อักติอูง (Battle of Actium) ที่เกิดขึ้นเมื่อปี 31 ก่อนคริสต์ศักราช